م_۱۴_۷_۱
T-14.VII.1
۱چه چیزی می خواهید؟۲نور یا تاریکی، دانش یا جهل مال توست، اما نه هر دو.۳موارد متضاد باید کنار هم جمع شوند نه اینکه از هم جدا شوند.۴زیرا جدایی آنها فقط در ذهن شماست و آنها با اتحاد مانند شما آشتی می کنند.۵در اتحاد، هر چیزی که واقعی نیست باید ناپدید شود، زیرا حقیقت اتحاد است.۶همانطور که تاریکی در نور ناپدید می شود، جهل نیز با طلوع دانش محو می شود.۷ادراک وسیله ای است که به وسیله آن جهل به معرفت می رسد.۸با این حال، ادراک باید بدون فریب باشد، زیرا در غیر این صورت، پیام آور جهل می شود تا یاور در جستجوی حقیقت.
م_۱۴_۷_۲
T-14.VII.2
۱جستوجوی حقیقت جز جستوجوی صادقانه از هر چیزی است که در حقیقت دخالت میکند.۲حقیقت این است.۳نه می توان آن را گم کرد و نه جستجو کرد و نه یافت.۴آنجاست، هر کجا که هستید، درون شماست.۵با این حال می تواند برای شما تشخیص داده یا ناشناخته باشد، واقعی یا نادرست.۶اگر آن را پنهان کنید، برای شما غیر واقعی می شود زیرا آن را پنهان کرده اید و با ترس احاطه کرده اید.۷در زیر هر سنگ بنای ترسی که بر روی آن سیستم دیوانه ی اعتقادی خود را بنا کرده اید، حقیقت نهفته است.۸با این حال شما نمی توانید این را بدانید، زیرا با پنهان کردن حقیقت در ترس، دلیلی نمی بینید که باور کنید هرچه بیشتر به ترس نگاه کنید، آن را کمتر می بینید و آنچه را که پنهان می کند واضح تر می شود.
م_۱۴_۷_۳
T-14.VII.3
۱نمی توان نادانان را متقاعد کرد که می دانند.۲از نظر آنها درست نیست.۳با این حال درست است زیرا خدا آن را می داند.۴اینها به وضوح دیدگاه های متضادی در مورد آنچه «نادان» هستند، هستند.۵به خدا ندانستن محال است.۶بنابراین اصلاً یک دیدگاه نیست، بلکه صرفاً اعتقاد به چیزی است که وجود ندارد.۷تنها این باور است که نادانان دارند و به واسطه آن در مورد خود اشتباه می کنند.۸آنها خودشان را طوری تعریف کرده اند که خلق نشده اند.۹ایجاد آنها یک دیدگاه نبود، بلکه یک قطعیت بود.۱۰عدم قطعیتی که به یقین رسیده است، هیچ اعتقادی به واقعیت را حفظ نمی کند.
م_۱۴_۷_۴
T-14.VII.4
۱تأکید ما بر رساندن آنچه نامطلوب است به مطلوب بوده است؛ آنچه را که نمیخواهی به آنچه که انجام میدهی.۲تو متوجه خواهی شد که رستگاری باید از این طریق به تو برسد، اگر در نظر بگیری که گسستگی چیست.۳گسستگی یک فرآیند تحریف شده اندیشیدن است که به موجب آن دو سیستم اعتقادی که نمیتوانند در کنار هم وجود داشته باشند، هر دو حفظ میشوند.۴اگر آنها کنار هم آورده شوند، پذیرش مشترکشان غیرممکن میشود.۵اما اگر یکی دور از دیگری در تاریکی نگه داشته شود، به نظر میرسد که جدایی آنها، هر دوی آنها را در واقعیتشان زنده و برابر نگه میدارد.۶بنابراین پیوستن آنها منشأ ترس میشود، زیرا اگر آنها با هم مواجه شوند، پذیرش باید از یکی از آنها سلب شود.۷تو نمیتوانی هر دوی آنها را داشته باشی، زیرا هر کدام دیگری را انکار میکند.۸جدا از هم، این واقعیت از دید گم میشود، زیرا هر کدام در مکانی جداگانه میتواند از اعتقاد راسخ برخوردار باشد.۹آنها را کنار هم بیاور، و واقعیت ناسازگاری کامل آنها فوراً آشکار میشود.۱۰یکی خواهد رفت، زیرا دیگری در همان مکان دیده میشود.
