دورهمتنفصل ۱۹ - دستیابی به صلح۴ - موانع در راه به سوی صلحب - دومین مانع: باور به این که بدن برای آنچه ارائه می‌دهد ارزشمند است
م_۱۹_۴.ب_۹
T-19.IV-B.9
۱بخش کوچک شما جز این است که به روح القدس ایده کامل فداکاری بدهید.۲و پذیرفتن صلحی که او می‌دهد، بدون محدودیت‌هایی که مانع گسترش آن می‌شود و آگاهی شما را از آن محدود می‌کند.۳زیرا آنچه او می دهد باید گسترش یابد، اگر می خواهید قدرت بی حد و حصر آن را داشته باشید و از آن برای آزادی پسر خدا استفاده کنید.۴این نیست که از شر آن خلاص شوید و با داشتن آن نمی توانید آن را محدود کنید.۵اگر آرامش بی خانمان است، شما هم همینطور من و او که خانه ماست با ما بی خانمان است.۶این آرزوی شماست؟۷آیا برای همیشه یک سرگردان در جستجوی آرامش خواهید بود؟۸آیا امید خود را به صلح و خوشبختی در چیزی که باید شکست بخورد سرمایه گذاری می کنید؟
م_۱۹_۴.ب_۱۰
T-19.IV-B.10
۱ایمان به آنچه ابدی است همیشه موجه است، زیرا آنچه ابدی است برای همیشه مهربان، بی‌نهایت در صبرش و به تمامی محبت‌آمیز است.۲آن تو را به تمامی خواهد پذیرفت، و به تو صلح خواهد بخشید.۳با این حال تنها می‌تواند با آنچه که هم اکنون در تو در صلح است، و همچون خودش جاودانه است متحد شود.۴بدن نه آرامش و نه آشفتگی را برای شما به ارمغان می آورد. نه شادی و نه درد۵وسیله است و هدف نیست.۶از خود هیچ هدفی ندارد، بلکه تنها چیزی است که به آن داده شده است.۷به نظر می رسد بدن هر وسیله ای برای رسیدن به هدفی است که به آن اختصاص می دهید.۸فقط ذهن می‌تواند هدفی را تعیین کند و تنها ذهن می‌تواند ابزار تحقق آن را ببیند و استفاده از آن را توجیه کند.۹آرامش و احساس گناه هر دو شرایط ذهنی هستند که باید به آن دست یافت.۱۰و این شرایط خانه عاطفی است که آنها را فرا می خواند و بنابراین با آنها سازگار است.
م_۱۹_۴.ب_۱۱
T-19.IV-B.11
۱اما فکر کن کدام آن است که با تو سازگار است.۲اینجا انتخاب شماست و رایگان است.۳اما تمام آنچه در آن نهفته است همراه با آن خواهد بود، و آنچه فکر می کنید هستید هرگز نمی تواند از آن جدا باشد.۴بدن به ظاهر خیانت کننده بزرگ ایمان است.۵در آن سرخوردگی و بذر بی ایمانی نهفته است، اما به شرطی که از آن چیزی بخواهی که نمی تواند بدهد.۶آیا اشتباه شما می تواند دلیل منطقی برای افسردگی و سرخوردگی و حمله تلافی جویانه به آنچه فکر می کنید شما را ناکام گذاشته است باشد؟۷از خطای خود به عنوان توجیه بی ایمانی خود استفاده نکنید.۸گناه نکردی، اما در امر وفاداری اشتباه کردی.۹و تصحیح اشتباه شما زمینه ایمان را به شما می دهد.
م_۱۹_۴.ب_۱۲
T-19.IV-B.12
۱ناممکن است که از طریق بدن به دنبال لذت باشی و درد را نیابی.۲ضروری است که این رابطه درک شود، زیرا این رابطه‌ای است که نفس آن را مدرک گناه می‌داند.۳این براستی اصلاً مجازات‌گرانه نیست.۴این تنها نتیجه اجتناب‌ناپذیر برابر دانستن خودت با بدن است، که دعوتی برای درد است.۵زیرا ترس را دعوت می‌کند تا وارد شود و هدف تو شود.۶جاذبهٔ احساس گناه قطعاً با آن وارد می‌شود، و هر آنچه که ترس، بدن را به آن سوق می‌دهد در نتیجه دردناک است.۷آن درد همهٔ اوهام را تسهیم خواهد کرد، و وهم لذت با درد یکسان خواهد بود.
