دورهدرسنامه 

امروز هیچ چیزی را که رخ می‌دهد قضاوت نخواهم کرد.

د_۲۴۳_۱

W-243.1

^۱من امروز با خودم صادق خواهم بود.^۲نخواهم پنداشت که از پیش آنچه را که باید فراتر از دریافت اکنونم بماند، می‌دانم.^۳نخواهم پنداشت که کل را از خرده‌های ادراکم می‌فهمم، خرده‌هایی که تمامی آنچه من می‌توانم ببینم هستند.^۴امروز من تشخیص می‌دهم که اینچنین است.^۵و از این طریق من از قضاوتهایی که نمی‌توانم انجام دهم خلاص می‌شوم.^۶از این طریق خودم و آنچه را که به آن می‌نگرم آزاد می‌کنم، تا در صلح باشیم همانگونه که خداوند ما را آفرید.

د_۲۴۳_۲

W-243.2

^۱پدر، امروز من آفرینش را رها می‌کنم تا آزادانه خودش باشد.^۲من همهٔ بخش‌های آن را گرامی می‌دارم، که خودم نیز در آن هستم.^۳ما با هم یکی هستیم زیرا هر بخشی خاطرهٔ تو را در خود دارد، و حقیقت باید در همهٔ ما به یکتایی بتابد.