دورهمتنفصل ۷ - هدایای ملکوت 

م_۷_۱۱_۱

T-7.XI.1

^۱روح‌القدس همیشه تو را به درستی راهنمایی خواهد کرد، چون سرور تو سرور او است.^۲این اراده‌ او برای همه است زیرا او برای ملکوت خداوند سخن می‌گوید، که سرور است.^۳بنابراین پیروی از او آسان‌ترین کار در این دنیا است، و تنها کاری است که آسان است، زیرا از این دنیا نیست.^۴بنابراین طبیعی است.^۵این دنیا برخلاف طبیعت تو پیش می‌رود، زیرا منطبق با قانون‌های خداوند نیست.^۶این دنیا در همه‌چیز رتبه‌های دشواری را ادراک می‌کند.^۷این امر به این دلیل است که نفس هیچ چیزی را به تمامی مطلوب ادراک نمی‌کند.^۸با نشان دادن به خودت که هیچ ترتیبی در دشواری معجزات وجود ندارد، تو خودت را متقاعد خواهی کرد که، در حالت طبیعی‌ات، هیچ دشواری هرگز وجود ندارد زیرا آن حالتی از فیض است.

م_۷_۱۱_۲

T-7.XI.2

^۱فیض حالت طبیعی هر فرزند خداوند است.^۲وقتی که او در حالت فیض نیست، از محیط طبیعی خود خارج است و بخوبی کار نمی‌کند.^۳هر چه او انجام می‌دهد باعث تنش می‌شود، زیرا او برای محیطی که ساخته است آفریده نشد.^۴بنابراین او نمی‌تواند خود را با آن سازگار کند و نیز نمی‌تواند آن را با خود سازگار کند.^۵تلاش هیچ فایده‌ای ندارد.^۶یک فرزند خداوند تنها‌ زمانی خوشحال است که می‌داند با خداوند است.^۷آن تنها محیطی است که در آن تنش را تجربه نخواهد کرد، زیرا آن جایی است که او به آن تعلق دارد.^۸آن همچنین تنها محیطی است که شایسته‌ او است، زیرا ارزش خود او فراتر از هر چیزی است که او می‌تواند بسازد.

م_۷_۱۱_۳

T-7.XI.3

^۱ملکوتی که ساخته‌ای را در نظر بگیر و ارزش آن را منصفانه قضاوت کن.^۲آیا شایستگی‌ این را دارد که خانه‌ای برای فرزند خداوند باشد؟^۳آیا از صلح او محافظت می‌کند و بر او عشق می‌تاباند؟^۴آیا قلبش را از ترس در امان نگه می‌دارد، و به او اجازه می‌دهد تا همواره بدون هیچ حس‌ از دست دادن، بدهد؟^۵آیا به او می‌آموزد که این دادن سرور او است، و خداوند خودش از او برای این دادن سپاسگزاری می‌کند؟^۶ملکوت خداوند تنها محیطی است که تو در آن می‌توانی شاد باشی.^۷تو نمی‌توانی آن را بسازی، همانطور که نمی‌توانی خودت را بسازی.^۸آن برای تو آفریده شده است، همانطور که تو برای آن آفریده شدی.^۹خداوند مراقب فرزندانش است و هیچ چیز را از آنها دریغ نمی‌کند.^۱۰اما هنگامی که آن‌ها او را انکار می‌کنند این را نمی‌دانند، زیرا آن‌ها همه‌چیز را از خود دریغ می‌کنند.^۱۱تویی که می‌توانی عشق خداوند را به هرچیزی که می‌بینی و لمس می‌کنی و به یاد می‌آوری، هدیه بدهی، دقیقاً در حال دریغ کردن بهشت از خودت هستی.

م_۷_۱۱_۴

T-7.XI.4

^۱من تو را فرا می‌خوانم تا به یاد بیاوری که تو را برای تعلیم ملکوت به ملکوت انتخاب کرده‌ام.^۲هیچ استثنایی برای این درس وجود ندارد، زیرا نداشتن استثناء همان درس است.^۳هر فرزندی که با این درس در قلب خود به ملکوت بازگردد، کل فرزندی را شفا داده است و خداوند را سپاس گفته است.^۴هر کسی که این درس را بیاموزد آموزگار کامل شده است، زیرا آن را از روح‌القدس آموخته است.

م_۷_۱۱_۵

T-7.XI.5

^۱وقتی یک ذهن تنها نور داشته باشد، تنها نور را می‌شناسد.^۲درخشش خودش در اطرافش می‌تابد، و به درون تاریکی ذهن‌های دیگر گسترش می‌یابد، و آن‌ها را به عظمت تبدیل می‌کند.^۳عظمت خداوند آنجاست، تا تو آن را تشخیص دهی و تقدیر کنی و بشناسی.^۴تشخیص عظمت خداوند به عنوان برادرت، پذیرش میراث خودت است.^۵خداوند تنها به طور برابر عطا می‌کند.^۶اگر موهبت او را در کسی تشخیص دهی، آنچه را که او به تو عطا کرده است را تصدیق کرده‌ای.^۷هیچ چیز به این آسانی به عنوان حقیقت قابل تشخیص نیست.^۸این تشخیصی است که فوری، واضح و طبیعی است.^۹تو خودت را پرورش داده‌ای تا آن را تشخیص ندهی، و این برای تو بسیار دشوار بوده است.

م_۷_۱۱_۶

T-7.XI.6

^۱در خارج از محیط طبیعی خود ممکن است بپرسید "حقیقت چیست؟" زیرا حقیقت محیطی است که توسط آن و برای آن آفریده شده اید.^۲شما خود را نمی شناسید، زیرا خالق خود را نمی شناسید.^۳شما آفریده های خود را نمی شناسید، زیرا برادران خود را که آنها را با شما آفریده اند، نمی شناسید.^۴من قبلاً گفته ام که فقط کل پسر بودن شایسته است که با خدا شریک باشد، زیرا فقط کل پسر می تواند مانند او بیافریند.^۵هرگاه برادری را با شناخت ارزش او شفا دهید، به قدرت او در خلقت و قدرت خود اعتراف کرده اید.^۶او نمی تواند چیزی را که شما تشخیص می دهید از دست داده باشد و شما باید شکوهی را که در او می بینید داشته باشید.^۷او با شما همکار خداست.^۸قدرت آفرینش او را انکار کن و تو انکار خودت و خدایی که تو را آفریده است.

م_۷_۱۱_۷

T-7.XI.7

^۱شما نمی توانید بخشی از حقیقت را انکار کنید.^۲شما مخلوقات خود را نمی شناسید زیرا خالق آنها را نمی شناسید.^۳شما خودتان را نمی شناسید زیرا خودتان را نمی شناسید.^۴آفریده های شما نمی توانند واقعیت شما را تثبیت کنند، بیش از آن که شما بتوانید واقعیت خدا را تثبیت کنید.^۵اما شما می توانید هر دو را بشناسید.^۶بودن با اشتراک شناخته می شود.^۷از آنجا که خداوند وجود خود را با شما در میان گذاشت، می توانید او را بشناسید.^۸اما شما همچنین باید همه چیزهایی را که او آفریده است بشناسید تا بدانید آنها چه چیزی را به اشتراک گذاشته اند.^۹بدون پدر خود پدر بودن خود را نخواهید دانست.^۱۰پادشاهی خدا شامل همه پسران او و فرزندان آنها می شود که به همان اندازه پسران هستند و مانند پدر هستند.^۱۱پس پسران خدا را بشناسید و همه خلقت را خواهید شناخت.