م_۱۹_۴.ب_۱۳
T-19.IV-B.13
۱آیا این اجتناب‌ناپذیر نیست؟۲تحت فرمان ترس، بدن به دنبال احساس گناه خواهد رفت، در حالی که به ارباب خود خدمت می‌کند، اربابی که جاذبه‌اش به احساس گناه تمام وهم وجودش را حفظ می‌کند.۳پس، این جاذبهٔ درد است.۴تحت حاکمیت این ادراک، بدن خدمتگزار درد می‌شود، در حالی که آن را بر حسب وظیفه جستجو می‌کند و از این ایده که درد لذت است اطاعت می‌کند.۵این ایده است که زیربنای تمام سرمایه‌گذاری سنگین نفس در بدن است.۶و این رابطهٔ نامعقول است که آن را پنهان نگه می‌دارد، و در عین حال از آن تغذیه می‌کند.۷آن به تو می‌آموزد که لذت بدن شادی است.۸با این حال با خودش زمزمه می‌کند: «آن مرگ است.»
م_۱۹_۴.ب_۱۴
T-19.IV-B.14
۱چرا بدن باید برای تو معنایی داشته باشد؟۲مطمئناً آنچه که از آن ساخته شده است گران‌بها نیست.۳و همان‌گونه که مطمئناً هیچ احساسی ندارد.۴آن، احساساتی را که می‌خواهی به تو منتقل می‌کند.۵بدن مانند هر وسیلهٔ ارتباطی پیام‌هایی را که به آن داده می‌شود دریافت و ارسال می‌کند.۶هیچ احساسی برای آنها ندارد.۷تمام احساسی که در آنها سرمایه‌گذاری می‌شود توسط ارسال‌کننده و دریافت‌کننده به آنها داده می‌شود.۸نفس و روح‌القدس هر دو این را تشخیص می‌دهند، و هر دو نیز تشخیص می‌دهند که در اینجا ارسال‌کننده و دریافت‌کننده یکسان هستند.۹روح‌القدس این را با سرور به تو می‌گوید.۱۰نفس آن را پنهان می‌کند، زیرا می‌خواهد تو را از آن ناآگاه نگه دارد.۱۱چه کسی پیام‌های نفرت و حمله می‌فرستاد اگر درمی‌یافت که آنها را برای خودش می‌فرستد؟۱۲چه کسی خودش را متهم، مقصر و محکوم می‌کرد؟
م_۱۹_۴.ب_۱۵
T-19.IV-B.15
۱پیام‌های نفس همیشه از تو به بیرون فرستاده می‌شوند، با این باور که در ازای پیام حمله و احساس گناه تو، کسی غیر از خودت رنج خواهد برد.۲و حتی اگر تو رنج بکشی، باز شخص دیگری بیشتر رنج خواهد برد.۳فریبکار بزرگ تشخیص می‌دهد که این‌گونه نیست، اما به عنوان «دشمن» صلح، از تو با اصرار می‌خواهد که همهٔ پیام‌های نفرت خودت را به بیرون ارسال کنی و خودت را آزاد کنی.۴و برای اینکه تو را متقاعد کند که این امکان‌پذیر است، بدن را دعوت می‌کند تا درد را در حمله به دیگری جستجو کند، در حالی که آن را لذت می‌نامد و به عنوان رهایی از حمله به تو تقدیمش می‌کند.
م_۱۹_۴.ب_۱۶
T-19.IV-B.16
۱دیوانگی آن را نشنوید و باور نکنید که ناممکن‌ها حقیقت دارند.۲فراموش نکنید که نفس بدن را وقف هدف گناه کرده است و تمام ایمان خود را به انجام این امر در آن قرار داده است.۳شاگردان غمگین آن در جشن بزرگ حکومت نفس، مدام ستایش بدن را سر می دهند.۴نه کسی، بلکه باید باور کند که تسلیم شدن در برابر جاذبه گناه، فرار از درد است.۵نه کسی، بلکه باید بدن را مانند خود بداند که بدون آن می میرد و در عین حال مرگ او به همان اندازه اجتناب ناپذیر است.
م_۱۹_۴.ب_۱۷
T-19.IV-B.17
۱به شاگردان ایگو داده نمی شود که بدانند خود را وقف مرگ کرده اند.۲آزادی به آنها پیشنهاد می شود اما آنها آن را نپذیرفته اند و آنچه عرضه می شود نیز باید دریافت شود تا واقعا داده شود.۳زیرا روح القدس نیز وسیله ارتباطی است که از پدر دریافت می کند و پیام های او را به پسر عرضه می کند.۴مانند نفس، روح القدس هم فرستنده و هم گیرنده است.۵زیرا آنچه از طریق او فرستاده می شود به سوی او باز می گردد و در راه خود را می جوید و آنچه را می طلبد می یابد.۶ایگو نیز مرگی را که به دنبالش است می یابد و آن را به شما باز می گرداند.
