م_۱۱_۷_۱
T-11.VII.1
۱دنیا آنگونه که تو آن را ادراک می‌کنی نمی‌تواند توسط پدر آفریده شده باشد، زیرا دنیا آنگونه که تو آن را می‌بینی نیست.۲خداوند تنها ابدی را آفرید، و هر چه که تو می‌بینی فناپذیر است.۳بنابراین، باید دنیای دیگری وجود داشته باشد که تو آن را نمی‌بینی.۴کتاب مقدس از یک بهشت جدید و یک زمین جدید صحبت می‌کند، اما این نمی‌تواند به معنای واقعی کلمه درست باشد، زیرا ابدی‌ها دوباره آفریده نمی‌شوند.۵ادراک تازه صرفاً ادراک دوباره است، به این معنا که پیش‌تر یا در فاصله زمانی میان آن‌ها، اصلاً درک نمی‌کردی.۶پس، دنیایی که هنگام دیدن آن ،در انتظار ادراک تو است، چیست؟
م_۱۱_۷_۲
T-11.VII.2
۱هر پندار محبت‌آمیزی که فرزند خداوند تا به حال داشته است ابدی است.۲پندارهای محبت‌آمیزی که ذهن او در این دنیا ادراک می‌کند، تنها واقعیت دنیا هستند.۳آن‌ها هنوز ادراکات هستند، زیرا او همچنان باور دارد که جدا است.۴با این حال آن‌ها ابدی هستند زیرا محبت‌آمیز هستند.۵و از آنجا که محبت‌آمیز هستند آن‌ها مانند پدر هستند، و بنابراین نمی‌توانند بمیرند.۶دنیای واقعی می‌تواند واقعاً ادراک شود.۷تنها چیزی که لازم است، تمایلی برای ادراک هیچ چیز دیگر است.۸زیرا اگر خیر و شر را ادراک کنی، هم غیرحقیقی و هم حقیقی را می‌پذیری و میان آن‌ها فرقی نمی‌گذاری.
م_۱۱_۷_۳
T-11.VII.3
۱نفس ممکن است چیزهای خوبی ببیند، اما هرگز فقط خوب نیست.۲به همین دلیل است که تصورات آن بسیار متغیر است.۳خوبی را به طور کامل رد نمی کند، زیرا شما نمی توانید آن را بپذیرید.۴اما همیشه چیزی را که واقعی نیست به واقعیت اضافه می کند و در نتیجه توهم و واقعیت را با هم اشتباه می گیرد.۵زیرا ادراکات نمی توانند تا حدی درست باشند.۶اگر به حقیقت و توهم اعتقاد دارید، نمی توانید بگویید کدام درست است.۷برای ایجاد خودمختاری شخصی خود سعی کردید برخلاف پدرتان ایجاد کنید، با این باور که آنچه ساخته اید می تواند بر خلاف او باشد.۸با این حال همه چیز درست مثل اوست.۹درک تنها دنیای واقعی شما را به بهشت واقعی هدایت می کند، زیرا شما را قادر به درک آن می کند.
م_۱۱_۷_۴
T-11.VII.4
۱ادراک نیکی معرفت نیست، اما انکار متضاد خیر، شما را قادر می سازد تا شرایطی را تشخیص دهید که در آن اضداد وجود ندارند.۲و این شرط علم است.۳بدون این آگاهی، شما شرایط آن را برآورده نکرده اید، و تا زمانی که آن را انجام ندهید، نمی دانید که از قبل مال شماست.۴شما ایده های زیادی ساخته اید که بین خود و خالق خود قرار داده اید، و این باورها همان جهان است که شما آن را درک می کنید.۵حقیقت در اینجا غایب نیست، اما مبهم است.۶شما تفاوت آنچه را که ساخته اید و آنچه خدا آفریده است، نمی دانید، و بنابراین تفاوت بین آنچه را که ساخته اید و آنچه خلق کرده اید، نمی دانید.۷باور اینکه می توانید دنیای واقعی را درک کنید، این است که باور کنید می توانید خودتان را بشناسید.۸شما می توانید خدا را بشناسید زیرا خواست او شناخته شدن است.۹دنیای واقعی تمام آن چیزی است که روح القدس از آنچه ساخته اید برای شما ذخیره کرده است، و درک این تنها رستگاری است، زیرا این شناخت این است که واقعیت تنها چیزی است که حقیقت دارد.
