فراتر از این دنیا، دنیایی وجود دارد که من میخواهم.
د_۱۲۹_۱
W-129.1
۱این اندیشه پیرو اندیشهای است که ما دیروز با آن تمرین کردیم.۲تو نمیتوانی در این ایده توقف کنی که این دنیا بیارزش است. زیرا تا زمانی که نبینی چیز دیگری وجود دارد که باید آن را آرزو کرد، تو فقط افسرده خواهی شد.۳تأکید ما بر رها کردنِ این دنیا نیست، بلکه بر مبادله کردن آن با چیزی است که بسیار بیشتر اقناع کننده، سرشار از سرور و توانا برای عرضه کردن صلح به تو است.۴آیا میاندیشی که این دنیا میتواند اینها را به تو عرضه کند؟
د_۱۲۹_۲
W-129.2
۱شاید ارزش داشته باشد که زمان کوتاهی را دوباره در مورد ارزش این دنیا بیندیشیم.۲احتمالاً تو نیز خواهی پذیرفت که رها کردن همهٔ افکار در مورد ارزش چیزها در اینجا، هیچ خسارتی نیست.۳این دنیا که تو میبینی واقعاً سنگدل است، بیثبات، بیرحم، بیتوجه به تو، سریع انتقام میگیرد و در نفرت بدون ترحم است.۴این دنیا فقط میدهد تا سلب کند، و همهی چیزهایی را که تو برای مدتی گرامی داشتهای از تو میرباید.۵هیچ عشقِ پایداری یافت نمیشود، زیرا در اینجا وجود ندارد.۶این دنیای زمان است، جایی که همهٔ چیزها پایان دارند.
د_۱۲۹_۳
W-129.3
۱آیا این خسارت است که به جایش دنیایی را بیابیم که در آن از دست دادن ناممکن است؛ جایی که عشق تا ابد پایدار است، نفرت نمیتواند وجود داشته باشد و انتقام معنایی ندارد؟۲آیا این خسارت است که تو همهٔ چیزهایی را که واقعاً میخواهی بیابی، و بدانی که آنها هیچ پایان ندارند و دقیقاً در طول زمان آنگونه باقی میمانند که تو همواره میخواستی؟۳اما حتی آنها سرانجام مبادله خواهند شد، با آنچه نمیتوانیم از آن سخن بگوییم. زیرا تو از آنجا به جایی میروی که در آن کلمات کاملاً عاجز هستند، به درونِ سکوتی که در آن زبان به سخن گفته نمیشود اما دقیقاً فهم میشود.
د_۱۲۹_۴
W-129.4
۱ارتباط، بدونِ ابهام و واضح همچون روز، بدونِ محدودیت، جاودان باقی میماند.۲و خود خداوند با فرزند خویش سخن میگوید، همانگونه که فرزندش با او صحبت میکند.۳زبان آنان هیچ کلامی ندارد، زیرا آنچه ایشان میگویند را نمیتوان به نشانه تبدیل کرد.۴معرفت ِآنان مستقیم است و به تمامی تسهیم میشود و به تمامی واحد است.۵چقدر تو از این دور هستی که هنوز به این دنیا چسبیدهای.۶و با این حال چقدر نزدیک هستی، زمانی که این دنیا را با دنیایی که میخواهی مبادله میکنی.
د_۱۲۹_۵
W-129.5
۱اینک گامِ آخر قطعی است؛ اینک تو فقط به اندازهٔ یک لحظه با بیزمانی فاصله داری.۲اینجا تو فقط میتوانی به پیش بنگری و هرگز به عقب نگاه نکنی تا دنیایی را ببینی که آن را نمیخواهی.۳اینجا دنیایی است که میآید تا جایگزینِ آن شود، همچنان که تو ذهنت را از چیزهای کوچکی که این دنیا پیش میکشد تا زندانت کند، رها میکنی.۴به آنها بها نده، و ناپدید خواهند شد.۵اگر آنها را بپروری، به نظرت واقعی خواهند رسید.
د_۱۲۹_۶
W-129.6
۱این انتخاب چنین است.۲تو ممکن است چه چیزی را از دست بدهی اگر انتخاب کنی که به «هیچ چیز» بها ندهی؟۳این دنیا هیچ چیزی را که تو واقعاً میخواهی در خودش ندارد، اما چیزی را که تو به جای این انتخاب میکنی حقیقتاً میخواهی!۴بگذار تا امروز به تو عطا شود.۵آن دنیا فقط منتظر تو است که انتخابش کنی، تا جایگزین همهی چیزهایی شود که تو میطلبی، اما نمیخواهی.
د_۱۲۹_۷
W-129.7
۱مصمم بودن خود را برای ایجاد این تغییر، ده دقیقه در صبح و در شب و نیز یک نوبت در این بین تمرین کن.۲اینگونه آغاز کن:
۳فراتر این دنیا، دنیایی وجود دارد که من میخواهم.
۴من انتخاب میکنم که آن دنیا را به جای این دنیا ببینم، زیرا در اینجا هیچ چیزی وجود ندارد که من واقعاً میخواهم.
۵سپس چشمانت را به روی این دنیایی که میبینی ببند، و در تاریکی و سکوت، تماشا کن که نورهایی که به این دنیا تعلق ندارند یکی یکی روشن میشوند، تا آنجا که آغاز شدنِ یکی با پایانِ دیگری معنا میبازد و آنها با هم آمیخته و یکی میشوند.
د_۱۲۹_۸
W-129.8
۱امروز نورهای بهشت به سوی تو خم میشوند، تا بر پلکهای تو بتابند زمانی که در ورای این دنیای تاریکی آرام میگیری.۲در اینجا نوری است که چشمان تو نمیتواند آن را مشاهده کند.۳اما ذهن تو میتواند آن را به وضوح ببیند، و میتواند آن را بفهمد.۴امروز، روزی از فیض به تو عطا شده است، و ما شکرگزار هستیم.۵در این روز ما متوجه میشویم که آنچه تو میترسیدی از دست بدهی، خودش خسارت بود.
د_۱۲۹_۹
W-129.9
۱این زمان ما واقعاً میفهمیم که هیچ خسارتی وجود ندارد.۲زیرا سرانجام، ضدِ آن را دیدهایم. و شکرگزار هستیم که این انتخاب انجام میشود.۳هر ساعت انتخاب خود را به یاد بیاور، و لحظهای را صرف کن تا انتخابت را تصدیق کنی، با کنار گذاشتنِ هر فکری که داری، و درنگ مختصر فقط بر این:
۴این دنیا که من میبینم، هیچ چیزی را که من میخواهم در خود ندارد.
۵فراتر از این دنیا، دنیایی وجود دارد که من میخواهم.