دوره‌ای در معجزات | ۱۹ آبان ۱۴۰۰
۱۹ آبان ۱۴۰۰
دوره‌ای در معجزات
پیچیدگی از خداوند نیست.چگونه می‌تواند باشد، در حالی که همه آنچه که او می‌داند یکی است؟او از یک آفرینش می‌داند، یک واقعیت، یک حقیقت و تنها یک فرزند.هیچ چیز با یگانگی تضاد ندارد.پس، چگونه، در او پیچیدگی می‌تواند وجود داشته باشد؟چه چیزی برای تصمیم گرفتن وجود دارد؟زیرا این تعارض است که انتخاب را ممکن می‌سازد.حقیقت ساده است؛ یکی است، بدون یک مخالف.و نزاع چگونه می‌تواند در حضور ساده آن وارد شود، و پیچیدگی را به جایی بیاورد که یگانگی وجود دارد؟حقیقت هیچ تصمیمی نمی‌گیرد، زیرا چیزی برای تصمیم‌گیری وجود ندارد.و تنها اگر اینطور بود آنگاه انتخاب کردن می‌توانست یک گام ضروری در پیش رفتن به سوی یگانگی باشد.آنچه که همه چیز است جایی برای هیچ چیز دیگری باقی نمی‌گذارد.با این حال، این عظمت فراتر از محدوده این برنامه درسی است.و نیز لازم نیست بر چیزی درنگ کنیم که نمی‌توان فوراً آن را فهمید.
سرزمینی مرزی از اندیشه وجود دارد که بین این دنیا و بهشت قرار دارد.آن یک مکان نیست، و هر هنگام تو به آن می‌رسی، جدا از زمان است.اینجا مکان ملاقاتی است که اندیشه‌ها در آن گرد هم آورده می‌شوند؛ جایی که ارزش‌های متضاد به هم می‌رسند و همه اوهام در کنار حقیقت گذاشته می‌شوند، جایی که قضاوت می‌شود که آن‌ها غیرحقیقی هستند.این سرزمین مرزی درست آن سوی دروازه بهشت است.در اینجا هر اندیشه‌ای خالص و کاملاً ساده می‌شود.در اینجا گناه انکار می‌شود، و در عوض هر چیزی که هست پذیرفته می‌شود.
