دورهدرسنامه 

امروز من موهبت‌هایی را که بخشایش عطا می‌کند از آن خودم می‌دانم.

د_۳۳۴_۱

W-334.1

^۱من یک روز دیگر انتظار نمی‌کشم تا آن گنج‌هایی را که پدرم به من عرضه می‌کند بیابم.^۲اوهام همگی پوچ هستند، و رؤیاها بر طرف می‌شوند حتی در حالی که از درون پندارهایی بافته شده‌اند که مبنای آن‌ها ادراکات نادرست است.^۳بگذار من امروز چنین هدیه‌های ناچیزی را دوباره نپذیرم.^۴آوای خداوند، صلح خداوندی را به همه آنان که می‌شنوند و انتخاب می‌کنند تا از او پیروی کنند، عرضه می‌کند.^۵امروز این انتخاب من است.^۶و اینچنین می‌روم تا آن گنج‌هایی را که خداوند به من عطا کرده بیابم.

د_۳۳۴_۲

W-334.2

^۱من فقط آنچه را که جاودانه است می‌جویم.^۲زیرا فرزندت نمی‌تواند با هیچ چیزی کمتر از این خشنود باشد.^۳آنگاه چه چیزی می‌تواند تسلی او باشد جز آنچه تو به ذهن سرگردان و قلب هراسانش عرضه می‌کنی، تا به او اطمینان بدهی و برایش صلح بیاوری؟^۴امروز من می‌خواهم برادرم را بی‌گناه ببینم.^۵این اراده تو برای من است زیرا اینچنین بی‌گناهی خودم را مشاهده خواهم کرد.