س_۱_۳_۱
S-1.III.1
۱گفتیم دعا همیشه برای خودت است و اینطور است.۲پس اصلاً چرا باید برای دیگران دعا کرد؟۳و اگر باید، چگونه باید این کار را انجام دهید؟۴دعا کردن برای دیگران، اگر به درستی درک شود، وسیلهای برای برداشتن احساس گناه از برادرتان میشود و به شما امکان میدهد تشخیص دهید که او نیست که شما را آزار میدهد.۵قبل از اینکه بتوانید از گناه نجات پیدا کنید، باید فکر سمی که او دشمن شما، همتای شیطانی شما، دشمن شماست، کنار گذاشته شود.۶وسيله آن نماز است، قدرت بالندگي و با اهداف صعودي، تا رسيدن به خدا.
س_۱_۳_۲
S-1.III.2
۱دعاهای پیشین، در پایین نردبان، خالی از حسادت و بدخواهی نخواهد بود.۲آنها به انتقام دعوت می کنند نه عشق.۳آنها نیز از کسی نمی آیند که می فهمد آنها دعوت به مرگ هستند که از ترس کسانی که گناه را گرامی می دارند.۴آنها خدای انتقام جو را می خوانند و به نظر می رسد اوست که به آنها پاسخ می دهد.۵جهنم را نمی توان برای دیگری طلب کرد و آن کس که آن را طلب کرد از آن فرار کرد.۶فقط کسانی که در جهنم هستند می توانند درخواست جهنم کنند.۷کسانی که آمرزیده شده اند و آمرزش آنها را پذیرفته اند هرگز نمی توانند چنین دعایی بکنند.
س_۱_۳_۳
S-1.III.3
۱بنابراین، در این سطوح، هدف یادگیری باید تشخیص این باشد که دعا فقط به شکلی که دعا در آن انجام شده است، پاسخ می دهد.۲این کافی است.۳از اینجا یک گام آسان برای رسیدن به سطوح بعدی خواهد بود.۴صعود بعدی با این شروع می شود:
۵آنچه من برای برادرم خواسته ام آن چیزی نیست که می خواهم داشته باشم.۶این گونه او را دشمن خود قرار دادم.
س_۱_۳_۴
S-1.III.4
۱احساس گناه باید کنار گذاشته شود و نه پنهان.۲همچنین نمی توان این کار را بدون درد انجام داد، و نگاه اجمالی به ماهیت رحمانی این مرحله ممکن است برای مدتی با عقب نشینی عمیق در ترس همراه شود.۳زیرا دفاعهای ترس به خودی خود ترسناک هستند و هنگامی که شناسایی میشوند، ترس خود را با خود میآورند.۴با این حال، توهم فرار تا کنون چه مزیتی برای یک زندانی داشته است؟۵فرار واقعی او از احساس گناه تنها می تواند در تشخیص این باشد که گناه از بین رفته است.۶و چگونه می توان این را شناخت تا زمانی که آن را در دیگری پنهان می کند، و آن را مال خود نمی بیند؟۷ترس از فرار، استقبال از آزادی را دشوار می کند، و به نظر می رسد که زندانبانی از دشمن، امنیت باشد.۸پس چگونه میتواند بدون ترس دیوانهکننده برای خود آزاد شود؟۹شما از او نجات خود و فرار خود را از گناه ساخته اید.۱۰سرمایه شما در این فرار سنگین است و ترس شما از رها کردن آن قوی است.
س_۱_۳_۵
S-1.III.5
۱اکنون یک لحظه بایستید و فکر کنید که چه کرده اید.۲فراموش نکنید که این شما هستید که این کار را انجام داده اید و بنابراین می توانید آن را رها کنید.۳دستت را دراز کن۴این دشمن آمده تا شما را برکت دهد.۵برکت او را بگیرید و احساس کنید که چگونه دلتان بلند شده و ترس شما رها شده است.۶نه به آن چنگ بزنید و نه به او.۷او با شما پسر خداست.۸او زندانبان نیست، بلکه فرستاده مسیح است.۹برای او این باش تا او را اینگونه ببینی.
س_۱_۳_۶
S-1.III.6
۱درک اینکه دعا برای چیزها، برای مقام، برای عشق انسانی، برای "هدایای" بیرونی از هر نوع، همیشه برای ایجاد زندانبان و پنهان شدن از گناه انجام می شود.۲از این چیزها برای اهدافی استفاده می شود که جایگزین خدا می شود و در نتیجه هدف دعا را مخدوش می کند.۳آرزوی آنها نماز است.۴لازم نیست به صراحت بپرسید.۵هدف خداوند در جستجوی اهداف کوچکتر از هر نوع گم می شود و دعا تبدیل به درخواست دشمنان می شود.۶قدرت دعا حتی در این مورد کاملاً واضح است.۷هیچکس که دشمنی بخواهد در یافتن آن شکست نخواهد خورد.۸اما به همان اندازه مطمئناً او تنها هدف واقعی را که به او داده شده از دست خواهد داد.۹به هزینه فکر کنید و آن را به خوبی درک کنید.۱۰تمام اهداف دیگر به قیمت خداست.