من فقط میتوانم به بیگناهی خودم حمله کنم، و فقط بیگناهی من است که مرا ایمن نگه میدارد.
د_۳۴۱_۱
W-341.1
۱پدر، فرزندت مقدس است.۲من او هستم که تو به وی در عشق و مهربانی چنان صمیمانه و عمیق و ساکن لبخند میزنی که کائنات این لبخند را به تو باز میگرداند، و در تقدست سهیم میشود.۳پس ما چقدر خالص، چقدر ایمن، چقدر مقدس هستیم، ساکن در لبخند تو، با همه عشقت که به ما نثار میشود، در حالیکه یگانه با تو زندگی میکنیم، کامل در برادری و تحت لوای پدری تو؛ در بیگناهی چنان کامل که خداوند بیگناهی، ما را فرزندش میداند، جهانی از اندیشه که او را تکمیل میکند.
د_۳۴۱_۲
W-341.2
۱پس بگذار ما به بیگناهی خود حمله نکنیم، زیرا این بیگناهی کلام خداوند برای ما را در خود دارد.۲و در بازتاب مهربانش ما نجات مییابیم.