دورهدرسنامه 

امروز من می‌آموزم همانگونه که دریافت می‌کنم بدهم.

د_۱۵۸_۱

W-158.1

^۱چه چیزی به تو داده شده است؟^۲این معرفت که تو یک ذهن هستی، در ذهن و ذهن خالص، تا ابد بی‌گناه، کاملا بی‌هراس، زیرا از درون عشق آفریده شده‌ای.^۳تو سرچشمه خود را ترک نکرده‌ای، همانگونه باقی مانده‌ای که آفریده شدی.^۴این به عنوان معرفتی به تو داده شده که نمی‌توانی آن را از دست بدهی.^۵این معرفت همچنین به همه چیزهای زنده داده شد، زیرا فقط با این معرفت است که زنده هستند.

د_۱۵۸_۲

W-158.2

^۱تو همه‌ی این را دریافت کرده‌ای.^۲هر کسی که در دنیا گام برمی‌دارد قطعا این را دریافت کرده است.^۳این معرفت نیست که تو عرضه می‌کنی، زیرا این معرفت را آفرینش عرضه کرد.^۴همه‌ی این را نمی‌توان آموخت.^۵پس امروز می‌آموزی که چه چیزی را بدهی؟^۶درس دیروز ما موضوعی را به یاد آورد که در اوایل متن یافت می‌شد.^۷تجربیات را نمی‌توان مستقیما در میان گذاشت، آنگونه که رؤیت را می‌توان.^۸این مکاشفه که خداوند و فرزند قدسی‌اش یگانه هستند در زمانش به هر ذهنی خطور می‌کند.^۹اما این زمان توسط خود ذهن تعیین می‌شود، تعلیم داده نمی‌شود.

د_۱۵۸_۳

W-158.3

^۱این زمان پیشاپیش تعیین شده است.^۲به نظر می‌رسد که کاملا اختیاری است.^۳اما هیچ گامی در طول طریق نیست که فقط با اقبال برداشته شود.^۴همه گام‌ها پیشاپیش توسط او برداشته شده‌اند، اگرچه هنوز تصمیمش را نگرفته است.^۵زیرا فقط به نظر می‌رسد که زمان در یک راستا پیش می‌رود.^۶اما ما فقط سفری را انجام می‌دهیم که به پایان رسیده است.^۷با این حال به نظر می‌رسد این سفر آینده‌ای دارد که هنوز برای ما ناشناخته است.

د_۱۵۸_۴

W-158.4

^۱زمان یک نیرنگ است، یک تردستی، یک وهم فراگیر که در آن شمایل‌ها گویی به صورتی جادویی می‌آیند و می‌روند.^۲اما نقشه‌ای در پس ظواهر هست که تغییر نمی‌کند.^۳نمایشنامه نوشته شده است.^۴زمان آمدن تجربه برای پایان دادن به به تردید تو مقرر شده است.^۵زیرا ما تنها این سفر را از آن نقطه‌ای می‌بینیم که پایان یافت، و به عقب به آن می‌نگریم، با تصور اینکه آن را یک بار دیگر انجام می‌دهیم؛ در حالیکه در ذهن آنچه که گذشته است را مرور می‌کنیم.

د_۱۵۸_۵

W-158.5

^۱یک آموزگار تجربه را نمی‌دهد، زیرا آن را نیاموخته است.^۲تجربه خود را در زمان مقررش بر وی آشکار کرده است.^۳اما هدیه او رؤیت است.^۴این را می‌تواند مستقیما بدهد، زیرا معرفت مسیحا گم نشده است، زیرا وجود مقدسش رؤیتی دارد که می‌تواند به هر کسی که درخواست می‌کند بدهد.^۵اراده پدر متعال و اراده مسیحا در معرفت به هم پیوسته است.^۶رؤیتی وجود دارد که روح‌القدس می‌بیند زیرا ذهن مسیحا نیز آن را مشاهده می‌کند.

