حقیقت همهٔ خطاها را در ذهن من تصحیح خواهد کرد.
د_۱۰۷_۱
W-107.1
۱چه چیزی می‌تواند اوهام را تصحیح کند، جز حقیقت؟۲و خطاها چه هستند جز اوهامی که به دلیل وهم بودن ناشناخته باقی می‌مانند؟۳جایی که حقیقت وارد شود، خطاها ناپدید می‌شوند.۴آن‌ها صرفاً محو می‌شوند، حتی هیچ ردپایی باقی نمی‌گذارند تا توسط آن به یاد بیایند.۵خطاها محو می‌شوند زیرا بدون باور، حیاتی ندارند.۶و اینچنین آن‌ها ناپدید شده و هیچ می‌شوند، تا به هیچی که از آن آمده‌اند بازگردند.۷خطاها از خاک به خاک می‌آیند و می‌روند، زیرا فقط حقیقت است که می‌ماند.
د_۱۰۷_۲
W-107.2
۱آیا می‌توانی تصور کنی که حالت یک ذهن بدون اوهام چیست؟۲چگونه احساس می‌کند؟۳سعی کن آنگاه را به یاد بیاوری که زمانی بوده - شاید یک دقیقه و حتی کمتر - که در آن زمان هیچ چیزی پیش نیامده است تا صلح تو را مختل کند؛ زمانی که مطمئن بودی به تو عشق ورزیده می‌شود و در امنیت هستی.۴سپس سعی کن مجسم کنی شبیه چه می‌تواند باشد که گستردگی آن لحظه را تا به پایان زمان و تا ابدیت داشته باشی.۵سپس اجازه بده این حس سکوتی که احساس کردی صد برابر شود، و بار دیگر صد برابر شود.
د_۱۰۷_۳
W-107.3
۱و اینک تو یک نشانه داری، نه چیزی بیش از صرفاً یک تقلید ضعیف از وضعیتی که ذهن تو زمانی که حقیقت آمده باشد در آن قرار خواهد گرفت.۲بدون اوهام هیچ ترس، هیچ تردید و هیچ حمله‌ای نمی‌تواند باشد.۳زمانی که حقیقت آمده باشد همهٔ درد پایان می‌یابد، زیرا دیگر جایی برای پندارهای گذرا و اعتقادات مرده وجود ندارد تا در ذهن تو باقی بمانند.۴حقیقت ذهنت را کاملاً اشغال می‌کند، و تو را از همهٔ باورها به چیزهای زودگذر آزاد می‌کند.۵این باورها هیچ جایی ندارند زیرا حقیقت آمده است، و آن‌ها هیچ جا نیستند.۶این باورها دیگر نمی‌توانند یافت شوند، زیرا اینک حقیقت در همه جا و برای همیشه هست.
د_۱۰۷_۴
W-107.4
۱زمانی که حقیقت آمده باشد، برای مدتی کوتاه نمی‌ماند، تا ناپدید شود یا به چیز دیگر تغییر یابد.۲صورتِ حقیقت تغییر و تبدیل نمی‌یابد، نمی‌آید و نمی‌رود و باز نمی‌رود و نمی‌آید.۳باقی می‌ماند دقیقاً همانگونه که همیشه بوده، تا برای هر نیازی به آن اتکا شود، و در همه‌ی دشواری‌های ظاهری و تردیدهایی که ظواهر این دنیا آبستن آن‌ها است ، به آن کاملاً اعتماد شود.۴این دشواری‌ها و تردیدها صرفاً ناپدید خواهند شد، زمانی که حقیقت خطاها را در ذهن تو تصحیح کند.
د_۱۰۷_۵
W-107.5
۱زمانی که حقیقت آمده باشد، در بال‌هایش از موهبت ثبات کامل حفاظت می‌کند، و عشق که در روبرو شدن با درد به خود نمی‌لرزد، بلکه به ورای آن می‌نگرد، استوار و مطمئن است.۲این موهبتِ شفا است، زیرا حقیقت نیاز به هیچ دفاعی ندارد، و بنابراین هیچ حمله‌ای ممکن نیست.۳اوهام را می‌‌توان به نزد حقیقت آورد تا تصحیح شوند.۴اما حقیقت بسیار فراتر از اوهام می‌ایستد، و نمی‌تواند به نزد آن‌ها آورده شود تا ایشان را به حقیقت تبدیل کند.
