م_۳۰_۴_۱
T-30.IV.1
۱شما به چیزی حمله خواهید کرد که راضی نمی کند، و بنابراین نمی بینید که آن را ساخته اید.۲شما همیشه با توهمات مبارزه می کنید.۳زیرا حقیقت پشت آنها بسیار دوست داشتنی است و همچنان در ملایمت محبت آمیز است، اگر از آن آگاه بودید، حالت تدافعی را به کلی فراموش می کردید و به آغوش آن می شتابید.۴حقیقت هرگز قابل حمله نیست.۵و این را زمانی می دانستی که بت می ساختی.۶آنها ساخته شده اند که این ممکن است فراموش شود.۷شما به ایده‌های نادرست حمله می‌کنید، و هرگز به عقاید راست نمی‌روید.۸همه بت ها ایده های نادرستی هستند که شما برای پر کردن شکافی که فکر می کنید بین شما و آنچه حقیقت است ایجاد کرده اید.۹و شما به خاطر چیزهایی که فکر می کنید نماینده آنها هستند به آنها حمله می کنید.۱۰آنچه فراتر از آنها نهفته است قابل حمله نیست.
م_۳۰_۴_۲
T-30.IV.2
۱خدایان خسته کننده و ناراضی که ساخته اید، اسباب بازی های منفجر شده کودکان هستند.۲هنگامی که یک سر چوبی ناگهان باز می شود، یا زمانی که یک خرس پشمی نرم و بی صدا شروع به جیرجیر زدن می کند، کودک می ترسد.۳قوانینی که او برای جعبه‌ها و خرس‌ها وضع کرده بود، او را ناکام گذاشته و «کنترل» او را بر آنچه او را احاطه کرده است، شکسته است.۴و او می ترسد، زیرا فکر می کرد قوانین از او محافظت می کند.۵حالا باید جعبه‌ها را بیاموزد و خرس‌ها او را فریب ندادند، هیچ قانونی را زیر پا نگذاشتند، و به این معنا نبودند که دنیای او آشفته و ناامن شده است.۶او اشتباه کرده بود.۷او به اشتباه متوجه شد که چه چیزی او را ایمن کرده است، و فکر کرد که آن را ترک کرده است.
م_۳۰_۴_۳
T-30.IV.3
۱شکافی که وجود ندارد با اسباب بازی ها به اشکال بی شماری پر شده است.۲و به نظر می رسد که هر کدام قوانینی را که شما برای آن تعیین کرده اید زیر پا می گذارند.۳هرگز آن چیزی که فکر می کردی نبود.۴به نظر می رسد که قوانین شما را برای ایمنی زیر پا می گذارد، زیرا قوانین اشتباه بودند.۵اما شما در خطر نیستید.۶شما می توانید به سرهای بیرون زده و جیرجیر اسباب بازی ها بخندید، همانطور که کودکی که یاد می گیرد آنها هیچ تهدیدی برای او نیستند.۷با این حال، در حالی که او دوست دارد با آنها بازی کند، هنوز آنها را به عنوان پیروی از قوانینی که برای لذت خود ساخته است درک می کند.۸بنابراین هنوز قوانینی وجود دارد که به نظر می رسد آنها را می شکند و او را می ترسانند.۹با این حال آیا او در رحم اسباب بازی های خود است؟۱۰و آیا آنها می توانند تهدیدی برای او باشند؟
م_۳۰_۴_۴
T-30.IV.4
۱واقعیت قوانین خدا را رعایت می کند، نه قوانینی که شما تعیین می کنید.۲این قوانین اوست که امنیت شما را تضمین می کند.۳تمام توهماتی که در مورد خود باور دارید از هیچ قانونی تبعیت نمی کنند.۴به نظر می رسد آنها طبق قوانینی که برای آنها تعیین کرده اید، کمی می رقصند.۵اما پس از آن سقوط می کنند و نمی توانند دوباره بلند شوند.۶آنها فقط اسباب بازی هستند، فرزندم، پس برای آنها غصه نخور.۷رقص آنها هرگز شما را شاد نمی کرد.۸اما نه آنها چیزهایی بودند که شما را بترسانند و نه اگر از قوانین شما پیروی می کردند شما را ایمن کنند.۹آنها را نه باید گرامی داشت و نه مورد حمله قرار داد، بلکه صرفاً باید به آنها به عنوان اسباب بازی های کودکان نگاه کرد که معنای واحدی ندارند.۱۰یکی را در آنها ببینید و همه آنها را خواهید دید.۱۱هیچ کدام را در آنها نبینید و آنها به شما دست نخواهند داد.
