دورهمتنفصل ۲۱ - عقل و ادراک 

م_۲۱_۳_۱

T-21.III.1

^۱هدف همهٔ روابط خاص گناه است.^۲زیرا آن‌ها معامله‌هایی با واقعیت هستند، که اتحاد ظاهری با آن تنظیم می‌شود.^۳این را فراموش نکن؛ معامله کردن یعنی گذاشتن محدودیت و هر برادری که با او رابطه محدودی داشته باشی، از او متنفر هستی.^۴ممکن است سعی کنی به نام «انصاف» معامله را حفظ کنی، گاهی اوقات با مطالبه هزینه از خودت و شاید بیشتر از دیگری.^۵بنابراین در «انصاف» تلاش می‌کنی تا احساس گناه ناشی از هدف پذیرفته شدهٔ رابطه را کاهش دهی.^۶و به همین دلیل است که روح‌القدس باید هدف خود را تغییر دهد تا آن را برای خود مفید و برای تو بی‌ضرر سازد.

م_۲۱_۳_۲

T-21.III.2

^۱اگر این تغییر را بپذیرید، ایده ایجاد فضا برای حقیقت را پذیرفته اید.^۲منبع گناه از بین رفته است.^۳ممکن است تصور کنید که هنوز اثرات آن را تجربه می کنید، اما هدف شما این نیست و دیگر آن را نمی خواهید.^۴هیچ کس اجازه نمی دهد تا زمانی که هدفی را می خواهد جایگزین شود، زیرا هیچ چیز به اندازه هدفی که ذهن می پذیرد گرامی و محافظت نمی شود.^۵این امر، با تلخی یا خوشحالی، به دنبال خواهد داشت، اما همیشه با ایمان و با پایداری که ایمان ناگزیر به ارمغان می آورد.^۶قدرت ایمان اگر در گناه قرار گیرد هرگز شناخته نمی شود.^۷اما اگر عاشق شود همیشه شناخته می شود.

م_۲۱_۳_۳

T-21.III.3

^۱چرا برای شما عجیب است که ایمان می تواند کوه ها را جابجا کند؟^۲این در واقع یک شاهکار کوچک برای چنین قدرتی است.^۳زیرا ایمان می تواند تا زمانی که پسر خدا را در غل و زنجیر نگه دارد.^۴و هنگامی که او از دست آنها رها می شود، صرفاً به این دلیل است که دیگر به آنها اعتقاد ندارد، از ایمانش که می توانند او را نگه دارند، کنار می کشد و در عوض آن را در آزادی خود قرار می دهد.^۵غیرممکن است که ایمان یکسان را در جهت مخالف قرار دهیم.^۶چه ایمانی به گناه می دهی از قداست می گیری.^۷و آنچه را که تقدیس می کنید از گناه دور شده است.

م_۲۱_۳_۴

T-21.III.4

^۱ایمان و عقیده و بینش وسیله ای است که به وسیله آن به هدف قدسی می رسد.^۲از طریق آنها روح القدس شما را به دنیای واقعی هدایت می کند و از همه توهماتی که ایمان شما در آن قرار داشت دور می شود.^۳این جهت اوست. تنها کسی که تا به حال می بیند^۴و هنگامی که سرگردان شوید، به شما یادآوری می کند که فقط یکی است.^۵ایمان او و عقیده و بینش او همه برای شماست.^۶و هنگامی که آنها را به جای خود به طور کامل پذیرفتید، دیگر نیازی به آنها نخواهید داشت.^۷زیرا ایمان و بینش و اعتقاد فقط قبل از رسیدن به یقین معنا دارد.^۸در بهشت آنها ناشناخته هستند.^۹با این حال از طریق آنها به بهشت می رسد.

م_۲۱_۳_۵

T-21.III.5

^۱غیرممکن است که پسر خدا ایمان نداشته باشد، اما او می‌تواند انتخاب کند که کجا می‌خواهد باشد.^۲بی وفایی عدم ایمان نیست، ایمان به هیچ است.^۳ایمانی که به توهمات داده می شود فاقد قدرت نیست، زیرا پسر خدا به وسیله آن معتقد است که او ناتوان است.^۴بنابراین او به خودش بی ایمان است، اما در ایمان به توهماتش درباره خودش قوی است.^۵برای ایمان و ادراک و عقیده که وسیله ای برای از دست دادن یقین و یافتن گناه ساختی.^۶این مسیر جنون آمیز انتخاب شما بود و با ایمان به آنچه انتخاب کردید، آنچه را که می خواستید ساختید.

م_۲۱_۳_۶

T-21.III.6

^۱روح القدس برای همه وسایل گناه که به وسیله آنها به دنبال یافتن آن بودید کاربرد دارد.^۲اما همانطور که او از آنها استفاده می کند از گناه دور می شوند، زیرا هدف او در جهت مخالف است.^۳او ابزارهایی را که شما استفاده می کنید، می بیند، اما هدفی را که شما آنها را برای آن ساخته اید، نمی بیند.^۴آنها را از شما نمی گیرد، زیرا ارزش آنها را وسیله ای برای آنچه برای شما بخواهد می بیند.^۵به این فکر کردی که می توانی از میان برادران خود انتخاب کنی و با آنها گناه بجویی.^۶روح‌القدس ادراک را وسیله‌ای می‌بیند تا به شما بیاموزد که رؤیای یک رابطه مقدس تنها چیزی است که می‌خواهید ببینید.^۷آنگاه ایمان خود را به قداست خواهی داد و به خاطر میل خود به آن میل و ایمان خواهی داشت.

