دورهمتنفصل ۲۰ - رؤیت قداست 

م_۲۰_۶_۱

T-20.VI.1

^۱معنای پسر خدا تنها در رابطه او با خالقش نهفته است.^۲اگر در جای دیگری بود، بر اساس احتمالات بود، اما هیچ چیز دیگری وجود ندارد.^۳و این کاملاً دوست داشتنی و برای همیشه است.^۴با این حال، پسر خدا رابطه نامقدسی بین او و پدرش ابداع کرده است.^۵رابطه واقعی او پیوند کامل و تداوم ناگسستنی است.^۶کاری که او ساخته جزئی، خود محور، تکه تکه و پر از ترس است.^۷آفریده شده توسط پدر کاملاً خود را در بر می گیرد و خود را گسترش می دهد.^۸چیزی که او ساخته است کاملاً خود ویرانگر و خود محدود کننده است.

م_۲۰_۶_۲

T-20.VI.2

^۱هیچ چیز نمی تواند تضاد را بهتر از تجربه یک رابطه مقدس و نامقدس نشان دهد.^۲اولی بر پایه عشق استوار است و آرام و بدون مزاحمت بر آن تکیه دارد.^۳بدن در آن دخالت نمی کند.^۴هر رابطه ای که بدن وارد آن می شود نه بر اساس عشق، بلکه بر اساس بت پرستی است.^۵عشق می خواهد شناخته شود، کاملا درک شود و به اشتراک گذاشته شود.^۶هیچ رازی ندارد؛ چیزی نیست که از هم جدا نگه دارد و پنهان کند.^۷در نور خورشید، با چشمانی باز و آرام، با استقبال خندان و با صمیمیت به قدری ساده و آشکار راه می رود که قابل درک نیست.

م_۲۰_۶_۳

T-20.VI.3

^۱اما بت ها شریک نمی شوند.^۲بت ها می پذیرند، اما هرگز باز نمی گردند.^۳آنها را می توان دوست داشت، اما نمی توان آنها را دوست داشت.^۴آنها نمی فهمند چه چیزی به آنها پیشنهاد می شود و هر رابطه ای که وارد آن می شوند معنای خود را از دست داده است.^۵محبت آنها عشق را بی معنا کرده است.^۶آنها در خفا زندگی می کنند، از نور خورشید متنفرند و در تاریکی بدن خوشحال هستند، جایی که می توانند پنهان شوند و رازهای خود را همراه با آنها پنهان نگه دارند.^۷و آنها هیچ رابطه ای ندارند، زیرا هیچ کس دیگری در آنجا استقبال نمی شود.^۸آنها به هیچ کس لبخند نمی زنند و کسانی که به آنها لبخند می زنند آنها را نمی بینند.

م_۲۰_۶_۴

T-20.VI.4

^۱عشق هیچ معبد تاریکی ندارد که در آن اسرار مبهم و پنهان از خورشید باشد.^۲به دنبال قدرت نیست، بلکه به دنبال روابط است.^۳بدن سلاح منتخب نفس برای جستجوی قدرت از طریق روابط است.^۴و روابط آن باید نامقدس باشد، زیرا آنچه هستند حتی نمی بیند.^۵آنها را صرفاً برای هدایایی می خواهد که بت هایش در آن رشد می کنند.^۶بقیه را که صرفاً دور می اندازد، زیرا همه چیزهایی که می تواند ارائه دهد بی ارزش تلقی می شود.^۷من بی خانمان به دنبال بدن هایی است که می تواند جمع آوری کند تا بت های خود را در آن قرار دهد و بنابراین آنها را به عنوان معابدی برای خود قرار دهد.

