خداوند در رحمتش اراده میکند که من نجات یابم.
د_۲۳۵_۱
W-235.1
۱من فقط نیاز دارم که تمام چیزهایی که به نظر میرسند آزارم میدهند را بنگرم، و با یقین کامل به خودم اطمینان دهم، «خداوند اراده میکند که من از این نجات یابم،» و صرفا ناپدید شدن آنها را تماشا کنم.۲من تنها نیاز دارم به ذهن بسپارم که اراده پدرم برای من تنها شادمانی است، که دریابم تنها شادمانی به من رسیده است.۳و من فقط نیاز دارم به یاد بیاورم که عشق خداوند فرزندش را در بر میگیرد و بیگناهی وی را برای همیشه کامل حفظ میکند، تا مطمئن باشم که من برای همیشه در آغوش او نجات یافته و امن هستم.۴من آن فرزند هستم که خداوند عاشق او است.۵و من نجات مییابم زیرا خداوند در رحمتش چنین اراده میکند.
د_۲۳۵_۲
W-235.2
۱پدر، تقدس تو از آن من است.۲عشق تو مرا آفرید، و بیگناهی مرا برای همیشه بخشی از تو قرار داد.۳من در خودم هیچ احساس گناه یا گناهکاری ندارم، زیرا اینها هیچ یک در تو وجود ندارند.