دورهدرسنامه 

من با شادمانی، ترس را «قربانی» می‌کنم.

د_۳۲۳_۱

W-323.1

^۱اینجا تنها «قربانی» است که تو از فرزند دلبند خود می‌خواهی؛ از او می‌خواهی تمامی رنج را رها کند، تمامی احساس فقدان و غم، تمامی اضطراب و تردید، و آزادانه اجازه دهد عشقت به درون آگاهی‌اش جریان یابد، در حالی که او را از درد شفا می‌دهد، و سرور ابدی خودت را به او ارزانی می‌کند.^۲چنین است آن «قربانی» که تو از من می‌خواهی، و آنچه که من با شادمانی انجام می‌دهم؛ تنها «بها» برای بازگرداندن یاد تو به من، برای رستگاری دنیا.

د_۳۲۳_۲

W-323.2

^۱و با پرداخت وامی که به حقیقت مقروض هستیم، - وامی که صرفاً رها کردن خودفریبی‌ها و تصویرهایی است که به دروغ پرستش کردیم – حقیقت به ما بازمی‌گردد در تمامیت و در سرور.^۲ما دیگر فریب نمی‌خوریم.^۳اینک عشق به آگاهی ما بازگشته است.^۴و ما دوباره در صلح هستیم، زیرا ترس رفته است و تنها عشق باقی می‌ماند.