م_۲۰_۶_۵

T-20.VI.5

^۱معبد روح القدس یک بدن نیست، بلکه یک رابطه است.^۲بدن یک ذره جدا شده از تاریکی است. یک اتاق مخفی پنهان، یک نقطه کوچک از رمز و راز بی معنی، یک محوطه بی معنی که به دقت محافظت شده است، اما چیزی را پنهان نمی کند.^۳در اینجا رابطه نامقدس از واقعیت می گریزد و به دنبال خرده هایی برای زنده نگه داشتن خود است.^۴برادران خود را به اینجا می کشاند و آنها را در بت پرستی خود نگه می دارد.^۵اینجا "امن" است، زیرا عشق نمی تواند وارد شود.^۶روح القدس معابد خود را در جایی بنا نمی کند که عشق هرگز نباشد.^۷آیا کسی که چهره مسیح را می بیند، تنها مکانی را در تمام جهان که در آن دیده نمی شود، به عنوان خانه خود انتخاب می کند؟

م_۲۰_۶_۶

T-20.VI.6

^۱شما نمی توانید بدن را معبد روح القدس بسازید و هرگز جایگاه عشق نخواهد بود.^۲خانه بت پرستان و سرزنش عشق است.^۳زیرا در اینجا عشق ترسناک می شود و امید رها می شود.^۴حتی بت هایی که در اینجا پرستش می شوند در راز پوشیده شده اند و از کسانی که آنها را می پرستند جدا نگه داشته می شوند.^۵این معبدی است که به هیچ رابطه و بازگشتی اختصاص داده شده است.^۶اینجا "راز" جدایی است که با هیبت درک می شود و با احترام برگزار می شود.^۷چیزی که خدا نمی‌شد، در اینجا «امان» از او بود.^۸اما آنچه را که نمی‌دانی، چیزی است که در برادرت می‌ترسی و در او نمی‌بینی، همان چیزی است که خدا را برای تو ترسناک جلوه می‌دهد و ناشناخته می‌ماند.

م_۲۰_۶_۷

T-20.VI.7

^۱بت پرستان همیشه از عشق می ترسند، زیرا هیچ چیز به اندازه نزدیک شدن عشق آنها را تهدید نمی کند.^۲بگذار عشق به آنها نزدیک شود و از بدن چشم پوشی کند، همانطور که مطمئناً چنین خواهد شد، و آنها با ترس عقب نشینی می کنند و احساس می کنند که اساس ظاهری محکم معبدشان شروع به لرزیدن و شل شدن می کند.^۳داداش تو باهاشون میلرزی^۴با این حال از چیزی که از آن می ترسی چیزی جز منادی فرار نیست.^۵این مکان تاریک خانه شما نیست.^۶معبد شما تهدید نمی شود.^۷تو دیگر بت پرست نیستی.^۸هدف روح القدس در رابطه شما امن است و نه بدن شما.^۹شما از بدن فرار کرده اید.^۱۰جایی که شما هستید، بدن نمی تواند وارد شود، زیرا روح القدس معبد خود را در آنجا قرار داده است.

م_۲۰_۶_۸

T-20.VI.8

^۱هیچ نظمی در روابط وجود ندارد.^۲آنها یا هستند یا نیستند.^۳رابطه نامقدس هیچ رابطه ای نیست.^۴این یک حالت انزوا است، که به نظر می رسد چیزی است که نیست.^۵بیشتر از این نیست.^۶لحظه ای که ایده دیوانه وار نامقدس کردن رابطه خود با خدا ممکن به نظر می رسید، همه روابط شما بی معنی شد.^۷در آن لحظه نامقدس متولد شد و بدن هایی ساخته شد تا ایده دیوانه وار را در خود جای دهد و به آن توهم واقعیت بدهد.^۸و بنابراین به نظر می رسید خانه ای داشت که مدتی در کنار هم بود و ناپدید شد.^۹زیرا چه چیزی می تواند این ایده دیوانه وار را در برابر واقعیت جای دهد مگر برای یک لحظه؟

م_۲۰_۶_۹

T-20.VI.9

^۱بت ها باید ناپدید شوند و هیچ اثری از رفتن خود باقی نگذارند.^۲لحظه نامقدس قدرت ظاهری آنها مانند دانه های برف ضعیف است، اما بدون زیبایی آن.^۳آیا این جانشینی است که شما می خواهید برای نعمت ابدی آن لحظه مقدس و فیض بی حد آن؟^۴آیا بدخواهی رابطه نامقدس، به ظاهر قدرتمند و به شدت سوء تفاهم شده و سرمایه گذاری در یک جاذبه کاذب، ترجیح شما به لحظه مقدس است که به شما آرامش و تفاهم می دهد؟^۵سپس بدن را کنار بگذارید و بی سر و صدا از آن فراتر بروید و برای استقبال از آنچه واقعاً می خواهید بلند شوید.^۶و از معبد مقدس او، به آنچه از آن بیدار شده اید، نگاه نکنید.^۷زیرا هیچ توهم نمی تواند ذهنی را که از آنها فراتر رفته و آنها را بسیار پشت سر گذاشته است جذب کند.

