همه‌ی چیزها، درس‌هایی هستند که خداوند می‌خواهد من بیاموزم.
د_۱۹۳_۱
W-193.1
۱خداوند چیزی از آموختن نمی‌داند.۲اما اراده‌ی او به آنچه درک نمی‌کند گسترش می‌یابد، زیرا او اراده می‌کند شادمانی که میراث فرزند قدسی‌اش از او است، دست نخورده بماند؛ ابدی و برای همیشه در حال افزایش، و تا ابد در شادمانی همه آفرینش گسترش یابد، و تا ابد در او مفتوح و کاملاً بدون محدودیت.۳این اراده او است.۴و در این صورت اراده او وسیله‌ای را فراهم می‌آورد برای تضمین به انجام رسیدن آن.
د_۱۹۳_۲
W-193.2
۱خداوند هیچ تعارضی را نمی‌بیند.۲اما فرزند او باور دارد که تعارض‌ها را می‌بیند.۳بنابراین او نیاز به کسی دارد که بتواند نگاه نادرستش را تصحیح کند، و به او رؤیتی عطا کند که او را به آنجا هدایت خواهد کرد که ادراک منتفی می‌گردد.۴خداوند به هیچ وجه ادراک نمی‌کند.۵اما او همان وجودی است که ابزاری را ارزانی می‌کند که توسط آن ادراک حقیقی می‌شود و به اندازه کافی زیبا می‌گردد تا به نور بهشت اجازه دهد که بر آن بتابد.۶او همان وجود است که به آنچه فرزندش می‌خواهد با آن ضدیت کند پاسخ می‌گوید، و بی‌گناهی او را برای همیشه ایمن می‌دارد.
د_۱۹۳_۳
W-193.3
۱اینها درس‌هایی هستند که خداوند می‌خواهد تو بیاموزی.۲اراده او تمامی آنها را منعکس می‌کند، و این درس‌ها محبت عاشقانه او را به فرزند محبوبش بازتاب می‌دهند.۳هر درس یک اندیشه محوری دارد، که در تمامی آنها یکسان است.۴فقط شکل درس عوض می‌شود، با شرایط و رویدادهای مختلف؛ با شخصیت‌ها و موضوعات مختلف، که ظاهری هستند اما واقعی نیستند.۵آنها در محتوای بنیادین با هم یکی هستند.۶آن محتوا چنین است:
۷ببخش، و تو این را متفاوت خواهی دید.
د_۱۹۳_۴
W-193.4
۱قطعی است که به نظر نمی‌رسد که همه پریشانی‌ها فقط عدم بخشایش است.۲اما این محتوای نهفته در زیر شکل است.۳همین یکسانی آموختن را قطعی می‌سازد، زیرا این درس چنان ساده است که در پایان نمی‌توان آن را رد کرد.۴هیچکس نمی‌تواند از حقیقتی چنین آشکار که در شکل‌های بی‌شمار ظاهر می‌شود پنهان گردد، اما همین حقیقت به آسانی در همه این شکل‌ها قابل شناسایی است، اگر فقط کسی بخواهد این درس ساده را در اینجا ببیند.
د_۱۹۳_۵
W-193.5
۱ببخش، و تو این را متفاوت خواهی دید.
۲اینها کلماتی هستند که روح‌القدس در تمامی محنت‌هایت با تو می‌گوید، تمامی دردهایت، تمامی رنج‌هایت فارغ از شکلی که به خود می‌گیرند.۳اینها کلماتی هستند که وسوسه با آنها پایان می‌یابد، و احساس گناه، رها می‌شود، دیگر بر نمی‌گردد.۴اینها کلماتی هستند که به رؤیای گناه پایان می‌دهند، و ذهن را از ترس خلاص می‌کنند.۵اینها کلماتی هستند که توسط آنها رستگاری به همه دنیا می‌آید.
د_۱۹۳_۶
W-193.6
۱آیا نباید گفتن این کلمات را بیاموزیم زمانی که وسوسه می‌شویم باور کنیم درد واقعی است، و زمانی که مرگ را به جای زندگی انتخاب می‌کنیم؟۲آیا نباید بیاموزیم این کلمات را بگوییم زمانی که قدرت آنها را در آزاد کردن همه اذهان از اسارت می‌فهمیم؟۳اینها کلماتی هستند که به تو فراتر از همه رویداهایی که به نظر می‌رسد بر تو غالب هستند، قدرت می‌دهند.۴تو این کلمات را به درستی می‌بینی زمانی که آنها را در آگاهی کامل نگه داری، و ازیاد نبری که این کلمات برای همه چیزهایی که می‌بینی یا هر برادر یا خواهری که اشتباه می‌کند مصداق دارند.
د_۱۹۳_۷
W-193.7
۱چگونه می‌توانی بگویی که در حال دیدن به نادرستی هستی، یا کس دیگری نمی‌تواند درسی را که باید بیاموزد درک کند؟۲آیا درد در این ادراک به نظر واقعی می‌رسد؟۳اگر چنین باشد، مطمئن باش که این درس آموخته نشده است.۴و عدم بخشایش باقی مانده است، پنهان شده در آن ذهن که درد را از طریق چشمانی که هدایت می‌کند می‌بیند.