م_۲۱_۳_۷

T-21.III.7

^۱ایمان و باور به بینایی متصل می‌شوند، زیرا همه وسایلی که زمانی در خدمت گناه بودند، اکنون به سمت تقدس هدایت می‌شوند.^۲زیرا آنچه شما گناه می‌دانید محدودیت است و سعی می‌کنید آن‌ها را به بدنی محدود کنید که از آن متنفر هستید زیرا از آن می‌ترسید.^۳با امتناع از بخشش او، او را محکوم به بدن می‌کنید، زیرا اسباب گناه برای شما عزیز است.^۴و بنابراین بدن ایمان و اعتقاد شما را دارد.^۵اما قدوسیت برادر شما را آزاد می‌کند و نفرت را با از بین بردن ترس، نه به عنوان یک علامت، بلکه در منبع آن، از بین می‌برد.

م_۲۱_۳_۸

T-21.III.8

^۱کسانی که برادران خود را از بدن آزاد می کنند، نمی توانند ترس داشته باشند.^۲آنها با انتخاب این که بگذارند همه محدودیت ها از بین بروند، ابزار گناه را کنار گذاشته اند.^۳از آنجایی که آنها مایلند به برادران خود در تقدس نگاه کنند، قدرت ایمان و ایمان آنها بسیار فراتر از بدن است و بینایی را پشتیبانی می کند، نه مانع آن.^۴اما ابتدا آنها تصمیم گرفتند تشخیص دهند که ایمانشان چقدر درک آنها از جهان را محدود کرده است و می خواستند اگر دیدگاه دیگری به آنها داده شود، قدرت خود را در جای دیگری قرار دهند.^۵معجزاتی که به دنبال این تصمیم می آید نیز زاییده ایمان است.^۶زیرا به همه کسانی که تصمیم می گیرند از گناه دوری کنند، بینایی داده می شود و به سمت تقدس هدایت می شوند.

م_۲۱_۳_۹

T-21.III.9

^۱کسانی که به گناه ایمان دارند باید فکر کنند که روح القدس قربانی می‌خواهد، زیرا آنها فکر می‌کنند هدفشان اینگونه محقق می‌شود.^۲برادر، روح القدس می داند که فداکاری چیزی به ارمغان نمی آورد.^۳او هیچ معامله ای نمی کند.^۴و اگر بخواهید او را محدود کنید، از او متنفر خواهید شد زیرا می ترسید.^۵هدیه ای که او به شما داده است بیش از هر چیزی است که در این سوی بهشت ایستاده است.^۶لحظه تشخیص آن نزدیک است.^۷آگاهی خود را به آنچه قبلاً ملحق شده است بپیوندید.^۸ایمانی که به برادرتان می دهید می تواند این کار را انجام دهد.^۹زیرا کسی که دنیا را دوست دارد، آن را برای تو می بیند، بدون اینکه یک نقطه گناه بر آن باشد، و در معصومیتی که منظره آن را به زیبایی بهشت می کند.

م_۲۱_۳_۱۰

T-21.III.10

^۱ایمان شما به فداکاری به آن قدرت زیادی در نظر شما بخشیده است. مگر اینکه متوجه نمی شوید به خاطر آن نمی توانید ببینید.^۲برای قربانی باید از یک بدن، و توسط بدن دیگر.^۳ذهن نه می توانست آن را بخواهد و نه آن را از خود دریافت کند.^۴و دیگر نمی توانست بدن.^۵نیت در ذهن است که سعی می کند از بدن برای انجام وسیله گناه استفاده کند که ذهن به آن اعتقاد دارد.^۶بنابراین، پیوستن ذهن و بدن، باور اجتناب ناپذیر کسانی است که برای گناه ارزش قائل هستند.^۷و همینطور فداکاری همیشه وسیله ای برای محدودیت و در نتیجه برای نفرت است.

م_۲۱_۳_۱۱

T-21.III.11

^۱فکر می کنید روح القدس به این موضوع توجه دارد؟^۲او آنچه را که هدفش هدایت شما از آن است، نمی دهد.^۳شما فکر می کنید که او شما را به نفع شما محروم می کند.^۴اما «خیر» و «محرومیت» متضاد یکدیگرند و به هیچ وجه نمی‌توانند به یکدیگر ملحق شوند.^۵مثل اين است كه بگوييم ماه و خورشيد يكي هستند زيرا با شب و روز مي آيند و لذا بايد به هم ملحق شوند.^۶با این حال دید یکی است اما نشانه ای است که دیگری از دید ناپدید شده است.^۷همچنین ممکن نیست آنچه که نور می دهد با چیزی که به تاریکی بستگی دارد یکی باشد.^۸هیچ کدام قربانی دیگری را نمی طلبد.^۹با این حال هر کدام به عدم وجود دیگری بستگی دارد.

م_۲۱_۳_۱۲

T-21.III.12

^۱بدن برای قربانی شدن برای گناه ساخته شده است و در تاریکی همچنان دیده می شود.^۲اما در پرتو بینایی کاملاً متفاوت به آن نگاه می شود.^۳شما می توانید برای خدمت به هدف روح القدس به آن ایمان داشته باشید و به آن قدرت بدهید تا به عنوان وسیله ای برای کمک به نابینایان برای بینایی عمل کند.^۴اما از آنجایی که می بینند، آنها مانند شما از کنار آن نگاه می کنند.^۵ایمان و اعتقادی که به آن دادی فراتر از آن است.^۶ادراک و باور و ایمان را از ذهن به بدن دادی.^۷اکنون اجازه دهید به آنچه که آنها را تولید کرده است بازگردانده شوند و همچنان می توانند از آنها برای نجات خود از آنچه ساخته است استفاده کنند.