م_۲۰_۶_۱۰

T-20.VI.10

^۱رابطه مقدس منعکس کننده رابطه واقعی پسر خدا با پدرش در واقعیت است.^۲روح القدس در درون آن آرام می گیرد و مطمئن است که تا ابد پایدار خواهد ماند.^۳شالوده استوار آن تا ابد توسط حقیقت حمایت می شود و عشق با لبخند ملایم و برکت لطیفی که به خود ارائه می دهد بر آن می درخشد.^۴در اینجا لحظه نامقدس در شادی با لحظه مقدس بازگشت امن مبادله می شود.^۵در اینجا راهی برای روابط واقعی است که به آرامی باز می شود، که از طریق آن شما و برادرتان با هم قدم می زنید، خوشبختانه بدن را پشت سر گذاشته و در آغوش ابدی استراحت می کنید.^۶آغوش عشق برای پذیرایی از شما باز است و برای همیشه به شما آرامش می دهد.

م_۲۰_۶_۱۱

T-20.VI.11

^۱بدن بت نفس است. ایمان به گناه جسم ساخته شد و سپس به بیرون برآمد.^۲این چیزی که به نظر می رسد دیواری از گوشت در اطراف ذهن است ایجاد می کند، آن را در یک نقطه کوچک از مکان و زمان زندانی نگه می دارد، تا حد مرگ نگاه می کند، و فقط یک لحظه داده می شود که در آن آه و اندوه و مرگ به افتخار اربابش داده شود.^۳و این لحظه نامقدس به نظر می رسد زندگی است. لحظه ای ناامیدی، جزیره ای کوچک از شن های خشک، بی آب و غرق در فراموشی.^۴در اینجا پسر خدا به طور مختصر توقف می کند تا ارادت خود را به بت های مرگ تقدیم کند و سپس ادامه دهد.^۵و در اینجا او مرده تر از زنده است.^۶با این حال در اینجاست که او دوباره بین بت پرستی و عشق انتخاب می کند.^۷در اینجا به او داده می شود که انتخاب کند که این لحظه را صرف ادای احترام به بدن کند، یا به خود اجازه دهد از آن آزاد شود.^۸در اینجا او می تواند لحظه مقدس را بپذیرد، به او پیشنهاد داد تا نام مقدسی را که قبلاً انتخاب کرده بود جایگزین کند.^۹و در اینجا می تواند یاد بگیرد که روابط نجات او هستند و نه عذاب او.

م_۲۰_۶_۱۲

T-20.VI.12

^۱شما که این را یاد می گیرید ممکن است هنوز بترسید، اما بی حرکت نیستید.^۲لحظه مقدس اکنون برای شما ارزش بیشتری نسبت به همتای ظاهری نامقدس خود دارد، و شما آموخته اید که واقعاً جز یکی می خواهید.^۳این زمان برای غم و اندوه نیست.^۴شاید سردرگمی، اما به سختی دلسردی.^۵شما یک رابطه واقعی دارید و معنی دارد.^۶مانند رابطه واقعی شما با خداست، همانطور که چیزهای مساوی با یکدیگر شبیه هستند.^۷بت پرستی گذشته و بی معناست.^۸شاید هنوز کمی از برادرت می ترسی. شاید سایه ای از ترس از خدا در شما باقی بماند.^۹اما برای کسانی که یک رابطه واقعی فراتر از بدن به آنها داده شده است چیست؟^۱۰آیا می توان آنها را برای مدت طولانی از نگاه کردن به چهره مسیح باز داشت؟^۱۱و آیا آنها می توانند خاطره رابطه خود با پدرشان را برای مدت طولانی از خود دریغ کنند و یاد عشق او را جدا از آگاهی خود نگه دارند؟