دورهدرسنامه 

من بر ذهنم فرمان می‌رانم، ذهنی که باید به تنهایی فرمانروای آن باشم.

د_۲۳۶_۱

W-236.1

^۱من قلمرویی دارم که باید بر آن فرمان برانم.^۲گاهی به نظر نمی‌رسد که من به هیچ وجه پادشاه آن باشم.^۳به نظر می‌رسد که آن بر من ظفر می‌یابد، و به من می‌گوید که چه بیاندیشم، و چه کنم و چه احساس کنم.^۴و اما این ذهن به من ارزانی شده است تا به هر هدفی که من بر آن ادراک می‌کنم، خدمت کند.^۵ذهن من فقط می‌تواند خدمت کند.^۶امروز من خدمتش را نثار روح‌القدس می‌کنم تا آنگونه که او مناسب می‌بیند به کارش گیرد.^۷من به این طریق ذهنم را هدایت می‌کنم، ذهنی که فقط من می‌توانم بر آن حکم برانم.^۸و از این طریق من آن را آزاد می‌کنم تا به اراده‌ی خداوند عمل کنم.

د_۲۳۶_۲

W-236.2

^۱پدر، ذهن من به اندیشه‌های تو گشوده است، و امروز به روی هر اندیشه‌ای غیر از اندیشه تو بسته است.^۲من بر ذهنم حکم می‌رانم، و آن را نثار تو می‌کنم.^۳هدیه مرا بپذیر، زیرا این هدیه تو به من است.