دورهمتنفصل ۱۲ - برنامه درسی روح‌القدس 

م_۱۲_۳_۱

T-12.III.1

^۱یک بار از تو خواستم که هر چه داری بفروشی و به فقرا بدهی و دنبال من بیای.^۲منظورم این بود: اگر در این دنیا سرمایه ای ندارید، می توانید به فقرا بیاموزید گنج آنها کجاست.^۳فقرا کسانی هستند که به اشتباه سرمایه گذاری کرده اند و در واقع فقیرند!^۴از آنجا که آنها نیازمند هستند، به شما داده می شود تا به آنها کمک کنید، زیرا شما در میان آنها هستید.^۵در نظر بگیرید که اگر مایل به شریک شدن در فقر آنها نبودید چقدر درس شما آموخته می شد.^۶زیرا فقر، کمبود است، و فقط یک کمبود وجود دارد، زیرا فقط یک نیاز وجود دارد.

م_۱۲_۳_۲

T-12.III.2

^۱فرض کن برادری اصرار دارد تو کاری را انجام دهی که می‌پنداری نمی‌خواهی انجام دهی.^۲تمام اصرارش باید به تو بگوید که باور دارد رستگاری در آن کار نهفته است.^۳اگر اصرار به انصراف داری و واکنش سریع مخالفت را تجربه می‌کنی، بر این باور هستی که رستگاری تو در انجام ندادن آن کار نهفته است.^۴پس، تو، همان اشتباه او را انجام می‌دهی، و اشتباه او را برای هر دوی شما واقعی می‌کنی.^۵اصرار به معنای سرمایه‌گذاری است، و آنچه در آن سرمایه‌گذاری می‌کنی همواره به تصور تو از رستگاری مربوط می‌شود.^۶پرسش همواره دوگانه است؛ ابتدا، چه چیزی باید نجات داده شود؟^۷و دوم، اینکه چگونه می‌توان آن را نجات داد؟

م_۱۲_۳_۳

T-12.III.3

^۱هرگاه به هر دلیلی با برادری خشمگین شدی، بر این باوری که نفس نجات یافتن است و با حمله نجات یافت.^۲اگر او حمله کرد، شما با این عقیده موافقید. و اگر حمله کنید، آن را تقویت می کنید.^۳به یاد داشته باشید کسانی که حمله می کنند فقیر هستند.^۴فقر آنها هدیه می خواهد، نه فقیر شدن بیشتر.^۵شما که می توانید به آنها کمک کنید، اگر فقر آنها را به عنوان فقر خود بپذیرید، مطمئناً به طور مخرب عمل می کنید.^۶اگر به اندازه آنها سرمایه گذاری نمی کردید، هرگز به ذهنتان نمی رسید که نیاز آنها را نادیده بگیرید.

م_۱۲_۳_۴

T-12.III.4

^۱آنچه را که مهم نیست تشخیص دهید، و اگر برادرانتان از شما چیزی «ظالمانه» خواستند، آن را انجام دهید زیرا اهمیتی ندارد.^۲امتناع کنید، و مخالفت شما نشان می دهد که برای شما مهم است.^۳پس فقط شما هستید که این درخواست را ظالمانه کرده اید و هر درخواست برادر برای شماست.^۴چرا اصرار دارید که او را انکار کنید؟^۵زیرا انجام این کار به معنای انکار خود و فقیر کردن هر دو است.^۶او مانند شما نجات می خواهد.^۷فقر از نفس است و هرگز از خدا.^۸هیچ درخواست "ظالمانه" از کسی که تشخیص می دهد چه چیزی ارزشمند است و نمی خواهد هیچ چیز دیگری را بپذیرد، نمی تواند مطرح شود.

م_۱۲_۳_۵

T-12.III.5

^۱رستگاری برای ذهن است و از طریق صلح به دست می‌آید.^۲این تنها چیزی است که می‌تواند نجات داده شود و تنها راهِ نجاتِ آن است.^۳هر پاسخی جز عشق ناشی از سردرگمی در مورد «چیستی» و «چگونگی» رستگاری است و این تنها پاسخ است.^۴هرگز دیدن این را از دست نده و هرگز به خود اجازه نده حتی برای یک لحظه باور کنی که پاسخ دیگری وجود دارد.^۵زیرا قطعاً خود را در میان فقیران قرار خواهی داد، که نمی‌دانند در فراوانی ساکن هستند و رستگاری فرا رسیده است.

م_۱۲_۳_۶

T-12.III.6

^۱همذات پنداری با نفس یعنی حمله به خود و فقیر کردن خود.^۲به همین دلیل است که هرکسی که خود را با نفس همذات پنداری می کند احساس محرومیت می کند.^۳آنچه او در آن زمان تجربه می کند افسردگی یا خشم است، زیرا کاری که او انجام داد این بود که عشق به خود را با نفرت از خود مبادله کرد و او را از خود ترساند.^۴او متوجه این موضوع نیست.^۵حتی اگر او کاملاً از اضطراب آگاه باشد، منشأ آن را به عنوان هویت نفس خود درک نمی کند و همیشه سعی می کند با ایجاد نوعی "قرارداد" دیوانه کننده با جهان، آن را کنترل کند.^۶او همیشه این دنیا را بیرون از خود می داند، زیرا این برای سازگاری او بسیار مهم است.^۷او نمی داند که او این جهان را می سازد، زیرا هیچ جهانی خارج از او وجود ندارد.

