دورهمتنفصل ۲ - جدایی و تاوان 

م_۲_۸_۱

T-2.VIII.1

^۱یکی از راه‌هایی که می‌توانید از طریق آن سردرگمی جادو-معجزه را اصلاح کنید این است که به یاد داشته باشید که خودتان خلق نکرده‌اید.^۲زمانی که خود محور می شوید، ممکن است این را فراموش کنید، و این شما را در موقعیتی قرار می دهد که اعتقاد به جادو عملاً اجتناب ناپذیر است.^۳اراده شما برای خلقت توسط خالق شما به شما داده شده است که همان اراده را در خلقت خود ابراز می کرد.^۴از آنجایی که توانایی خلاقیت در ذهن نهفته است، هر چیزی که خلق می کنید لزوماً یک موضوع اراده است.^۵همچنین نتیجه می شود که هر آنچه که شما به تنهایی می سازید در نظر خود شما واقعی است، هرچند در ذهن خدا نیست.^۶این تمایز اساسی مستقیماً به معنای واقعی آخرین داوری منتهی می شود.

م_۲_۸_۲

T-2.VIII.2

^۱آخرین قضاوت یکی از تهدیدآمیزترین ایده ها در تفکر شماست.^۲این به این دلیل است که شما آن را درک نمی کنید.^۳قضاوت از صفات خداوند نیست.^۴این تنها پس از جدایی به وجود آمد، زمانی که به یکی از ابزارهای یادگیری بسیاری تبدیل شد که در طرح کلی گنجانده شد.^۵درست همانطور که جدایی در طی میلیون‌ها سال رخ داد، آخرین داوری نیز در یک دوره طولانی مشابه و شاید حتی طولانی‌تر ادامه خواهد داشت.^۶با این حال، می‌توان طول آن را تا حد زیادی با معجزه کوتاه کرد، وسیله‌ای برای کوتاه کردن اما نه از بین بردن زمان.^۷اگر تعداد کافی واقعاً معجزه گر شوند، این روند کوتاه شدن می تواند تقریباً غیرقابل اندازه گیری باشد.^۸با این حال، ضروری است که به سرعت خود را از ترس رها کنید، زیرا اگر می‌خواهید آرامش را به ذهن‌های دیگر برسانید، باید از درگیری بیرون بیایید.

م_۲_۸_۳

T-2.VIII.3

^۱قضاوت آخر به طور کلی به عنوان رویه ای در نظر گرفته می شود که توسط خداوند انجام می شود.^۲در واقع این کار توسط برادرانم با کمک من انجام خواهد شد.^۳این یک شفای نهایی است تا یک مجازات، هر چقدر که ممکن است فکر کنید که مجازات مستحق آن است.^۴تنبیه مفهومی است که کاملاً مخالف درست اندیشی است و هدف آخرین داوری بازگرداندن درست فکری به شماست.^۵آخرین قضاوت را می توان فرآیند ارزیابی درست نامید.^۶این به سادگی به این معنی است که همه بالاخره خواهند فهمید که چه چیزی شایسته است و چه چیزی نیست.^۷پس از این، توانایی انتخاب را می توان به طور منطقی هدایت کرد.^۸با این حال، تا زمانی که این تمایز ایجاد نشود، نوسانات بین اراده آزاد و زندانی نمی تواند ادامه یابد.

م_۲_۸_۴

T-2.VIII.4

^۱اولین قدم به سوی آزادی شامل جداسازی نادرست از حقیقت است.^۲این فرآیند جدایی به معنای سازنده است و معنای واقعی آخرالزمان را منعکس می کند.^۳هر کس در نهایت به مخلوقات خود نگاه می کند و انتخاب می کند که فقط آنچه را خوب است حفظ کند، همانطور که خود خدا به آنچه آفریده بود نگاه کرد و دانست که خوب است.^۴در این مرحله، ذهن می تواند با عشق به مخلوقات خود به دلیل شایستگی آنها نگاه کند.^۵در عین حال، ذهن ناگزیر از آفرینش های نادرست خود که بدون باور، دیگر وجود نخواهد داشت، انکار خواهد کرد.

م_۲_۸_۵

T-2.VIII.5

^۱اصطلاح «آخرین داوری» نه تنها به این دلیل که به خدا فرافکنی شده است، بلکه به دلیل ارتباط «آخر» با مرگ نیز ترسناک است.^۲این یک مثال برجسته از ادراک وارونه است.^۳اگر معنای قیامت به طور عینی بررسی شود، کاملاً آشکار می شود که واقعاً دریچه ای به سوی زندگی است.^۴هیچ‌کسی که در ترس زندگی می‌کند واقعا زنده نیست.^۵آخرین قضاوت شما را نمی توان متوجه خودتان کرد، زیرا شما مخلوق خودتان نیستید.^۶با این حال، شما می توانید آن را به طور معناداری و در هر زمان برای هر چیزی که ساخته اید به کار ببرید، و فقط آنچه را که خلاقانه و خوب است در حافظه خود نگه دارید.^۷این چیزی است که درست فکری شما نمی تواند دیکته کند.^۸هدف زمان صرفاً «به شما زمان می دهد» تا به این قضاوت برسید.^۹این قضاوت کامل شما در مورد مخلوقات کامل خودتان است.^۱۰وقتی همه چیزهایی که حفظ می کنید دوست داشتنی است، هیچ دلیلی وجود ندارد که ترس با شما بماند.^۱۱این سهم شما در کفاره است.