دورهدرسنامه 

امروز قانون عشق را می‌آموزم؛ که آنچه به برادرم می‌دهم هدیهٔ من به من است.

د_۳۴۴_۱

W-344.1

^۱این قانون تو است، پدرم، نه قانون من.^۲من درک نکرده‌ام که دادن چه معنایی دارد، و پنداشتم چیزی را که آرزو داشتم تنها برای خودم اندوخته کنم.^۳و آنگاه که به گنجی که پنداشتم دارم نگریستم، یک مکان خالی را جایی یافتم که هرگز هیچ چیزی نبود یا نیست یا نخواهد بود.^۴چه کسی می‌تواند یک رؤیا را تسهیم کند؟^۵و یک وهم چه چیزی می‌تواند به من عرضه کند؟^۶اما کسی که من او را می‌بخشم هدیه‌هایی فراتر از ارزش هر چیزی بر روی زمین را به من خواهد داد.^۷بگذار برادران بخشیده شدهٔ من خزانهٔ مرا با گنج‌های بهشت پر کنند، که تنها گنجینه‌های واقعی هستند.^۸اینگونه قانون عشق به انجام می‌رسد.^۹و اینگونه فرزند تو برمی‌خیزد و بسوی تو بازمی‌گردد.

د_۳۴۴_۲

W-344.2

^۱ما چقدر به یکدیگر نزدیک هستیم، همچنان که بسوی خداوند می‌رویم.^۲او چقدر به ما نزدیک است.^۳چقدر نزدیک است پایان رؤیای گناه، و نجات فرزند خداوند.