دورهروان‌درمانیفصل ۲ - فرآیند روان‌درمانی 

ر_۲_۳_۱

P-2.III.1

^۱روان‌درمانگر یک رهبر است از این نظر که کمی فراتر از بیمار گام برمی‌دارد، و با پیش‌تر دیدن برخی از دام‌ها در مسیر‌ به او کمک می‌کند تا از آن‌ها دوری کند‌.^۲در حالت مطلوب، او همچنین یک پیرو نیز هست، زیرا یکی باید پیش‌تر از او حرکت کند تا به او برای دیدن، نور عطا کند.^۳بدون این یکی، هر دو صرفاً کورکورانه به هیچ جایی نمی‌رسند.^۴با این حال، اگر هدف شفا باشد، غیرممکن است که این یکی به طور کامل غایب باشد.^۵اگرچه، ممکن است، او شناخته نشود.^۶و بنابراین نور اندکی که آنگاه می‌تواند پذیرفته شود تنها چیزی است که مسیر به سوی حقیقت را روشن می‌کند.

ر_۲_۳_۲

P-2.III.2

^۱شفا توسط محدودیت‌های روان‌درمانگر محدود می‌شود، همانطور که توسط محدودیت‌های بیمار محدود می‌شود.^۲بنابراین، هدف فرایند، فراتر رفتن از این محدودیت‌ها است.^۳هیچ‌کدام نمی‌توانند این کار را به تنهایی انجام دهند، اما هنگامی که به یکدیگر می‌پیوندند، امکان فراتر رفتن از همه محدودیت‌ها به آن‌ها داده شده است.^۴اینک میزان موفقیت آن‌ها بستگی به این دارد که چقدر تمایل به استفاده از این قابلیت را دارند.^۵ممکن است این تمایل در آغاز از طرف هر کدام از آن‌ها باشد، و هنگامی که دیگری این را تسهیم می‌کند، افزایش می‌یابد.^۶پیشرفت به یک موضوع وابسته به تصمیم تبدیل می‌شود؛ آن می‌تواند تقریباً به بهشت منتهی شود یا این که یک یا دو گام از جهنم پیش‌تر نرود‌.

ر_۲_۳_۳

P-2.III.3

^۱کاملاً محتمل است که روان‌درمانی به نظر شکست بخورد.^۲حتی ممکن است نتیجه شبیه پس‌روی باشد.^۳اما در نهایت باید مقداری موفقیت حاصل شود.^۴یکی درخواست کمک می‌کند؛ دیگری می‌شنود و سعی می‌کند در قالب کمک پاسخ دهد.^۵این قاعده رستگاری است، و باید شفا بدهد.^۶اهداف تقسیم شده به تنهایی می‌توانند با شفای کامل تداخل داشته باشند.^۷یک درمانگرِ کاملا بدون نفس، می‌تواند دنیا را بدون یک کلام، و صرفاً با حضورش در آنجا شفا دهد.^۸هیچ کس نیازی ندارد او را ببیند یا با او صحبت کند یا حتی از وجود او اطلاع داشته باشد.^۹حضور او به تنهایی برای شفا کافی است.

ر_۲_۳_۴

P-2.III.4

^۱درمانگر مطلوب با مسیحا یگانه است.^۲اما شفا یک فرایند است، نه یک واقعیت.^۳درمانگر نمی‌تواند بدون بیمار پیش رود، و بیمار نمی‌تواند آماده دریافت مسیحا باشد وگرنه او بیمار نمی‌بود.^۴به یک معنا، روان‌درمانگرِ بدون نفس یک انتزاع است که در انتهای فرایند شفا قرار دارد، او بسیار پیشرفته‌تر از آن است که به بیماری باور داشته باشد و به خداوند بسیار نزدیک‌تر از آن است که پای خود را بر روی زمین نگه دارد.^۵اکنون او می‌تواند از طریق کسانی که به کمک نیاز دارند کمک کند، زیرا اینگونه او نقشه مقرر شده برای رستگاری را به انجام می‌رساند.^۶روان‌درمانگر بیمار او می‌شود، در حالی که از طریق سایر بیماران می‌کوشد تا افکارش را همانگونه که از ذهن مسیحا دریافت می‌کند، بیان کند.