درس ۱۱۷ | دوره‌ای در معجزات

برای مرور صبح و عصر:

د_۱۱۷_۱

^۱(۱۰۳) خداوند که عشق است، شادمانی نیز هست.

^۲باشد تا من به یاد داشته باشم که عشق، شادمانی است، و هیچ چیز دیگری شادمانی نمی‌آورد.

^۳پس من انتخاب می‌کنم که هیچ جانشینی را به جای عشق نپرورم.

^۱(۱۰۴) من فقط چیزی را می‌طلبم که در حقیقت از آن من است.

^۲عشق میراثِ من است، و شادمانی همراه با آن.

^۳این‌ها موهبت‌هایی هستند که پدرم به من عطا کرد.

^۴من همهٔ آنچه را که در حقیقت از آن من است، می‌پذیرم.

^۱سر هر ساعت:

^۲خداوند که عشق است، شادمانی نیز هست.

^۳سر هر نیم ساعت:

^۴من فقط چیزی را می‌طلبم که در حقیقت آز آن من است.