م_۲۵_۹_۱
T-25.IX.1
۱چه چیزی جز تکبر می تواند باشد که فکر کنید خطاهای کوچک شما با عدالت بهشت قابل جبران نیست؟۲و این چه معنایی می تواند داشته باشد جز اینکه آنها گناه هستند و خطا نیستند و برای همیشه غیر قابل اصلاح هستند و با انتقام مواجه می شوند نه با عدالت؟۳آیا حاضرید از همه آثار گناه رها شوید؟۴شما نمی توانید به این پاسخ دهید تا زمانی که همه چیزهایی را که پاسخ باید مستلزم آن باشد را ببینید.۵زیرا اگر پاسخ «بله» را بدهید به این معنی است که از تمام ارزش‌های این دنیا به نفع صلح بهشتی چشم پوشی خواهید کرد.۶یک گناه را حفظ نمی کنید.۷و شکی نیست که این امکان پذیر است، آیا شما را عزیز می دانید که گناه در جای خود باقی بماند.۸منظور شما این است که حقیقت اکنون از همه توهمات ارزش بیشتری دارد.۹و می دانید که حقیقت باید برای شما آشکار شود، زیرا نمی دانید آن چیست.
م_۲۵_۹_۲
T-25.IX.2
۱اکراه دادن به معنای به دست آوردن هدیه نیست، زیرا از پذیرش آن بی میل هستید.۲برای شما ذخیره می شود تا زمانی که اکراه در دریافت آن از بین برود و شما حاضرید به شما داده شود.۳عدالت خدا مستلزم قدردانی است نه ترس.۴هیچ چیزی که می دهید برای شما یا هیچ کس از دست نمی رود، بلکه در بهشت گرامی داشته می شود و حفظ می شود، جایی که تمام گنجینه هایی که به پسر خدا داده شده برای او نگهداری می شود، و به هرکسی که دستش را به میل دراز کند، پیشنهاد می شود که دریافت شود.۵گنج نیز به اندازه ای که داده می شود کمتر نیست.۶هر هدیه اما به عرضه می افزاید.۷زیرا خداوند منصف است.۸او با اکراه پسرش برای درک رستگاری به عنوان هدیه ای از جانب او مبارزه نمی کند.۹با این حال آیا عدالت او تا زمانی که همه دریافت نکنند ارضا نمی شود.
م_۲۵_۹_۳
T-25.IX.3
۱مطمئن باشید هر پاسخی به مشکلی که روح القدس حل می کند همیشه پاسخی است که هیچ کس در آن بازنده نیست.۲و این باید درست باشد، زیرا او از هیچ کس قربانی نمی خواهد.۳پاسخی که کمترین ضرری را برای کسی می طلبد، مشکل را حل نکرده است، بلکه بر آن افزوده و آن را بزرگتر، مشکل تر و ناعادلانه تر کرده است.۴غیرممکن است که روح القدس بتواند بی عدالتی را به عنوان یک راه حل ببیند.۵از نظر او آنچه ناعادلانه است باید اصلاح شود زیرا ناعادلانه است.۶و هر خطایی تصوری است که حداقل در آن ناعادلانه دیده می شود.۷بنابراین عدالت به پسر خدا تعلق نمی گیرد.۸وقتی کسی به عنوان بازنده دیده شود، محکوم شده است.۹و عذاب به جای عدالت، حق او می شود.
م_۲۵_۹_۴
T-25.IX.4
۱مشاهده بی گناهی مجازات را غیرممکن می کند و عدالت را قطعی می کند.۲ادراک روح القدس هیچ زمینه ای برای حمله باقی نمی گذارد.۳فقط یک باخت می تواند حمله را توجیه کند، و از هر نوع باختی که او نمی تواند ببیند.۴دنیا مشکلات را از راه دیگری حل می کند.۵این قطعنامه را حالتی می داند که در آن تصمیم گرفته می شود چه کسی برنده و چه کسی بازنده شود. یک نفر چقدر باید بگیرد و بازنده هنوز چقدر می تواند دفاع کند.۶با این حال آیا مشکل هنوز حل نشده باقی می ماند، زیرا فقط عدالت می تواند حالتی را ایجاد کند که در آن بازنده ای وجود نداشته باشد. هیچ کس مورد رفتار ناعادلانه و محرومیت و در نتیجه زمینه انتقام قرار نگرفت.۷حل مشکل نمی تواند انتقام باشد، که در بهترین حالت می تواند مشکل دیگری را به مشکل اول اضافه کند که در آن قتل آشکار نیست.
م_۲۵_۹_۵
T-25.IX.5
۱حل مشکل روح القدس راهی است که در آن مشکل به پایان می رسد.۲حل شده است زیرا با عدالت مواجه شده است.۳تا زمانی که نداشته باشد عود می کند، زیرا هنوز حل نشده است.۴این اصل که عدالت به این معنی است که هیچ کس نمی تواند ضرر کند برای این دوره بسیار مهم است.۵زیرا معجزات به عدالت بستگی دارد.۶نه آن‌گونه که از چشمان این جهان دیده می‌شود، بلکه آن‌گونه که خدا آن را می‌داند و دانشی که در بینایی که روح‌القدس می‌دهد منعکس می‌شود.