د_۱۵۸_۶

W-158.6

^۱در اینجا اتصال بین دنیای تردید و سایه‌ها با دنیای ناملموس برقرار می‌شود.^۲اینجا مکان ساکتی است در دنیا که توسط بخشایش و توسط عشق تقدیس می‌شود.^۳در اینجا همه تعارض‌ها به آشتی می رسند، زیرا در اینجا سفر پایان می‌یابد.^۴تجربه- آموخته نشده، تعلیم داده نشده- فقط در اینجا است.^۵این فراتر از هدف ما است، زیرا این فراتر از آن چیزی است که نیاز به دستیابی به آن هست.^۶دلبستگی ما با رؤیت مسیحایی است.^۷ما می‌توانیم به این دست یابیم.

د_۱۵۸_۷

W-158.7

^۱رؤیت مسیحا یک قانون دارد.^۲به بدن نمی‌نگرد، و آن را با فرزندی که خداوند آفرید اشتباه نمی‌گیرد.^۳آن نوری را ورای بدن می‌بیند؛ ایده‌ای ورای آنچه می‌تواند لمس شود، خلوصی که با خطاها، اشتباهات رقت‌انگیز، و پندارهای ترسناکِ احساس گناهِ ناشی از رؤیاهای گناه، کم‌سو نمی‌شود.^۴آن هیچ جدایی را نمی‌بیند.^۵و به هر کس، در هر شرایط، اتفاق و رویداد بدون کوچکترین کاهش در نوری که می‌بیند می‌نگرد.

د_۱۵۸_۸

W-158.8

^۱این را می‌توان تعلیم داد؛ و باید توسط همه آنانکه به آن دست می‌یابند تعلیم داده شود.^۲فقط به این تشخیص نیاز است که دنیا توان عرضه هیچ چیزی را ندارد که بتواند در ارزش، ذره‌ای با این مقایسه شود؛ یا هدفی را تعیین کند که با این ادراک، صرفا ناپدید نشود.^۳و امروز تو این را عرضه می‌کنی: هیچ کس را به عنوان یک بدن نبین.^۴به او به عنوان فرزند قدسی‌ خداوند که هست درود بفرست، با تصدیق اینکه او در تقدس با تو یگانه است.

د_۱۵۸_۹

W-158.9

^۱چنین است که گناهانش به او بخشیده می‌شود، زیرا مسیحا رؤیتی دارد که توان چشم‌پوشی از همه آنها را دارد.^۲در بخشایشِ مسیحا آنها ناپدید می‌شوند.^۳با دیده نشدن توسط آن یگانه آنها فقط محو می‌شوند، زیرا رؤیتی از تقدس که ورای آنها نهفته است می‌آید تا جایگزینشان شود.^۴اهمیتی ندارد که چه شکلی گرفته‌اند، یا ظاهرا چقدر بزرگ هستند، یا به نظر می‌رسد چه کسی توسط آنها آسیب دیده است.^۵آنها دیگر وجود ندارند.^۶و همه‌ی تأثیراتی که به نظر می‌آمد دارند با آنها محو می‌شوند، باطل شده و دیگر هرگز انجام نمی‌شوند.

د_۱۵۸_۱۰

W-158.10

^۱چنین است که تو می‌آموزی بدهی آنچنانکه دریافت می‌کنی.^۲و چنین است که رؤیت مسیحایی به تو نیز نظر می‌کند.^۳آموختن این درس دشوار نیست، اگر به یاد بیاوری که تو در برادرت فقط خودت را می‌بینی.^۴اگر او در گناه گم شده باشد، تو هم باید چنین باشی؛ اگر در او نور را ببینی، گناهان تو توسط خودت بخشوده شده‌اند.^۵هر برادر و خواهری را که امروز ملاقات می‌کنی فرصت دیگری را فراهم می‌کند تا اجازه دهی رؤیت مسیحایی بر تو بتابد، و صلح خداوند را به تو عرضه کند.

د_۱۵۸_۱۱

W-158.11

^۱اهمیتی ندارد که چه زمان مکاشفه پیش می‌آید، زیرا مکاشفه زمان ندارد.^۲اما زمان هنوز یک هدیه برای دادن دارد، که در آن معرفت حقیقی آنچنان به دقت بازتاب می‌یابد که تصاویرش تقدس نادیدنی آن را سهیم می‌شوند؛ آنچه با آن مشابه است با عشق نامیرای می‌درخشد.^۳امروز ما دیدن با چشمان مسیحا را تمرین می‌کنیم.^۴و با هدایای مقدسی که می‌دهیم، رؤیت مسیحایی بر خود ما نیز نظر می‌کند.