ک_۱۷_۱
M-17.1
۱این یک پرسش اساسی هم برای آموزگار و هم برای شاگرد است.۲اگر با این موضوع بد برخورد شود، آموزگار خداوند به خود آسیب رسانده و همچنین به شاگرد خود حمله کرده است.۳این کار ترس را تقویت می‌کند، و جادو را برای هر دوی آنها کاملاً واقعی جلوه می‌دهد.۴بنابراین نحوهٔ برخورد با جادو به یک درس اصلی برای آموزگار خداوند تبدیل می‌شود که باید بر آن مسلط شود.۵نخستین مسئولیت او در این زمینه، حمله نکردن به آن است.۶اگر یک پندار جادویی خشم را به هر شکلی برانگیزد، آموزگار خداوند می‌تواند مطمئن باشد که باور خود را به گناه تقویت می‌کند و خود را محکوم کرده است.۷او همچنین می‌تواند مطمئن باشد که درخواست کرده است تا افسردگی، درد، ترس و فاجعه به سراغش بیایند.۸پس، بگذار به یاد آورد، که این چیزی نیست که او می‌خواهد آموزش دهد، زیرا این چیزی نیست که او می‌خواهد بیاموزد.
ک_۱۷_۲
M-17.2
۱با این حال، وسوسه‌ای وجود دارد که به جادو به روشی واکنش نشان دهی که آن را تقویت کند.۲و این همیشه آشکار نیست.۳در واقع، می‌تواند به‌راحتی در زیر یک آرزوی کمک کردن پنهان شود.۴این آرزوی مضاعف است که کمک را کم ارزش می کند و باید به نتایج نامطلوب منجر شود.۵همچنین نباید فراموش کرد که نتیجه ای که حاصل می شود همیشه برای معلم و دانش آموز یکسان خواهد بود.۶چند بار تاکید شده که جز به خودت می دهی؟۷و کجا می‌توان این را بهتر از کمک‌هایی که معلم خدا به نیازمندان او می‌کند نشان داد؟۸در اینجا هدیه او به وضوح به او داده شده است.۹زیرا او فقط آنچه را که برای خود انتخاب کرده است خواهد داد.۱۰و در این هدیه داوری او بر پسر مقدس خدا است.
ک_۱۷_۳
M-17.3
۱آسان‌ترین کار این است که اجازه دهید خطا در جایی که بیشتر آشکار است تصحیح شود و خطاها را می‌توان با نتایج آنها تشخیص داد.۲درسی که واقعاً تدریس می شود نمی تواند به چیزی جز رهایی برای معلم و دانش آموزی که در یک هدف مشترک بوده اند منجر شود.۳حمله فقط در صورتی می تواند وارد شود که درک اهداف جداگانه وارد شده باشد.۴و اگر نتیجه چیزی جز شادی باشد، باید واقعاً چنین باشد.۵هدف واحد معلم هدف تقسیم شده دانش آموز را به یک جهت تبدیل می کند و دعوت به کمک یکی از درخواست های او می شود.۶آنگاه به راحتی تنها با یک پاسخ به آن پاسخ داده می شود و این پاسخ بدون نقص به ذهن معلم وارد می شود.۷از آنجا به ذهن مردمک او می تابد و آن را با او یکی می کند.
ک_۱۷_۴
M-17.4
۱شاید یادآوری این نکته مفید باشد که هیچ کس نمی تواند از یک واقعیت عصبانی شود.۲این همیشه تفسیری است که بدون توجه به توجیه ظاهری آنها با آنچه به عنوان واقعیت ظاهر می شود، باعث ایجاد احساسات منفی می شود.۳صرف نظر از شدت خشمی که برانگیخته می شود.۴ممکن است صرفاً تحریک جزئی باشد، شاید خیلی خفیف باشد که حتی به وضوح قابل تشخیص نباشد.۵یا ممکن است به شکل خشم شدید همراه با افکار خشونت آمیز، خیال پردازی یا ظاهراً عملی باشد.۶مهم نیست.۷همه این واکنش ها یکسان است.۸آنها حقیقت را پنهان می کنند و این هرگز نمی تواند یک موضوع درجه باشد.۹یا حقیقت آشکار است یا نیست.۱۰نمی توان آن را تا حدی تشخیص داد.۱۱کسی که از حقیقت غافل است باید به توهمات نگاه کند.
ک_۱۷_۵
M-17.5
۱خشم در پاسخ به افکار جادویی درک شده یکی از دلایل اصلی ترس است.۲در نظر بگیرید که این واکنش به چه معناست و مرکزیت آن در نظام فکری جهان آشکار می شود.۳یک فکر جادویی، صرفاً حضور خود، جدایی از خدا را تصدیق می کند.۴در واضح ترین شکل ممکن بیان می کند که ذهنی که معتقد است اراده جداگانه ای دارد که می تواند با اراده خدا مخالفت کند، همچنین معتقد است که می تواند موفق شود.۵واضح است که این به سختی می تواند یک واقعیت باشد.۶با این حال اینکه می توان آن را به عنوان واقعیت باور کرد به همان اندازه بدیهی است.۷و در اینجا زادگاه گناه نهفته است.۸کسی که جای خدا را غصب می کند و برای خود می گیرد، اکنون "دشمن" مهلکی دارد.۹و او باید به تنهایی در محافظت از خود بایستد و خود را سپری قرار دهد تا او را از خشمی که هرگز فروکش نمی‌کند و انتقامی که هرگز راضی نمی‌شود در امان نگه دارد.
