دوره‌ای در معجزات | ۱۵ بهمن ۱۴۰۲
۱۵ بهمن ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
آیا این اجتناب‌ناپذیر نیست؟تحت فرمان ترس، بدن به دنبال احساس گناه خواهد رفت، در حالی که به ارباب خود خدمت می‌کند، اربابی که جاذبه‌اش به احساس گناه تمام وهم وجودش را حفظ می‌کند.پس، این جاذبهٔ درد است.تحت حاکمیت این ادراک، بدن خدمتگزار درد می‌شود، در حالی که آن را بر حسب وظیفه جستجو می‌کند و از این ایده که درد لذت است اطاعت می‌کند.این ایده است که زیربنای تمام سرمایه‌گذاری سنگین نفس در بدن است.و این رابطهٔ نامعقول است که آن را پنهان نگه می‌دارد، و در عین حال از آن تغذیه می‌کند.آن به تو می‌آموزد که لذت بدن شادی است.با این حال با خودش زمزمه می‌کند: «آن مرگ است.»