د_۱۹۳_۸
W-193.8
۱خداوند مقرر نکرد که تو این‌چنین رنج بکشی.۲او می‌خواهد به تو کمک کند تا خودت را ببخشی.۳فرزند او به یاد نمی‌آورد که کیست.۴و خداوند می‌خواهد که او عشقش را فراموش نکند، و همه موهبت‌هایی را که عشق مقدس او ارزانیش می‌دارد.۵آیا تو می‌خواهی اکنون رستگاری خودت را انکار کنی؟۶آیا می‌خواهی در آموختن درس‌های ساده‌ای که آموزگار قدسی بهشت پیش رویت می‌گذارد شکست بخوری، درس‌هایی که داده می‌شوند تا تمامی درد بتواند محو گردد و فرزند قدسی خداوند بتواند خداوند را به یاد آورد؟
د_۱۹۳_۹
W-193.9
۱همه چیزها درس‌هایی هستند که خداوند می‌خواهد تو بیاموزی.۲او نمی‌خواهد حتی یک اندیشه عاری از بخشایش تصحیح نشده باقی بماند، و نمی‌خواهد هیچ خار یا میخی به هیچ شکلی فرزند مقدسش را آزار دهد.۳او می‌خواهد مطمئن شود که آرامش مقدس این فرزند بی‌خدشه و بدون آسیب باقی می‌ماند، بدون هیچ مراقبتی، در منزلی ابدی که از او مراقبت می‌کند.۴و خداوند می‌خواهد همه اشک‌ها پاک شوند، بدون اینکه هیچ اشک نریخته‌ای باقی بماند، و هیچ اشکی در انتظار زمان ریزش باشد.۵زیرا خداوند اراده کرده است که خنده باید جای هر اشک را بگیرد، و فرزندش باید دوباره آزاد باشد.
د_۱۹۳_۱۰
W-193.10
۱امروز تلاش خواهیم کرد به هزار مانع ظاهری در مسیر صلح فقط در یک روز فائق شویم.۲بگذار شفقت با سرعت بیشتری به سوی تو بیاید.۳تلاش نکن حتی یک روز دیگر جلوی آن را بگیری، حتی یک دقیقه یا حتی یک لحظه دیگر.۴زمان برای این ساخته شد.۵امروز از زمان به قصدی که ساخته شد استفاده کن.۶صبح و شب، هر زمانی را که می‌توانی اختصاص بده تا به هدف مناسبش خدمت کند، و اجازه نده این زمان کمتر از آن باشد که ژرف‌ترین نیازت را بر آورده کند.
د_۱۹۳_۱۱
W-193.11
۱همه تلاشت را بکار ببر، و کمی بیشتر تلاش کن.۲زیرا اینک ما می‌خواهیم با شتاب برخیزیم و به سمت منزل پدر متعالمان برویم.۳ما زمانی بسیار طولانی است که رفته‌ایم، و نمی‌خواهیم دیگر در اینجا درنگ کنیم.۴و با تمرین کردن، بگذار درباره همه چیزهایی که توسط خود ما حفظ شده‌اند تا مانع ما شوند و از شفا دورمان کنند، بیندیشیم.۵بگذار همه آنها را به او بدهیم که می‌داند چگونه باید نگاهشان کرد تا ناپدید گردند.۶پیام او حقیقت است؛ آموزش او حقیقت است.۷درس‌های او، درس‌هایی هستند که خداوند می‌خواهد ما بیاموزیم.
د_۱۹۳_۱۲
W-193.12
۱امروز هر ساعت زمان کمی را صرف کن، و همچنین در روزهای بعدی، برای تمرین کردن درس بخشایش به آن شکلی که برای امروز تعیین شده است.۲و سعی کن آن را برای رویداهایی که در ساعت بعدی پیش می‌آیند بکار ببری، چنانکه رویدادهای هر ساعت از ساعت قبل رها باشند.۳زنجیرهای زمان به سادگی از این طریق سست می‌شوند.۴اجازه نده هیچ ساعتی سایه خود را بر ساعت بعدی بیاندازد، و زمانی که آن ساعت سپری شد، اجازه بده همه چیزهایی که در آن مدت رخ دادند با آن بروند.۵این‌چنین تو رها باقی خواهی ماند، در صلح ابدی در دنیای زمان.
د_۱۹۳_۱۳
W-193.13
۱این همان درس است که خداوند می‌خواهد تو بیاموزی: برای نگاه کردن به همه چیزها راهی وجود دارد که اجازه می‌دهد آن چیز برای تو گامی دیگر به سمت او باشد، و به سمت رستگاری این دنیا.۲به هر چه که از وحشت سخن می‌گوید، چنین پاسخ بده:
۳من خواهم بخشید، و این ناپدید خواهد شد.
۴برای هر نگرانی، هر دلواپسی و هر شکل از رنج همین کلمات را با خود تکرار کن.۵و آنگاه کلیدی را در دست داری که دروازه بهشت را می‌گشاید، و بالاخره عشق خداوند پدر متعال را به روی زمین می‌آورد، تا آن را تا بهشت برافرازد.۶خداوند این گام نهایی را خودش برخواهد داشت.۷گام‌های کوچکی را که او می‌خواهد بسویش برداری، دریغ نکن.