د_۱۰۷_۶
W-107.6
۱حقیقت نمی‌آید و نمی‌رود و تبدیل نمی‌شود و تغییر نمی‌کند، گاه در این ظاهر و گاه در یک ظاهر ِدیگر، گریزان از دسترسی و فراری از درک.۲حقیقت پنهان نمی‌شود.۳در نور روشن می‌ایستد، در دسترسی ِآشکار.۴ناممکن است که کسی بتواند خالصانه آن را جستجو کند و توفیق نیابد.۵امروز متعلق به حقیقت است.۶به حقیقت ارج آن را بده، و حقیقت به تو ارج تو را خواهد داد.۷تو بنا نبود رنج ببری و بمیری.۸پدرت اراده می‌کند که رؤیاها محو شوند.۹بگذار حقیقت همهٔ آن‌ها را تصحیح کند.
د_۱۰۷_۷
W-107.7
۱ما آنچه را که نداریم طلب نمی‌کنیم.۲ما صرفاً آن چیزی را طلب می‌کنیم که به ما تعلق دارد، تا بتوانیم تشخیص دهیم که از آنِ ما است.۳امروز ما نشانهٔ شادمان اطمینان را که زاییدهٔ حقیقت است تمرین می‌کنیم.۴امروز به گام‌های لرزان و نااستوار وهم رو نمی‌کنیم.۵ما به همان اندازه به موفقیت مطمئن هستیم که اطمینان داریم زندگی می‌کنیم و آرزو می‌کنیم و نفس می‌کشیم و می‌اندیشیم.۶امروز ما تردید نمی‌کنیم که همراه با حقیقت گام برمی‌داریم، و فرض را بر این می‌گذاریم که حقیقت به همه‌ی تمرین‌هایی که امروز انجام می‌دهیم، وارد می‌شود.
د_۱۰۷_۸
W-107.8
۱تمرینات خود را با تقاضا کردن از او آغاز کن که در این طریق همراه تو می‌آید، با پذیرش این که او در آگاهیِ تو حضور داشته باشد، همچنان که تو با او می‌روی.۲تو از گوشت و خون و استخوان ساخته نشدی، بلکه دقیقاً توسط همان اندیشه آفریده شدی که به او نیز موهبت حیات را عطا کرد.۳او برادر تو است، و چنان همانند به تو که پدرتان می‌داند که شما هردو یکی هستید.۴این خویشتن تو است که طلب می‌کنی با تو بیاید، و چگونه در جایی که تو هستی او می‌تواند غایب باشد؟
د_۱۰۷_۹
W-107.9
۱حقیقت همهٔ خطاها را در ذهنت تصحیح خواهد کرد که به تو می‌گویند می‌توانی از او جدا باشی.۲امروز با او سخن می‌گویی، و عهد می‌بندی که اجازه دهی تا وظیفه‌اش از طریق تو محقق شود.۳سهیم شدن در وظیفهٔ او، سهیم شدن در سرور او است.۴اطمینان او به همراه تو است، زمانی که می‌گویی:
۵حقیقت همهٔ خطاها را در ذهن من تصحیح خواهد کرد، و من در او که خویشتن من است، آرام خواهم گرفت.
۶سپس به او اجازه بده به نرمی تو را به سوی حقیقت هدایت کند، که تو را در بر خواهد گرفت و چنان صلح ژرف و تسکین‌بخشی به تو خواهد داد که با بی‌میلی به دنیای آشنای خود برخواهی گشت.
د_۱۰۷_۱۰
W-107.10
۱و با این حال خشنود خواهی بود که دوباره به این دنیا نگاه کنی.۲زیرا تو با خود وعدهٔ تغییراتی را خواهی آورد که حقیقتِ همراه با تو، به این دنیا حمل خواهد کرد.۳این تغییرات با هر پنج دقیقهٔ کوچکی که تو نثار می‌کنی افزون می‌شوند، و خطاهایی که این دنیا را فرا گرفته با اجازه دادن تو برای تصحیح آن‌ها در ذهنت، تصحیح خواهند شد.
د_۱۰۷_۱۱
W-107.11
۱امروز وظیفهٔ خود را فراموش نکن.۲هر زمان تو با اطمینان به خودت می‌گویی، «حقیقت همهٔ خطاها را در ذهن من تصحیح خواهد کرد،» از سوی همهٔ دنیا و از سوی خداوند که می‌خواهد دنیا را آزاد کند سخن می‌گویی، همچنان که او تو را آزاد می‌کند.
