دوره‌ای در معجزات | ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲
۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
تنها بودن، جدا شدن از بی‌کرانگی است، اما اگر بی‌کرانگی پایانی ندارد این چگونه ممکن است؟هیچ‌کس نمی‌تواند فراتر از نامحدود باشد، زیرا آنچه محدودیت ندارد باید همه‌جا باشد.در خداوند که جهانش خود او است، آغاز و پایانی وجود ندارد.آیا می‌توانی خودت را از جهان، یا از خداوند که جهان است مستثنی کنی؟من و پدرم با تو یکی هستیم، زیرا تو بخشی از ما هستی.آیا واقعاً باور داری که بخشی از خداوند می‌تواند از او گم شود یا از دست برود؟
