دورهمتنفصل ۲۰ - رؤیت قداست 

م_۲۰_۱_۱

T-20.I.1

^۱این یکشنبهٔ پیش از عید پاک است، جشن پیروزی و پذیرش حقیقت.^۲بگذار این هفته مقدس را نه با فکر مصلوب شدن فرزند خداوند، بلکه با شادمانی در جشن آزادی او بگذرانیم.^۳زیرا عید پاک نشانه صلح است نه درد.^۴مسیحای کشته شده معنایی ندارد.^۵اما مسیحای برخاسته نماد بخشایش فرزند خداوند بر خودش می‌شود، نشانهٔ اینکه او خودش را شفا یافته و تمام می‌بیند.

م_۲۰_۱_۲

T-20.I.2

^۱این هفته با نخل‌ها آغاز می‌شود و با سوسن‌ها پایان می‌یابد، نشانه سپید و مقدس از اینکه فرزند خداوند بی‌گناه است.^۲اجازه نده هیچ نشانه‌ تاریکی از مصلوب شدن بین سفر و هدف آن مداخله کند؛ بین پذیرش حقیقت و تجلی آن.^۳این هفته ما زندگی را جشن می‌گیریم، نه مرگ را.^۴و ما پاکی کامل فرزند خداوند را گرامی می‌داریم، و نه گناهانش را.^۵هدیه گل‌های سوسن را به برادرت تقدیم کن، نه تاج خارها را؛ هدیه عشق را و نه «هدیه» ترس.^۶تو در کنار برادرت ایستاده‌ای، خارها در یک دست و سوسن‌ها در دست دیگر، نامطمئن که کدام را بدهی.^۷اکنون به من ملحق شو و خارها را دور بیانداز، سوسن‌ها را تقدیم کن تا جای آن‌ها را بگیرند.^۸این عید من میل دارم که هدیه‌ بخشایشت توسط تو به من تقدیم شود، و توسط من به تو بازگردانده شود.^۹ما نمی‌توانیم در مصلوب شدن و مرگ متحد شویم.^۱۰همچنین رستاخیز نمی‌تواند کامل شود تا اینکه بخشایش تو، به همراه بخشایش من بر مسیحا استقرار یابد.

م_۲۰_۱_۳

T-20.I.3

^۱یک هفته کوتاه است، اما این هفته مقدس نماد تمام سفری است که پسر خدا انجام داده است.^۲او با علامت پیروزی، یعنی وعده رستاخیز که قبلاً به او داده شده بود، شروع کرد.^۳نگذارید در وسوسه مصلوب شدن سرگردان شود و او را در آنجا به تأخیر بیندازند.^۴به او کمک کنید تا در آرامش فراتر از آن برود، با نور معصومیت خود راه او را به سوی رستگاری و رهایی او روشن می کند.^۵هنگامی که رستگاری او نزدیک است، او را با خار و میخ نگه ندارید.^۶اما بگذار سپیدی هدیه درخشان تو از نیلوفرها او را در راه رستاخیز سرعت بخشد.

م_۲۰_۱_۴

T-20.I.4

^۱عید پاک جشن بهای گناه نیست، بلکه جشن پایان آن است.^۲اگر یک نظر از چهرهٔ مسیحا را در پشت پرده ببینی، و میان گلبرگ‌های سفید برفی سوسن‌هایی که به عنوان هدیه دریافت کرده‌ای و تقدیم کرده‌ای بنگری، چهرهٔ برادرت را خواهی دید و آن را تشخیص خواهی داد.^۳من یک غریبه بودم و تو مرا به خانه‌ات راه دادی، بی آنکه بدانی کیستم.^۴با این حال بخاطر هدیهٔ گل‌های سوسنت خواهی دانست.^۵در بخشیدن این غریبه توسط تو، بیگانه برای تو و در عین حال یار دیرین تو، رهایی او و نجات تو با او نهفته است.^۶زمان عید پاک زمان سرور است، و نه سوگواری.^۷به یار برخاسته خودت بنگر، و همراه با من قداستش را جشن بگیر.^۸زیرا عید پاک زمان رستگاری تو، همراه با رستگاری من است.