دورهدرسنامه 

بدون بخشایش من همچنان نابینا خواهم بود.

د_۲۴۷_۱

W-247.1

^۱گناهکاری نماد حمله است.^۲هر کجا آن را ببینم، رنج خواهم برد.^۳زیرا بخشایش تنها وسیله‌ای است که توسط آن رؤیت مسیحایی به سوی من می‌آید.^۴بگذار من آنچه را که نگاه او به عنوان حقیقت محض نشانم می‌دهد بپذیرم، و کاملاً شفا می‌یابم.^۵برادر، بیا و بگذار نظاره‌ات کنم.^۶عاشقانه بودن تو، عاشقانه بودن خود مرا بازتاب می‌دهد.^۷بی‌گناهی تو از آن من است.^۸تو بخشوده به پا می‌خیزی، و من به همراه تو می‌ایستم.

د_۲۴۷_۲

W-247.2

^۱پس امروز می‌خواهم که همگان را نظاره کنم.^۲برادران من فرزندان تو هستند.^۳پدر بودن تو آنان را آفرید، و همه آنان را به عنوان بخشی از تو به من داد، و خویشتن خود من را نیز.^۴امروز من از طریق آنان تو را گرامی می‌دارم، و از این طریق امروز امیدوارم که خویشتن خودم را بشناسم.