درس ۵۹ | دوره‌ای در معجزات

ایده‌های زیر برای مرور امروز هستند:

د_۵۹_۱

W-59.1

^۱(۴۱) هر جا می‌روم، خداوند با من می‌آید.

^۲چگونه می‌توانم تنها باشم زمانی که خداوند همیشه با من می‌آید؟^۳چگونه می‌توانم به خودم شکاک و نامطمئن باشم زمانی که اطمینان کامل در او سکنی دارد؟^۴چگونه می‌توانم توسط چیزی آشفته شوم زمانی که او در من در صلح مطلق آرمیده است؟^۵چگونه می‌توانم رنج ببرم زمانی که عشق و سرور از طریق او مرا احاطه کرده است؟^۶بگذار در مورد خودم اوهام را نپرورم.^۷من کامل هستم زیرا خداوند هر جا که می‌روم، با من می‌آید.

د_۵۹_۲

W-59.2

^۱(۴۲) خداوند قدرت من است.^۲رؤیت موهبت او است.

^۳باشد تا امروز برای دیدن، با چشمان خودم نگاه نکنم.^۴باشد تا اراده کنم اوهام رقت‌انگیزم را که می‌بینم، با رؤیتی جایگزین کنم که توسط خداوند عطا می‌شود.^۵رؤیت مسیحایی موهبت او است، و او آن را به من عطا کرده است.^۶باشد تا امروز این هدیه را فرا بخوانم، آنچنان که این روز بتواند به من کمک کند جاودانگی را بفهمم.

د_۵۹_۳

W-59.3

^۱(۴۳) خداوند سرچشمه من است.^۲من نمی‌توانم جدا از او ببینم.

^۳من می‌توانم چیزی را ببینم که خداوند می‌خواهد ببینم.^۴من نمی‌توانم چیز دیگری را ببینم.^۵ورای ارادهٔ او فقط اوهام حضور دارند.^۶وقتی می‌پندارم که می‌توانم جدا از او ببینم، این اوهام را انتخاب می‌کنم.^۷وقتی تلاش می‌کنم تا از طریق چشمان بدن ببینم، این اوهام را انتخاب می‌کنم.^۸اما رؤیت مسیحایی به من داده شده تا جایگزین این اوهام شود.^۹من انتخاب می‌کنم که از طریق این رؤیت ببینم.

د_۵۹_۴

W-59.4

^۱(۴۴) خداوند آن نور است که من در آن می‌بینم.

^۲من نمی‌توانم در تاریکی ببینم.^۳خداوند تنها نور است.^۴پس اگر می‌خواهم ببینم، باید از طریق او باشد.^۵من تلاش کرده‌ام دیدن را تعریف کنم، و اشتباه کرده‌ام.^۶اینک به من عطا شده که بفهمم خداوند آن نور است که من در آن می‌بینم.^۷باشد تا از رؤیت و آن دنیای شاد که به من نشان خواهد داد، استقبال کنم.

د_۵۹_۵

W-59.5

^۱(۴۵) خداوند آن ذهن است که من با آن می‌اندیشم.

^۲من هیچ اندیشه‌ای ندارم که با خداوند سهیم نباشم.^۳من هیچ اندیشه‌ای جدا از او ندارم، زیرا من هیچ ذهنی جدا از ذهن او ندارم.^۴به عنوان بخشی از ذهن او، اندیشه‌های من از آن او هستند، و اندیشه‌هایش از آن من است.