دورهکتابچه آموزگاران 

ک_۷_۱

M-7.1

^۱این سوال واقعا خودش جواب میده.^۲بهبودی قابل تکرار نیست.^۳اگر بیمار شفا یابد، چه چیزی برای شفای او باقی می ماند؟^۴و اگر شفا قطعی است، همانطور که قبلاً گفتیم، چه چیزی برای تکرار وجود دارد؟^۵اینکه معلم خدا نگران نتیجه شفا بماند، محدود کردن شفا است.^۶اکنون این خود معلم خداست که ذهنش باید شفا یابد.^۷و این است که او باید تسهیل کند.^۸او اکنون بیمار است و باید به خودش توجه کند.^۹او مرتکب اشتباهی شده است و باید مایل باشد نظرش را در مورد آن تغییر دهد.^۱۰او فاقد اعتمادی بود که باعث انفاق واقعی می شود، و از این رو بهره ای از هدیه خود دریافت نکرده است.

ک_۷_۲

M-7.2

^۱هر گاه معلم خدا سعی کرده کانالی برای شفا باشد، موفق شده است.^۲اگر وسوسه شود که در این مورد شک کند، نباید تلاش قبلی خود را تکرار کند.^۳این از قبل حداکثر بود، زیرا روح القدس آن را پذیرفت و از آن استفاده کرد.^۴حالا معلم خدا فقط یک دوره دارد.^۵او باید از عقل خود استفاده کند تا به خود بگوید که مشکل را به کسی داده است که نمی تواند شکست بخورد، و باید تشخیص دهد که عدم اطمینان او عشق نیست بلکه ترس است و در نتیجه نفرت.^۶بنابراین موقعیت او غیرقابل دفاع شده است، زیرا او نسبت به کسی که به او عشق می ورزد نفرت می کند.^۷این غیر ممکن است.^۸با ارائه عشق، فقط عشق می تواند دریافت شود.

ک_۷_۳

M-7.3

^۱در این است که معلم خدا باید اعتماد کند.^۲این همان چیزی است که واقعاً منظور از این جمله است که تنها مسئولیت معجزه گر این است که کفاره را برای خود بپذیرد.^۳معلم خدا معجزه گر است زیرا هدایایی را که دریافت کرده است می دهد.^۴با این حال ابتدا باید آنها را بپذیرد.^۵او نه نیازی به انجام بیشتر دارد و نه چیز دیگری که بتواند انجام دهد.^۶با پذیرش شفا می تواند آن را بدهد.^۷اگر در این مورد شک دارد، به یاد بیاورد که چه کسی هدیه را داده و چه کسی آن را دریافت کرده است.^۸بدين ترتيب شبهه او برطرف مي شود.^۹او فکر می کرد که می توان هدایای خدا را پس گرفت.^۱۰این یک اشتباه بود، اما به سختی می توان با آن باقی ماند.^۱۱و بنابراین معلم خدا فقط می تواند آن را به همان اندازه که هست بشناسد و برای او اصلاح شود.

ک_۷_۴

M-7.4

^۱یکی از سخت‌ترین وسوسه‌ها برای تشخیص این است که شک کردن در بهبودی به دلیل ظاهر شدن علائم مداوم، اشتباهی در قالب عدم اعتماد است.^۲به این ترتیب یک حمله است.^۳معمولاً به نظر می رسد که دقیقاً برعکس است.^۴در ابتدا نامعقول به نظر می رسد که گفته شود ادامه نگرانی حمله است.^۵تمام ظواهر عشق را دارد.^۶با این حال عشق بدون اعتماد غیرممکن است و شک و اعتماد نمی توانند در کنار هم وجود داشته باشند.^۷و نفرت باید مخالف عشق باشد، صرف نظر از شکلی که دارد.^۸به هدیه شک نکنید و نمی توان در نتیجه آن شک کرد.^۹این یقینی است که به معلمان خدا قدرت می دهد که معجزه کنند، زیرا آنها بر او اعتماد کرده اند.

ک_۷_۵

M-7.5

^۱مبنای واقعی شک در مورد نتیجه هر مشکلی که برای حل آن به معلم خدا داده شده است، همیشه شک و تردید به خود است.^۲و این لزوماً دلالت بر این دارد که به یک خود واهی اعتماد شده است، زیرا فقط در چنین خودی می توان شک کرد.^۳این توهم می تواند اشکال مختلفی داشته باشد.^۴شاید ترس از ضعف و آسیب پذیری وجود داشته باشد.^۵شاید ترس از شکست و شرم با احساس بی کفایتی همراه باشد.^۶شاید یک شرم گناه ناشی از فروتنی کاذب باشد.^۷شکل اشتباه مهم نیست.^۸آنچه مهم است فقط تشخیص اشتباه به عنوان یک اشتباه است.

ک_۷_۶

M-7.6

^۱اشتباه همیشه نوعی نگرانی با خود است تا بیمار را طرد کند.^۲این شکست در شناخت او به عنوان بخشی از خود است، و بنابراین نشان دهنده سردرگمی در هویت است.^۳درگیری در مورد آنچه که هستید وارد ذهن شما شده است و در مورد خودتان فریب خورده اید.^۴و در مورد خود فریب می خورید زیرا منبع خلقت خود را انکار کرده اید.^۵اگر فقط شفا ارائه می دهید، نمی توانید شک کنید.^۶اگر واقعاً می خواهید مشکل حل شود، نمی توانید شک کنید.^۷اگر مطمئن هستید که مشکل چیست، نمی توانید شک کنید.^۸شک نتیجه آرزوهای متضاد است.^۹از آنچه می خواهید مطمئن باشید و شک غیرممکن می شود.