م_۱۴_۷_۵
T-14.VII.5
۱وقتی ذهنی به تاریکی اعتقاد دارد، نور نمی تواند وارد تاریکی شود و آن را رها نمی کند.۲حقیقت با جهل مبارزه نمی کند و عشق به ترس حمله نمی کند.۳چیزی که نیاز به محافظت ندارد از خود دفاع نمی کند.۴دفاع ساخته شماست۵خدا نمیدونه۶روح القدس از دفاع از حقیقت استفاده می کند تنها به این دلیل که شما آنها را در برابر آن ساخته اید.۷برداشت او از آنها، طبق هدفش، صرفاً آنها را به دعوتی برای آنچه شما با آنها حمله کرده اید تبدیل می کند.۸دفاعها، مانند هر چیزی که ساختهاید، باید به آرامی به خیر شما تبدیل شوند، و توسط روحالقدس از وسیلهای برای خود ویرانگری به ابزاری برای حفظ و رهایی تبدیل شوند.۹وظیفه او بزرگ است، اما قدرت خدا با اوست.۱۰بنابراین، برای او بسیار آسان است که در همان لحظه ای که برای شما به او داده شد، انجام شد.۱۱بازگشت به آرامش را با این تعجب به تأخیر نیندازید که چگونه او می تواند کاری را که خدا به او داده انجام دهد.۱۲این را به کسی بسپار که می داند.۱۳از شما خواسته نمی شود که خودتان کارهای بزرگ انجام دهید.۱۴فقط از شما خواسته می شود که کارهای کوچکی را که او به شما پیشنهاد می کند انجام دهید، به او اعتماد کنید و فقط تا حدی باور داشته باشید که اگر او بخواهد، می توانید آن را انجام دهید.۱۵خواهید دید که همه آنچه او می خواهد چقدر آسان می تواند انجام شود.
م_۱۴_۷_۶
T-14.VII.6
۱روحالقدس تنها این را از تو میطلبد؛ هر رازی را که از او پنهان کردهای نزد او بیاور.۲هر دری را به روی او بگشا، و از او بخواه که وارد تاریکی شود و آن را با نورش محو کند.۳او به درخواست تو با خوشحالی وارد میشود.۴او نور را به تاریکی میآورد اگر تاریکی را به روی او باز کنی.۵اما او نمیتواند به آنچه که پنهان میکنی بنگرد.۶او برای تو می بیند و تا با او نگاه نکنی او نمی تواند ببیند.۷رویای مسیح تنها برای او نیست، بلکه برای او با شماست.۸بنابراین، تمام افکار تاریک و پنهان خود را نزد او بیاورید و با او به آنها بنگرید.۹او نور را نگه می دارد و شما تاریکی را.۱۰وقتی هر دوی شما با هم به آنها نگاه می کنید، نمی توانند همزیستی داشته باشند.۱۱قضاوت او باید غالب باشد، و او آن را به شما خواهد داد، همانطور که شما ادراک خود را به او ملحق کنید.
م_۱۴_۷_۷
T-14.VII.7
۱پیوستن به او در دیدن راهی است که در آن یاد می گیرید تا تفسیر ادراک را که به دانش منجر می شود با او در میان بگذارید.۲شما به تنهایی نمی توانید ببینید.۳به اشتراک گذاشتن ادراک با کسی که خدا به شما داده است به شما می آموزد که چگونه آنچه را می بینید تشخیص دهید.۴این تشخیص است که هر چیزی که می بینید به تنهایی معنی ندارد.۵دیدن با او به شما نشان خواهد داد که همه معنا، از جمله شما، از دید دوگانه نیست، بلکه از آمیختگی ملایم همه چیز به یک معنا، یک احساس و یک هدف می آید.۶خدا یک هدف دارد که با شما در میان می گذارد.۷رویایی واحدی که روحالقدس به شما ارائه میدهد، این یگانگی را با وضوح و روشنی چنان شدید به ذهن شما میآورد که نمیتوانید برای تمام جهان آرزو کنید آنچه را که خدا میخواهد نپذیرید.۸اراده خود را ببینید، آن را به عنوان او بپذیرید، با تمام عشق او مانند شما.۹همه به وسیله او برای شما و به واسطه او برای خدا گرامی باد.