دورهدرسنامه 

خداوند پدر من است، و او به فرزندش عشق می‌ورزد.

د_۲۲۴_۱

W-224.1

^۱هویت حقیقی من چنان امن، چنان والا، بی‌گناه، شکوهمند و عظیم است، تماما خیرخواهانه و رها از احساس گناه، که بهشت به آن می‌نگرد تا نور دریافت کند.^۲هویت حقیقی من بر این دنیا نیز می‌تابد.^۳این همان موهبت است که پدرم به من ارزانی کرد؛ همان موهبتی که من نیز به دنیا ارزانی می‌کنم.^۴هیچ موهبتی جز این وجود ندارد که بتواند داده یا دریافت شود.^۵این واقعیت است، و فقط این.^۶این پایان وهم است.^۷این حقیقت است.

د_۲۲۴_۲

W-224.2

^۱ای پدر، نام من هنوز برای تو شناخته است.^۲من آن را فراموش کرده‌ام، و نمی‌دانم به کجا می‌روم، که هستم، یا چه می‌کنم.^۳به یادم بیاور، پدر، همین اکنون، زیرا من از این دنیا که می‌بینم بیزارم.^۴آنچه را که می‌خواهی من به جای این ببینم، آشکار کن.