ک_۱۷_۶
M-17.6
۱چگونه می توان این نبرد ناعادلانه را حل کرد؟۲پایان آن اجتناب ناپذیر است، زیرا نتیجه آن باید مرگ باشد.۳پس چگونه می توان به دفاع خود ایمان آورد؟۴سحر و جادو دوباره باید کمک کند.۵نبرد را فراموش کن۶آن را به عنوان یک واقعیت بپذیرید و سپس آن را فراموش کنید.۷احتمالات غیرممکن در برابر خود را به یاد نیاورید.۸بزرگی «دشمن» را به خاطر نیاورید و در مقایسه به ضعف خود فکر نکنید.۹جدایی خود را بپذیرید، اما به یاد نداشته باشید که چگونه اتفاق افتاد.۱۰باور کنید که آن را برده اید، اما کوچکترین خاطره ای از اینکه واقعاً «رقیب» بزرگ شما کیست، به خاطر نداشته باشید.۱۱"فراموشی" خود را به او فرافکنی، به نظر شما او نیز فراموش کرده است.
ک_۱۷_۷
M-17.7
۱اما اکنون واکنش شما به تمام افکار جادویی چه خواهد بود؟۲آنها می توانند احساس گناه خواب را دوباره بیدار کنند که شما آن را پنهان کرده اید اما رها نکرده اید.۳هر کدام به روشنی به ذهن ترسیده شما می گویند: «مکان خدا را غصب کردی.۴فکر نکنید که او فراموش کرده است."۵در اینجا ما ترس از خدا را به وضوح نشان می دهیم.۶زیرا در آن فکر گناه قبلاً جنون را به عرش خود خدا رسانده است.۷و حالا دیگر امیدی نیست.۸جز کشتن۹اکنون رستگاری اینجاست.۱۰پدری عصبانی به تعقیب پسر مقصرش می‌رود.۱۱بکش یا کشته شو، زیرا اینجا تنها انتخاب است.۱۲فراتر از این وجود ندارد، زیرا آنچه انجام شده بدون آن انجام نمی شود.۱۳لکه خون هیچ گاه پاک نمی شود و هر که این لکه را بر او بگذارد باید با مرگ روبرو شود.
ک_۱۷_۸
M-17.8
۱خدا معلمان خود را به این وضعیت ناامید کننده می فرستد.۲آنها نور امید را از خود خدا می آورند.۳راهی وجود دارد که در آن امکان فرار وجود دارد.۴می توان آن را آموخت و آموخت، اما به صبر و اراده فراوان نیاز دارد.۵با توجه به آن، سادگی آشکار درس مانند یک نور سفید شدید در برابر افق سیاه خودنمایی می کند، زیرا چنین است.۶اگر خشم ناشی از یک تفسیر باشد نه یک واقعیت، هرگز موجه نیست.۷هنگامی که این حتی کم درک شود، راه باز می شود.۸اکنون امکان برداشتن گام بعدی وجود دارد.۹در نهایت می توان تفسیر را تغییر داد.۱۰افکار جادویی نیازی به محکوم کردن ندارند، زیرا واقعاً قدرت ایجاد احساس گناه را ندارند.۱۱و بنابراین می توان آنها را نادیده گرفت و بنابراین به معنای واقعی آن را فراموش کرد.
ک_۱۷_۹
M-17.9
۱دیوانگی اما وحشتناک به نظر می رسد.۲در حقیقت قدرت هیچ چیزی را ندارد.۳مانند سحر و جادو که خادمش می شود، نه حمله می کند و نه محافظت می کند.۴دیدن آن و شناخت سیستم فکری آن به معنای نگاه کردن به هیچ چیز نیست.۵آیا هیچ چیز نمی تواند باعث خشم شود؟۶به سختی چنین است.۷پس به یاد داشته باش، معلم خدا، که خشم واقعیتی را می شناسد که وجود ندارد. با این حال خشم گواه مسلم است که شما به آن به عنوان یک واقعیت اعتقاد دارید.۸اکنون فرار غیرممکن است، تا زمانی که نبینید به تفسیر خود پاسخ داده اید، تفسیری که در دنیای بیرون مطرح کرده اید.۹بگذار این شمشیر تلخ اکنون از تو گرفته شود.۱۰مرگ وجود ندارد.۱۱این شمشیر وجود ندارد.۱۲ترس از خدا بی دلیل است.۱۳اما عشق او عامل همه چیز فراتر از هر ترس است، و بنابراین برای همیشه واقعی و همیشه صادق است.
