دورهدرسنامه 

صلح نثار ذهن من باد.

بگذار همه‌ی اندیشه‌های من ساکن باشند.

د_۲۲۱_۱

W-221.1

^۱پدر من امروز به نزد تو می‌آیم تا آن صلح را بطلبم که تنها تو می‌توانی ارزانی کنی.^۲من در سکوت می‌آیم.^۳در سکوت قلبم، در گوشه‌های عمیق ذهنم، من منتظر می‌مانم و به آوای تو گوش فرا می‌دهم.^۴پدر من امروز با من سخن بگو.^۵من می‌آیم تا آوای تو را در سکوت و در اطمینان و عشق بشنوم، با یقین به اینکه تو فراخوان مرا خواهی شنید و به من پاسخ خواهی داد.

د_۲۲۱_۲

W-221.2

^۱اینک ما در سکوت منتظر می‌مانیم.^۲خداوند در اینجاست، زیرا ما با هم صبر می‌کنیم.^۳من مطمئن هستم که او با تو سخن خواهد گفت و تو خواهی شنید.^۴اعتماد من را بپذیر، زیرا از آن تو است.^۵اذهان ما به هم پیوسته‌اند.^۶ما با یک قصد منتظر می‌مانیم؛ شنیدن پاسخ پدرمان به فراخوان ما، تا اجازه دهد اندیشه‌های ما ساکن بمانند و صلح او را بیابند، تا بشنویم او از آنچه ما هستیم با ما سخن می‌گوید، و خودش را به فرزندش می‌نمایاند.