دوره‌ای در معجزات | ۲۰ فروردین ۱۴۰۲
۱۹ فروردین ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
سوگند نخور که بمیری، تو ای فرزند مقدس خداوند!تو عهدی می‌بندی که نمی‌توانی به آن وفا کنی.فرزند زندگی را نمی‌توان کشت.او همانند پدرش جاودانه است.چیزی که او هست نمی‌تواند تغییر یابد.او تنها چیزی در تمام جهان است که باید یگانه باشد.همه آنچه ابدی به نظر می‌رسد پایانی خواهد داشت.ستاره‌ها ناپدید می‌شوند، و شب و روز دیگر وجود نخواهد داشت.همه چیزهایی که می‌آیند و می‌روند، جزر و مد، فصل‌ها و زندگی انسان‌ها؛ همه چیزهایی که با گذشت زمان تغییر می‌کنند و شکوفا می‌شوند و محو می‌شوند برنخواهند گشت.جایی که زمان پایانی برایش تعیین کرده است جایی نیست که آنچه ابدی است آنجا باشد.فرزند خداوند هرگز نمی‌تواند با آنچه انسان‌ها از او ساختند تغییر کند.او چنان که بوده و هست خواهد بود، زیرا زمان سرنوشت او را تعیین نکرده، و نیز ساعت تولد و مرگ او را تعیین نکرده است.بخشایش، او را تغییر نخواهد داد.با این حال زمان منتظر بخشایش است تا اسباب زمان بتوانند ناپدید شوند زیرا هیچ فایده‌ای ندارند.
