دورهمتنفصل ۳۰ - آغاز نو 

م_۳۰_۳_۱

T-30.III.1

^۱بت ها کاملا مشخص هستند.^۲اما اراده شما جهانی است و نامحدود است.^۳و بنابراین نه شکلی دارد و نه برای بیان آن در شرایط صورت قناعت می کند.^۴بت ها حد هستند.^۵آنها معتقدند که اشکالی وجود دارد که شادی را به ارمغان می آورد و با محدود کردن، همه چیز به دست می آید.^۶انگار گفتی: «من به همه چیز نیاز ندارم.^۷این چیز کوچک را می خواهم و برای من مثل همه چیز خواهد بود."^۸و این باید برآورده نشود، زیرا این اراده شماست که همه چیز از آن شما باشد.^۹برای بت ها تصمیم بگیرید و ضرر می خواهید.^۱۰برای حقیقت تصمیم بگیرید و همه چیز از آن شماست.

م_۳۰_۳_۲

T-30.III.2

^۱این شکلی نیست که شما به دنبال آن هستید.^۲چه شکلی می تواند جایگزین محبت خدای پدر باشد؟^۳چه شکلی می تواند جای همه عشق را در الوهیت خدای پسر بگیرد؟^۴کدام بت می تواند دو را از یکی بسازد؟^۵و آیا نامحدود را می توان محدود کرد؟^۶شما بت نمی خواهید.^۷این اراده شما نیست که یکی داشته باشید.^۸آن هدیه ای را که می خواهید به شما عطا نمی کند.^۹وقتی در مورد شکل چیزی که می خواهید تصمیم می گیرید، درک هدف آن را از دست می دهید.^۱۰بنابراین شما اراده خود را در بت می بینید و در نتیجه آن را به شکل خاصی تقلیل می دهید.^۱۱با این حال این هرگز نمی تواند اراده شما باشد، زیرا آنچه در همه آفرینش سهیم است نمی تواند به ایده های کوچک و چیزهای کوچک بسنده کند.

م_۳۰_۳_۳

T-30.III.3

^۱در پسِ جستجوی هر خدای دروغین اشتیاق رسیدن به کمال نهفته‌ است.^۲تمامیت هیچ شکلی ندارد زیرا نامحدود است.^۳جستجوی یک فرد خاص یا چیزی برای افزودن به خود برای کامل کردن خودت، تنها می‌تواند به این معنا باشد که باور داری شکلی گم شده است.^۴و با یافتنش، در آن شکلی که دوست داری به کمال خواهی رسید.^۵این هدفِ یک خدای دروغین است؛ که از آن فراتر، به منبع آن باور که تو ناکامل هستی نگاه نکنی.^۶فقط اگر گناه کرده بودی ممکن بود اینطور باشد.^۷زیرا گناه این تصور است که شما تنها هستید و از آن چیزی جدا هستید.^۸و بنابراین لازم است که جستجوی تمامیت فراتر از مرزهای محدودیت های خود انجام شود.

م_۳۰_۳_۴

T-30.III.4

^۱هرگز بت مورد نظر شما نیست.^۲اما آنچه را که فکر می‌کنید به شما ارائه می‌دهد، واقعاً می‌خواهید و حق دارید آن را بخواهید.^۳امکان انکار هم وجود نداشت.^۴اراده تو برای کامل شدن جز اراده خداست و این با او بودن به تو داده شده است.^۵خدا شکل نمی داند.^۶او نمی تواند با عباراتی که معنی ندارد به شما پاسخ دهد.^۷و اراده شما را نمی توان با فرم های خالی ارضا کرد، جز برای پر کردن شکافی که وجود ندارد.^۸این نیست که شما می خواهید.^۹آفرینش به هیچ شخص مجزا و هیچ چیز مجزایی قدرت کامل کردن پسر خدا را نمی دهد.^۱۰کدام بت را می توان فراخواند تا آنچه را که پسر خدا دارد به او بدهد؟

م_۳۰_۳_۵

T-30.III.5

^۱تکمیل کارکرد پسر خداست.^۲او اصلاً نیازی به جستجوی آن ندارد.^۳فراتر از همه بت ها، اراده مقدس او برای بودن جز آنچه که هست وجود دارد.^۴زیرا بیش از کل بی معنی است.^۵اگر تغییری در او به وجود می آمد، اگر می شد او را به هر شکلی تقلیل داد و به آنچه در او نیست محدود کرد، آن گونه که خدا او را آفریده نبود.^۶او به چه بتی نیاز دارد تا خودش باشد؟^۷زیرا آیا او می تواند بخشی از او را ببخشد؟^۸چیزی که کل نیست نمی تواند کامل شود.^۹اما آنچه واقعاً خواسته می شود را نمی توان انکار کرد.^۱۰وصیت شما برآورده می شود^۱۱نه به هر شکلی که شما را راضی نکند، بلکه در کل اندیشه ای کاملاً دوست داشتنی که خداوند در مورد شما دارد.

