دورهدرسنامه 

من می‌توانم انتخاب کنم همه پندارهایی را که آسیب می‌زنند تغییر دهم.

د_۲۸۴_۱

W-284.1

^۱فقدان، فقدان نیست زمانی که به درستی ادراک گردد.^۲درد ناممکن است.^۳هیچ غصه‌ای به هر علت اصلا وجود ندارد.^۴و رنج بردن از هر نوع، چیزی نیست به جز یک رؤیا.^۵این حقیقت است، حقیقتی که ابتدا فقط باید گفته شود و سپس بارها و بارها تکرار گردد؛ و سپس بتواند به عنوان یک حقیقت نسبی، با استثناهای بسیار پذیرفته گردد.^۶آنگاه بیشتر و بیشتر با جدیت به آن توجه شود، و در نهایت به عنوان حقیقت پذیرفته گردد.^۷من می‌توانم انتخاب کنم همه پندارهایی را که آسیب می‌زنند تغییر دهم.^۸و امروز من می‌خواهم فراتر از این کلمات بروم، و از همه استثناها عبور کنم، و به پذیرش کامل حقیقت در آن‌ها برسم.

د_۲۸۴_۲

W-284.2

^۱پدر، آنچه تو عطا کرده‌ای نمی‌تواند آسیب بزند، پس غم و درد باید ناممکن باشند.^۲بگذار من امروز در اعتماد به تو شکست نخورم، فقط آنچه را که شادمانه است به عنوان موهبت‌های تو بپذیرم؛ فقط آنچه را که شادمانه است به عنوان حقیقت بپذیرم.