دورهروان‌درمانیفصل ۲ - فرآیند روان‌درمانی 

ر_۲_۱_۱

P-2.I.1

^۱با این حال نتیجه مطلوب به ندرت به دست می‌آید.^۲درمان با درک این که شفا از ذهن می‌آید آغاز می‌شود، و در روان‌درمانی کسانی گرد‌ هم آمده‌اند که از پیش این را باور کرده‌اند.^۳ممکن است آن‌ها خیلی فراتر نروند، زیرا هیچ‌کس فراتر از آمادگی خود، یاد نمی‌گیرد.^۴با این وجود سطح‌های آمادگی تغییر می‌کنند، و هنگامی که درمانگر یا بیمار به سطح بعدی رسیدند، رابطه‌ای به آن‌ها ارائه می‌شود که نیاز متغیر آن‌ها را برآورده می‌کند.^۵شاید آن‌ها دوباره گرد هم آیند و در همان رابطه پیشرفت کنند، و آن را مقدس‌تر کنند.^۶یا شاید هر کدام از آن‌ها وارد تعهد دیگری شوند.^۷از این مطمئن باش؛ هر کدام پیشرفت خواهد کرد.^۸پس‌رفت موقتی است.^۹جهت کلی، پیشرفت به سوی حقیقت است.

ر_۲_۱_۲

P-2.I.2

^۱روان‌درمانی به خودی خود نمی‌تواند آفریننده باشد.^۲این یکی از خطاهایی است که نفس آن را پرورش می‌دهد؛ اینکه آن توانایی تغییر حقیقی، و در نتیجه توانایی آفرینندگی حقیقی را دارد.^۳هنگامی که از «وهم نجات دهنده» یا «رؤیای نهایی» صحبت می‌کنیم، منظور ما این نیست، اما آخرین دفاع نفس اینجا است.^۴«مقاومت» نحوه نگاه کردنش به مسائل است؛ این تفسیرش از پیشرفت و رشد است.^۵این تفسیرها الزاما اشتباه خواهند بود، زیرا موهوم هستند.^۶تغییراتی که نفس به دنبال انجام آن‌ها است در واقع تغییرات نیستند.^۷آن‌ها تنها سایه‌های عمیق‌تر، یا شاید نقش‌های متفاوت ابرها هستند.^۸با این حال آنچه که از نیستی ساخته شده است را نمی‌توان جدید یا متفاوت نامید.^۹اوهام، اوهام هستند؛ حقیقت، حقیقت است.

ر_۲_۱_۳

P-2.I.3

^۱مقاومت، همانطور که در اینجا تعریف شده است می‌تواند ویژگی یک درمانگر و همچنین یک بیمار باشد.^۲در هر صورت، محدودیتی برای روان‌درمانی تعیین می‌کند زیرا اهداف آن را محدود می‌کند.^۳همچنین روح‌القدس نمی‌تواند با دخالت‌های نفس در روند درمان مبارزه کند.^۴اما او منتظر خواهد ماند، و صبر او بی‌نهایت است.^۵هدف او همیشه کاملاً یکپارچه است.^۶به هر گونه راه‌حلی هم که بیمار و درمانگر در ارتباط با اهداف متفاوت خود برسند، تا زمانی که به راه‌حل او نپیوندند نمی‌توانند کاملاً با هم به عنوان یک واحد آشتی داده شوند.^۷تنها در این صورت همه تعارض‌ها به پایان می‌رسند، زیرا تنها در این صورت اطمینان به دست خواهد آمد.

ر_۲_۱_۴

P-2.I.4

^۱در حالت مطلوب، روان‌درمانی مجموعه‌ای از برخوردهای مقدس است که در آن برادران برای برکت دادن یکدیگر و دریافت صلح خداوند یکدیگر را ملاقات می‌کنند.^۲و این روزی برای هر «بیمار» بر روی این زمین رخ خواهد داد، زیرا چه کسی جز یک بیمار می‌تواند به اینجا بیاید؟^۳درمانگر، تنها یک آموزگار به نحوی تخصصی‌تر خداوند است.^۴او از طریق آمورش دادن یاد می‌گیرد، و هر چه بیشتر پیشرفته باشد، بیشتر آمورش می‌دهد و بیشتر یاد می‌گیرد.^۵اما در هر مرحله‌ای هم که باشد، بیمارانی هستند که دقیقاً همان گونه به او نیاز دارند.^۶آن‌ها نمی‌توانند بیشتر از آنچه که او در حال حاضر توانایی دادن آن را دارد، دریافت کنند.^۷با این حال هر دو سرانجام سلامت عقل را خواهند یافت.