یک دنیای بی‌معنا آبستن ترس است.
د_۱۳_۱
W-13.1
۱ایده امروز در واقع شکل دیگری از ایده پیشین است، جز این که بر حسب احساساتی که برانگیخته می‌شود، اختصاصی‌تر است.۲عملاً، یک دنیای بی‌معنا ناممکن است.۳هیچ چیزی بدون معنا وجود ندارد.۴اما این مانع نمی‌شود که تو فکر نکنی که یک چیز بی‌معنا را درک می‌کنی.۵برعکس، تو مخصوصاً احتمال دارد فکر کنی که آن را درک می‌کنی.
د_۱۳_۲
W-13.2
۱تشخیص بی‌معنایی در تمامی جداشدگان اضطراب شدید را برانگیخته می‌کند.۲این نمایان‌گر موقعیت «رقابت» بین خداوند و نفس با یکدیگر در این زمینه است که معنای کدام‌یک باید بر آن فضای خالی که بی‌معنایی فراهم می‌کند، نوشته شود.۳نفس با سرآسیمگی هجوم می‌آورد تا ایده‌های خود را در آن‌جا ثبت کند، هراسان از این که در غیر این صورت پوچی می‌تواند برای نشان دادن سستی و غیرواقعی بودن آن به کار گرفته شود.۴و تنها در همین یک مورد حق با اوست.
د_۱۳_۳
W-13.3
۱بنابراین اساسی است که تو بیاموزی بی‌معنا را تشخیص دهی، و آن را بدون ترس بپذیری.۲اگر هراسان باشی، مطمئناً خواصی را به دنیا اعطا می‌کنی که فاقد آن‌ها است، و آن را با تصویرهایی که وجود ندارند شلوغ می‌کنی.۳برای نفس، اوهام وسیلههای امنیت هستند، همان‌گونه که باید برای تو باشند اگر خود را با نفس یکی کنی.
د_۱۳_۴
W-13.4
۱تمرین‌های امروز را باید حدوداً سه یا چهار بار در روز برای مدتی حداکثر حدود یک دقیقه در هر بار تمرین انجام داد، و به شیوه‌ای نسبتاً متفاوت با تمرین‌های پیشین اجرا می‌شوند.۲با چشمان بسته، ایده امروز را برای خودت تکرار کن.۳سپس چشمان خود را گشوده و به پیرامونت نگاه کن در حالی که به آرامی می‌گویی:
۴من در حال نگاه کردن به یک دنیای بی‌معنا هستم.
۵این جمله را برای خودت تکرار کن همچنان که به پیرامون نگاه می‌کنی.۶سپس چشمان خود را ببند و با این جمله ختم کن:
۷یک دنیای بی‌معنا آبستن ترس است زیرا من فکر می‌کنم در رقابت با خداوند هستم.
د_۱۳_۵
W-13.5
۱ممکن است برایت چنین پیش بیاید که احساس کنی پرهیز از مقاومت در شکل‌های مختلف آن در برابر این جمله پایانی دشوار است.۲این مقاومت هر شکلی داشته باشد، به خودت یادآور شو که تو واقعاً به دلیل «انتقام» یک «دشمن» از این فکر می‌ترسی.۳از تو انتظار نمی‌رود که در حال حاضر این جمله را باور کنی، و احتمالاً آن را به عنوان یک ایده نامعقول از ذهن بیرون خواهی راند.۴اما به دقت به هر نشانه‌ای از ترس آشکار یا پنهان که می‌تواند برانگیزد توجه کن.
د_۱۳_۶
W-13.6
۱این نخستین تلاش ما برای بیان یک رابطه علت و معلول واضح از نوعی است که تو در تشخیص آن بسیار بی‌تجربه هستی.۲با جمله پایانی مشغولیت ذهنی پیدا نکن، و سعی کن حتی به آن جز در طول برنامه‌های تمرینی خود فکر نکنی.۳در حال حاضر همین کفایت خواهد کرد.
