دورهدرسنامه 

من جایگاه دوم را انتخاب می‌کنم تا به جایگاه نخست دست یابم.

د_۳۲۸_۱

W-328.1

^۱آنچه به نظر می‌رسد جایگاه دوم باشد، جایگاه نخست است، زیرا تمام چیزهایی که ما درک می‌کنیم وارونه هستند، تا آن زمان که به آوای برای خداوند گوش فرا دهیم.^۲چنین به نظر می‌رسد که با تقلا برای جدا بودن به خودمختاری دست خواهیم یافت، و این که استقلال ما از بقیه آفرینش خداوند همان راه است که در آن رستگاری کسب می‌شود.^۳اما همه آنچه می‌یابیم بیماری است، رنج و فقدان و مرگ.^۴این آن چیزی نیست که پدرمان برای ما اراده می‌کند، و هیچ اراده‌‌ی دومی در برابر اراده‌اش وجود ندارد.^۵پیوستن به اراده او فقط یافتن اراده خودمان است.^۶و از آنجا که اراده ما از آن او است، باید به سمت او برویم تا اراده خودمان را بشناسیم.

د_۳۲۸_۲

W-328.2

^۱هیچ اراده‌ای جز اراده تو وجود ندارد.^۲و خوشحالم که هیچ چیزی که من تصور می‌کنم با آنچه تو برایم می‌خواهی تعارض نمی‌کند.^۳اراده تو این است که من کاملاً ایمن باشم، تا ابد در صلح.^۴و من با شادمانی در آن اراده سهیم می‌شوم که تو، پدرم، به عنوان بخشی از من ارزانی داشتی.