دورهدرسنامه 

بخشایش به من اجازه می‌دهد بدانم که ذهن‌ها به هم پیوسته‌اند.

د_۳۳۶_۱

W-336.1

^۱بخشایش آن وسیله است که برای پایان ادراک مقرر شد.^۲معرفت پس از اینکه ابتدا ادراک تغییر کند باز می‌گردد، و سپس جای خود را کاملا به آن چیزی می‌دهد که برای همیشه از بالاترین دسترسی‌اش دور باقی می‌ماند.^۳زیرا بینایی‌ها و صوت‌ها، در بهترین حالت، تنها می‌توانند آن یادی را فرا بخوانند که ورای همهٔ آن‌ها نهفته است.^۴بخشایش تحریف‌ها را می‌زداید، و محراب پنهان برای حقیقت را می‌گشاید.^۵سوسن‌هایش به درون ذهن می‌تابند، و از آن می‌خواهند برگردد و به درون بنگرد، و آن چیزی را بیابد که بیهوده در بیرون جستجو می‌کرد.^۶زیرا در اینجا، و تنها در اینجا، صلح ذهن باز می‌گردد، زیرا این مکان سکونت خود خداوند است.

د_۳۳۶_۲

W-336.2

^۱باشد که در سکوت، بخشایش رؤیاهای من از جدایی و از گناه را پاک کند.^۲پدر، پس به من اجازه بده، به درون بنگرم، و دریابم که وعدهٔ تو در مورد بی‌گناهی من حفظ شده است؛ کلام تو درون ذهنم بی‌تغییر باقی می‌ماند، عشق تو همچنان در قلب من ساکن است.