دورهدرسنامه 

بگذار هر آوایی به جز آوای خداوند در من خاموش باشد.

د_۲۵۴_۱

W-254.1

^۱پدر، امروز می‌خواهم تنها آوای تو را بشنوم.^۲در ژرف‌ترین سکوت می‌خواهم به نزد تو بیایم، تا آوای تو را بشنوم و کلام تو را دریافت کنم.^۳من هیچ نیایشی جز این ندارم: من نزد تو می‌آیم تا حقیقت را از تو درخواست کنم.^۴و حقیقت چیزی جز ارادهٔ تو نیست، که امروز می‌خواهم با تو سهیم گردم.

د_۲۵۴_۲

W-254.2

^۱امروز اجازه نمی‌دهیم هیچ پنداری نفسانی واژه‌ها و اعمال ما را هدایت کند.^۲زمانی که چنین پندارهایی رخ نمایانند، ما به آرامی عقب می‌نشینیم و به آن‌ها می‌نگریم، و سپس اجازه می‌دهیم که بگذرند.^۳ما آنچه را که آن‌ها می‌خواهند با خودشان بیاورند، نمی‌خواهیم.^۴و اینچنین انتخاب نمی‌کنیم که آن‌ها را نگه داریم.^۵آن‌ها اینک ساکت هستند.^۶و در این سکوت، تقدیس شده توسط عشق او، خداوند با ما سخن می‌گوید و از ارادهٔ ما به ما می‌گوید، همانگونه که انتخاب کرده‌ایم او را به یاد آوریم.