م_۱۲_۳_۷

T-12.III.7

^۱اگر فقط افکار محبت آمیز پسر خدا واقعیت جهان باشد، جهان واقعی باید در ذهن او باشد.^۲افکار جنون آمیز او نیز باید در ذهن او باشد، اما درگیری درونی به این بزرگی را او نمی تواند تحمل کند.^۳یک ذهن دوپاره در خطر است، و تشخیص اینکه افکار کاملاً متضاد را در درون خود در بر می گیرد غیرقابل تحمل است.^۴بنابراین ذهن شکاف را پیش بینی می کند، نه واقعیت را.^۵هر چیزی را که شما به عنوان دنیای بیرون درک می کنید، صرفاً تلاش شما برای حفظ هویت خود است، زیرا همه بر این باورند که همذات پنداری نجات است.^۶با این حال، آنچه اتفاق افتاده را در نظر بگیرید، زیرا افکار عواقبی برای متفکر دارند.^۷شما آن طور که دنیا را درک می کنید در تضاد با آن قرار گرفته اید، زیرا فکر می کنید با شما مخالف است.^۸این نتیجه ضروری کاری است که شما انجام داده اید.^۹شما آنچه را که در تضاد با درونی است به بیرون برون افکنده اید، و بنابراین باید آن را اینگونه درک کنید.^۱۰به همین دلیل است که قبل از اینکه بتوانید از شر آن خلاص شوید، باید متوجه شوید که نفرت شما در ذهن شماست نه خارج از آن. و چرا باید از شر آن خلاص شوید تا بتوانید جهان را آنطور که واقعاً هست درک کنید.

م_۱۲_۳_۸

T-12.III.8

^۱قبلاً گفتم که خدا آنقدر دنیا را دوست داشت که آن را به پسر یگانه خود داد.^۲خدا دنیای واقعی را دوست دارد و کسانی که واقعیت آن را درک می کنند نمی توانند جهان مرگ را ببینند.^۳زیرا مرگ از دنیای واقعی نیست که در آن همه چیز ابدی را منعکس می کند.^۴خداوند در ازای دنیایی که از ذهن شکافته خود ساخته اید و نماد مرگ است، به شما دنیای واقعی داده است.^۵زیرا اگر واقعاً می توانستید خود را از ذهن خدا جدا کنید، خواهید مرد.

م_۱۲_۳_۹

T-12.III.9

^۱دنیایی که شما درک می کنید دنیای جدایی است.^۲شاید شما حاضر باشید حتی مرگ را برای انکار پدر خود بپذیرید.^۳با این حال او چنین نمی خواهد، و بنابراین چنین نیست.^۴شما هنوز نمی توانید در برابر او اراده کنید، و به همین دلیل است که هیچ کنترلی بر جهانی که ساخته اید ندارید.^۵عالم اراده نیست زیرا میل به غیر شباهت به خدا بر آن حاکم است و این خواست اراده نیست.^۶بنابراین، جهانی که شما ساخته اید کاملاً آشفته است، توسط "قوانین" خودسرانه و بی معنی اداره می شود و هیچ معنایی ندارد.^۷زیرا از آنچه شما نمی خواهید ساخته شده است و از ذهن شما بیرون می زند زیرا از آن می ترسید.^۸با این حال، این جهان تنها در ذهن سازنده اش است، همراه با نجات واقعی او.^۹باور نکنید که خارج از خودتان است، زیرا تنها با تشخیص اینکه کجاست، کنترل آن را به دست خواهید آورد.^۱۰زیرا شما بر ذهن خود کنترل دارید، زیرا ذهن مکانیسم تصمیم گیری است.

م_۱۲_۳_۱۰

T-12.III.10

^۱اگر تشخیص دهید که تمام حمله‌ای که درک می‌کنید در ذهن شماست و در هیچ جای دیگری نیست، بالاخره منبع آن را قرار داده‌اید و باید از کجا شروع شود.^۲زیرا در همین مکان نیز رستگاری نهفته است.^۳مذبح خدا که مسیح در آن ساکن است در آنجاست.^۴مذبح را نجس کردی، اما جهان را نجس نکردی.^۵با این حال مسیح کفاره را برای شما در قربانگاه قرار داده است.^۶ادراکات خود را از جهان به این قربانگاه بیاورید، زیرا این قربانگاه حقیقت است.^۷در آنجا دید خود را تغییر خواهید داد و در آنجا خواهید آموخت که واقعاً ببینید.^۸از این مکان، جایی که خدا و پسرش در صلح زندگی می کنند و از آنجا خوش آمدید، با آرامش به بیرون نگاه خواهید کرد و جهان را به راستی خواهید دید.^۹با این حال، برای یافتن مکان، باید سرمایه‌گذاری خود را در جهان در حالی که آن را پیش‌بینی می‌کنید، کنار بگذارید، و به روح‌القدس اجازه دهید تا دنیای واقعی را از محراب خدا به شما گسترش دهد.