درس ۵۶ | دوره‌ای در معجزات

مرور امروز ما شامل ایده‌های زیر می‌شود:

د_۵۶_۱

W-56.1

^۱(۲۶) افکار حمله‌ی من به آسیب‌ناپذیری من حمله می‌کنند.

^۲من چگونه می‌توانم بدانم چه کسی هستم زمانی که خودم را تحت حمله‌ی مداوم می‌بینم؟^۳به نظر می‌رسد که درد، بیماری، فقدان، کهنسالی و مرگ مرا تهدید می‌کنند.^۴همه‌ی امیدها و آرزوها و نقشه‌های من ظاهراً تحت فرمان دنیایی هستند که نمی‌توانم کنترل کنم.^۵اما میراث من امنیت کامل و اغنای تمام است.^۶من تلاش کرده‌ام میراث خود را برای مبادله با دنیایی که می‌بینم هزینه کنم.^۷اما خداوند میراث مرا برایم در امان نگاه داشته است.^۸افکار واقعی خودم به من خواهند آموخت که آن میراث چیست.

د_۵۶_۲

W-56.2

^۱(۲۷) بالاتر از همه چیزهای دیگر، من می‌خواهم ببینم.

^۲با تشخیص دادن این که آنچه می‌بینم بازتاب چیزی است که می‌اندیشم هستم، من تشخیص می‌دهم که رؤیت والاترین نیازم است.^۳دنیایی که من می‌بینم گواه ماهیت ترسناک خودانگاره‌ای است که ساخته‌ام.^۴اگر می‌خواهم به یاد بیاورم که چه کسی هستم، اساسی است که این تصویر از خودم را رها کنم.^۵وقتی این تصویر با حقیقت جایگزین شود، رؤیت مطمئناً به من عطا خواهد شد.^۶و با این رؤیت، من به دنیا و به خودم با خیرخواهی و عشق نظر خواهم کرد.

د_۵۶_۳

W-56.3

^۱(۲۸) بالاتر از همه چیز دیگر، من می‌خواهم به طرز متفاوتی ببینم.

^۲دنیایی که من می‌بینم، خودانگاره‌ی ترسناکِ مرا در جای خود نگاه می‌دارد، و تداوم آن را تضمین می‌کند.^۳مادامی که دنیا را این‌گونه می‌بینم، حقیقت نمی‌تواند به آگاهی من وارد شود.^۴من می‌خواهم اجازه دهم که آن درب موجود در پس این دنیا برایم گشوده شود، تا بتوانم در ورای آن به دنیایی نظر کنم که عشق خداوند را بازتاب می‌دهد.

د_۵۶_۴

W-56.4

^۱(۲۹) خداوند در همه‌ی چیزهایی که من می‌بینم، هست.

^۲در پس هر تصویری که من ساخته‌ام، حقیقت بدون تغییر باقی می‌ماند.^۳در پس هر حجابی که من بر روی چهره‌ی عشق انداخته‌ام، نور آن با همان درخشش باقی است.^۴فراتر از همه‌ی آرزوهای دیوانه‌وار من، اراده‌ام حضور دارد، در اتحاد با ارادهٔ پدرم.^۵خداوند همچنان در همه جا و در همه چیز برای همیشه هست.^۶و ما که پاره‌ای از او هستیم، باز هم به ورای همه‌ی ظواهر نگاه خواهیم کرد، و حقیقتی را که فراتر از همه‌ی آن‌ها هست تشخیص خواهیم داد.

د_۵۶_۵

W-56.5

^۱(۳۰) خداوند در همه‌ی چیزهایی که من می‌بینم هست، زیرا خداوند در ذهن من است.

^۲در ذهن من، در پس همه‌ی افکار دیوانه‌وار جدایی و حمله‌ام، این معرفت حضور دارد که همه چیز برای همیشه یگانه است.^۳من این معرفت را که چه کسی هستم از دست نداده‌ام، اگرچه آن را از یاد برده‌ام.^۴این معرفت در ذهن خداوند برایم نگهداری شده است، خدایی که اندیشه‌هایش را ترک نکرده است.^۵و من که در بین این اندیشه‌ها هستم، با آن‌ها و با او یگانه هستم.