دورهدرسنامه 

بگذار هر آوایی به جز آوای خداوند در من ساکت بماند.

د_۲۵۴_۱

W-254.1

^۱پدر، امروز من می‌خواهم فقط آوای تو را بشنوم.^۲در ژرف‌ترین سکوت من می‌خواهم به نزد تو بیایم، تا آوای تو را بشنوم و کلام تو را دریافت کنم.^۳من هیچ دعایی جز این ندارم: من نزد تو می‌آیم تا حقیقت را از تو درخواست کنم.^۴و حقیقت فقط اراده‌ی تو است، که من امروز می‌خواهم با تو سهیم گردم.

د_۲۵۴_۲

W-254.2

^۱امروز اجازه نمی‌دهیم هیچ پنداری نفسانی کلمات و اعمال ما را هدایت کند.^۲زمانی که چنین پندارهایی رخ نمایانند، ما در سکوت عقب می‌نشینیم و به آنها نگاه می‌کنیم، و سپس اجازه می‌دهیم که بگذرند.^۳ما آنچه را که آنان می‌خواهند با خودشان بیاورند، نمی‌خواهیم.^۴و اینچنین انتخاب نمی‌کنیم که آن‌ها را نگه داریم.^۵اینک این پندارها ساکت هستند.^۶و در این سکوت که توسط عشق او تقدیس می‌شود خداوند با ما سخن می‌گوید و از اراده ما حرف می‌زند، در حالی که ما انتخاب کرده‌ایم او را به یاد داشته باشیم.