م_۲۵_۹_۶
T-25.IX.6
۱هیچ کس لیاقت باخت را ندارد.۲و آنچه بر او ظلم می‌کند، نمی‌تواند رخ دهد.۳شفا باید برای همه باشد، زیرا او مستحق هیچ حمله ای نیست.۴چه نظمی در معجزات وجود دارد، مگر اینکه کسی سزاوار رنج بیشتر و دیگران کمتر باشد؟۵و آیا این عدالت در قبال افراد کاملاً بی گناه است؟۶معجزه عدالت است.۷این هدیه خاصی برای برخی نیست که از دیگران به عنوان کمتر شایسته، محکوم تر، و در نتیجه جدا از شفا دادن، دریغ شود.۸کیست که از رستگاری جدا باشد، اگر غایت خاص بودن باشد؟۹عدالت رستگاری کجاست اگر برخی از خطاها نابخشودنی هستند و به جای شفا و بازگشت صلح انتقام را می طلبند؟
م_۲۵_۹_۷
T-25.IX.7
۱رستگاری نمی‌تواند به دنبال کمک به پسر خدا باشد که بیش از آنچه می‌خواست ناعادلانه باشد.۲اگر معجزات، عطای روح القدس، مخصوصاً به گروهی برگزیده و ویژه داده می‌شد و از دیگران جدا می‌شد، آنگاه او متحد خاص بودن است.۳آنچه را که نمی تواند درک کند، بر آن شهادت نمی دهد.۴و همه به طور یکسان مستحق هدیه شفا و رهایی و آرامش او هستند.۵دادن مشکلی به روح القدس تا برای شما حل شود به این معنی است که می خواهید حل شود.۶حل کردن آن بدون کمک او برای خود به این معناست که تصمیم بگیرید باید بی‌قرار، حل‌نشده، و در قدرت بی‌عدالتی و حمله پایدار بماند.۷هیچ کس نمی تواند به شما ظلم کند، مگر اینکه ابتدا تصمیم گرفته باشید که ظلم کنید.۸و پس از آن باید مشکلات به وجود بیایند تا راه شما را مسدود کنند و صلح توسط بادهای نفرت پراکنده شود.
م_۲۵_۹_۸
T-25.IX.8
۱تا زمانی که فکر نکنید که همه برادرانتان حق معجزه برابری با شما دارند، حق خود را نسبت به آنها ادعا نخواهید کرد، زیرا نسبت به یکی با حقوق مساوی ظلم کردید.۲به دنبال انکار باشید و احساس انکار خواهید کرد.۳به دنبال محرومیت باشید که محروم شده اید.۴معجزه را هرگز نمی توان دریافت کرد زیرا دیگری نمی توانست آن را دریافت کند.۵فقط بخشش معجزه می کند.۶و عفو باید فقط برای همه باشد.
م_۲۵_۹_۹
T-25.IX.9
۱مشکلات کوچکی که نگه می‌دارید و پنهان می‌کنید به گناهان پنهانی شما تبدیل می‌شوند، زیرا انتخاب نکردید که اجازه دهید آنها برای شما حذف شوند.۲پس گرد و غبار جمع می‌کنند و رشد می‌کنند، تا آن‌جا که هر چیزی را که می‌بینید می‌پوشانند و شما را برای هیچ‌کس منصفانه نمی‌گذارند.۳نه یک حق که فکر می کنید دارید.۴و تلخی، با انتقام موجه و رحمت از دست رفته، تو را به عنوان نالایق بخشش محکوم می کند.۵نابخشوده ها رحمی ندارند که به دیگری عطا کنند.۶به همین دلیل است که تنها مسئولیت شما باید این باشد که برای خودتان بخشش کنید.
م_۲۵_۹_۱۰
T-25.IX.10
۱معجزه ای را که می گیری، می دهی.۲هر یک از آنها مصداق شرعی است که رستگاری بر آن استوار است. اگر قرار است کسی شفا یابد، باید عدالت در مورد همه اجرا شود.۳هیچ کس نمی تواند ضرر کند و همه باید سود ببرند.۴هر معجزه ای نمونه ای از آنچه عدالت می تواند انجام دهد، زمانی که به همه به طور یکسان ارائه شود.۵به طور مساوی دریافت و داده می شود.۶این آگاهی است که دادن و گرفتن یکی است.۷از آنجایی که مشابه را ایجاد نمی کند، در جایی که هیچ تفاوتی وجود ندارد، تفاوتی نمی بیند.۸و بنابراین برای همه یکسان است، زیرا هیچ تفاوتی در آنها نمی بیند.۹ارائه آن جهانی است و فقط یک پیام را می آموزد:
۱۰آنچه خداست از آن همه است و حق اوست.