م_۳۰_۴_۵
T-30.IV.5
۱ظواهر فریب می دهند زیرا ظاهر هستند نه واقعیت.۲به هیچ وجه روی آنها تمرکز نکنید.۳آنها واقعیت را پنهان می کنند و ترس را به وجود می آورند زیرا حقیقت را پنهان می کنند.۴به آنچه ساخته اید حمله نکنید تا شما را فریب دهند، زیرا این گونه ثابت می کنید که فریب خورده اید.۵حمله قدرت واقعی ساختن توهمات را دارد.۶با این حال آنچه که می سازد هیچ است.۷چه کسی می تواند توسط قدرتی که نمی تواند هیچ اثر واقعی داشته باشد ترسانده شود؟۸چه چیزی می تواند باشد جز یک توهم، که اشیا را شبیه به خود می کند؟۹با خونسردی به اسباب بازی هایش نگاه کن و درک کن که آنها بت هایی هستند که با آرزوهای بیهوده می رقصند.۱۰عبادت خود را به آنها نده، زیرا آنها آنجا نیستند.۱۱با این حال این به همان اندازه در حمله فراموش می شود.۱۲پسر خدا در برابر رویاهای خود نیازی به دفاع ندارد.۱۳بت هایش اصلا او را تهدید نمی کنند.۱۴یک اشتباه او این است که آنها را واقعی می داند.۱۵قدرت توهمات چه می تواند بکند؟
م_۳۰_۴_۶
T-30.IV.6
۱ظواهر می تواند ذهنی را که می خواهد فریب بخورد فریب دهد.۲و شما می توانید یک انتخاب ساده داشته باشید که برای همیشه شما را فراتر از فریب قرار دهد.۳نیازی نیست به این فکر کنید که چگونه این کار انجام می شود، زیرا نمی توانید درک کنید.۴اما زمانی که تصمیم به یک چیز بسیار ساده بگیرید، متوجه خواهید شد که تغییرات بزرگ به سرعت ایجاد شده است. شما هر چیزی را که باور دارید یک بت می دهد نمی خواهید.۵زیرا به این ترتیب پسر خدا اعلام می کند که از بت ها آزاد است.۶و به این ترتیب او آزاد است.
م_۳۰_۴_۷
T-30.IV.7
۱رستگاری براستی یک پارادوکس است!۲آن چه چیزی می‌تواند باشد به جز یک رؤیای شاد؟۳رستگاری تنها از تو می‌خواهد همه چیزهایی که هیچکس هرگز انجام نداد را ببخشی؛ آنچه که وجود ندارد را نادیده بگیری، و به غیرواقعی به عنوان واقعیت نگاه نکنی.۴از تو تنها خواسته می‌شود تا اجازه دهی اراده‌ات به انجام برسد، و دیگر در طلب چیزهایی که نمی‌خواهی نباشی.۵و از تو خواسته می‌شود که بگذاری خودت از همه رؤیاهای آنچه که هرگز نبوده‌ای رها شوی، و دیگر به دنبال این نباشی که قدرت آرزوهای بیهوده را جانشین اراده خداوند کنی.
م_۳۰_۴_۸
T-30.IV.8
۱در اینجا رویای جدایی شروع به محو شدن و ناپدید شدن می کند.۲زیرا در اینجا شکافی که وجود ندارد بدون اسباب بازی های وحشتی که شما ساخته اید شروع به درک می شود.۳بیش از این خواسته نمی شود.۴خوشحال باش که نجات خیلی کم می خواهد، نه خیلی.۵در واقعیت چیزی نمی خواهد.۶و حتی در توهمات، اما استغفار می کند، جایگزین ترس باشد.۷این تنها قانون رویاهای شاد است.۸شکاف از اسباب بازی های ترس خالی می شود و سپس غیرواقعی بودن آن آشکار می شود.۹رویاها بیهوده هستند.۱۰و پسر خدا نمی تواند به آنها نیاز داشته باشد.۱۱آنها هیچ چیز واحدی را به او پیشنهاد نمی کنند که او هرگز بخواهد.۱۲او با اراده خود از توهمات رهایی یافته و به آنچه هست باز می گردد.۱۳نقشه خدا برای نجاتش چه می تواند باشد، مگر وسیله ای برای دادن او به خودش؟