م_۳۰_۳_۶

T-30.III.6

^۱هیچ چیزی که خداوند نمی‌داند وجود ندارد.^۲و آنچه او می‌داند برای همیشه وجود دارد، به صورت تغییر‌ناپذیر.^۳زیرا اندیشه‌ها به اندازه ذهنی که آن‌ها را اندیشید دوام دارند.^۴در ذهن خداوند نه پایانی وجود دارد، و نه زمانی که در آن اندیشه‌های او غایب بودند و یا می‌توانستند تغییر کنند.^۵اندیشه‌ها متولد نمی‌شوند و نمی‌توانند بمیرند.^۶آن‌ها در ویژگی‌های آفریدگار خود سهیم هستند، و حتی یک زندگی جدا از زندگی او ندارند.^۷افکاری که می‌اندیشی در ذهن تو هستند، همانطور که تو در آن ذهن هستی که تو را اندیشید.^۸و بنابراین هیچ بخش‌های جداگانه‌‌ای در آنچه که درون ذهن خداوند است وجود ندارد.^۹آن برای همیشه یگانه است، تا ابد متحد و در صلح.

م_۳۰_۳_۷

T-30.III.7

^۱به نظر می رسد افکار می آیند و می روند.^۲با این حال همه اینها به این معنی است که شما گاهی از آنها آگاه هستید و گاهی نه.^۳یک فکر فراموش نشدنی وقتی دوباره برای شما متولد می شود که به آگاهی شما باز می گردد.^۴با این حال وقتی فراموشش کردی نمرد.^۵همیشه آنجا بود، اما تو از آن بی خبر بودی.^۶فکری که خدا از شما دارد با فراموشی شما کاملاً تغییر نمی کند.^۷همیشه دقیقاً مثل قبل از زمانی که فراموش کردید خواهد بود و وقتی به یاد می آورید همان خواهد بود.^۸و در بازه زمانی که شما فراموش کردید همینطور است.

م_۳۰_۳_۸

T-30.III.8

^۱اندیشه‌های خداوند بسیار فراتر از هر گونه تغییری هستند، و برای همیشه می‌درخشند.^۲آن‌ها در انتظار تولد نیستند.^۳منتظر استقبال و یادآوری هستند.^۴اندیشه‌ای که خداوند از تو دارد مانند ستاره‌ای است، تغییر‌ناپذیر در آسمانی ابدی.^۵آنقدر والا در بهشت ​​جای دارد که آن‌هایی که خارج از بهشت ​​هستند نمی‌دانند آن آنجاست.^۶با این حال، آرام و سپید و دوست داشتنی در تمام ابدیت خواهد درخشید.^۷زمانی نبود که آن آنجا نباشد؛ هیچ لحظه‌ای نبود که نور آن ضعیف‌تر شده باشد یا کمتر کامل باشد.

م_۳۰_۳_۹

T-30.III.9

^۱کسی که پدر را بشناسد، این نور را می‌شناسد، زیرا او آسمان ابدی است که آن را امن نگه می‌دارد، تا ابد بلند شده و مطمئناً لنگر انداخته است.^۲طهارت کامل آن بستگی به این ندارد که در زمین دیده شود یا نه.^۳آسمان آن را در آغوش گرفته و به نرمی آن را در جای خود نگه می دارد که به اندازه زمین از بهشت فاصله دارد.^۴این فاصله و زمان نیست که این ستاره را برای زمین نامرئی نگه می دارد.^۵اما کسانی که به دنبال بت هستند نمی توانند بدانند که ستاره آنجاست.

م_۳۰_۳_۱۰

T-30.III.10

^۱فراتر از همه بت ها، فکری است که خداوند در مورد شما دارد.^۲کاملاً بی‌تأثیر از آشفتگی و وحشت جهان، رویاهای تولد و مرگی که در اینجا دیده می‌شوند، شکل‌های بی‌شماری که ترس می‌تواند داشته باشد. کاملاً بدون مزاحمت، فکری که خدا از شما دارد، دقیقاً همانطور که همیشه بوده است باقی می ماند.^۳احاطه شده توسط سکون چنان کامل هیچ صدای نبرد از راه دور به گوش می رسد، آن را در یقین و آرامش کامل است.^۴در اینجا یک واقعیت شما است که در امان است، کاملاً از همه جهانی که بت ها را می پرستند و خدا را نمی شناسند بی خبر هستند.^۵با اطمینان کامل از تغییر ناپذیری و آرامش آن در خانه ابدی خود، اندیشه ای که خداوند در مورد شما دارد هرگز از ذهن خالق خود که او را می شناسد، رها نکرده است، همانطور که خالقش می داند که او آنجاست.

م_۳۰_۳_۱۱

T-30.III.11

^۱فکری که خدا از شما دارد کجا می تواند وجود داشته باشد مگر اینکه شما کجا هستید؟^۲آیا واقعیت شما چیزی جدا از شما و در جهانی است که واقعیت شما چیزی از آن نمی داند؟^۳بیرون از تو هیچ آسمان ابدی، هیچ ستاره تغییرناپذیر و هیچ واقعیتی وجود ندارد.^۴ذهن پسر بهشتی در بهشت است، زیرا در آنجا ذهن پدر و پسر در آفرینش به هم پیوستند که پایانی ندارد.^۵شما دو واقعیت ندارید، بلکه یک واقعیت دارید.^۶همچنین نمی توانید از بیش از یک مورد آگاه باشید.^۷یک بت یا فکری که خدا از شما دارد واقعیت شماست.^۸پس فراموش نکن که بتها باید آنچه را که هستی، نه از ذهن خدا، بلکه از ذهن تو مخفی نگه دارند.^۹ستاره همچنان می درخشد. آسمان هرگز تغییر نکرده است^۱۰اما تو، خود پسر مقدس خدا، از واقعیت خود بی خبر هستی.