باشد تا من وظیفهام را فراموش نکنم.
د_۶۴_۱
W-64.1
۱ایدهٔ امروز صرفاً شیوهای دیگر برای گفتن این است «باشد تا من در وسوسه سرگردان نشوم.»۲قصد این دنیا که تو میبینی پنهان کردن وظیفهٔ تو برای بخشایش است، و فراهم آوردن توجیهی برای تو تا آن را از یاد ببری.۳این وسوسهای است برای ترک گفتن خداوند و فرزندش با گرفتن ظاهری جسمانی.۴این همان چیز است که چشمان بدن به آن مینگرند.
د_۶۴_۲
W-64.2
۱هیچ چیزی که به نظر میرسد چشمان بدن میبینند، نمیتواند جز شکلی از وسوسه باشد، زیرا این قصد وجودی خود بدن بوده است.۲اما ما آموختهایم که روحالقدس استفادهای دیگر برای همهی اوهامی دارد که تو ساختهای، و اینچنین او قصد دیگری را در آنها میبیند.۳برای روحالقدس، این دنیا مکانی است که تو میآموزی خود را از بابت آنچه گناهانت میپنداری، ببخشی.۴در این ادراک، ظاهر جسمانیِ وسوسه، به تشخیص معنوی رستگاری تبدیل میشود.
د_۶۴_۳
W-64.3
۱اگر بخواهیم این چند درس آخر را مرور کنیم، وظیفهٔ تو در اینجا این است که نور دنیا باشی، وظیفهای که توسط خداوند به تو عطا شده است.۲فقط تکبر نفس است که تو را به زیر سوال بردن این موضوع هدایت میکند، و فقط ترس نفس است که موجب میشود تو خودت را برای وظیفهای که توسط خود خداوند برایت مقرر شده است، ناشایسته ببینی.۳رستگاری این دنیا در انتظار بخشایش تو است، زیرا از این طریق فرزند خداوند از تمامی اوهام و به تبع آن از همهی وسوسهها نجات مییابد.۴فرزند خداوند، تو هستی.
د_۶۴_۴
W-64.4
۱تنها با انجام آن وظیفهای که خداوند به تو داده است، شاد خواهی بود.۲این به این دلیل است که وظیفهٔ تو شاد بودن است با استفاده از ابزاری که توسط آن شادمانی اجتنابناپذیر میشود.۳هیچ راه دیگری وجود ندارد.۴پس، هر زمان تو انتخاب میکنی که آیا وظیفهٔ خود را انجام بدهی یا نه، واقعاً انتخاب میکنی که آیا شاد باشی یا نه.
د_۶۴_۵
W-64.5
۱بیایید امروز این را به یاد داشته باشیم.۲بیایید در صبحگاه و دوباره در شامگاه، و نیز در تمام طول روز این را به خودمان یادآوری کنیم.۳خود را پیشاپیش برای همهی تصمیماتی که خواهی گرفت آماده کن، با به یاد داشتن این که تمامی آنها در واقع بسیار ساده هستند.۴هر یک از این تصمیمات یا به شادمانی و یا به ناشادمانی منجر خواهد شد.۵آیا گرفتن چنین تصمیم سادهای واقعاً می تواند دشوار باشد؟۶اجازه نده شکل ظاهری تصمیم فریبت دهد.۷پیچیده بودن شکل ظاهری نشانگر پیچیده بودن محتوی نیست.۸ناممکن است که هیچ تصمیمی بر زمین بتواند محتوایی متفاوت با همین یک انتخاب ساده داشته باشد.۹این تنها انتخابی است که روحالقدس میبیند.۱۰بنابراین، تنها انتخابی است که وجود دارد.
د_۶۴_۶
W-64.6
۱پس، بیایید امروز، با این اندیشهها تمرین کنیم:
۲باشد تا من وظیفهام را فراموش نکنم.
۳باشد تا تلاش نکنم وظیفهٔ خودم را جایگزین وظیفهٔ خداوند کنم.
۴باشد تا ببخشم و شاد باشم.
۵امروز حداقل در یک نوبت ده تا پانزده دقیقه را برای اندیشیدن به این ایده با چشمان بسته اختصاص بده.۶افکار مرتبط برای کمک کردن به تو خواهند آمد، اگر تو اهمیت تعیین کنندهی وظیفهی خود را برای خودت و برای این دنیا به یاد داشته باشی.
د_۶۴_۷
W-64.7
۱در تمرینات مکرر ایدهی امروز در طول روز، چند دقیقه را به مرور این اندیشهها و سپس اندیشیدن در مورد آنها و نه در مورد هیچ چیز دیگر، اختصاص بده.۲این کار دشوار خواهد بود، خصوصاً در آغاز، زیرا تو در انضباط ذهنی که مستلزم این نوع اندیشیدن است خبره نیستی.۳ممکن است نیاز داشته باشی برای کمک به تمرکز خود جملهی «باشد تا من وظیفهام را فراموش نکنم» را بارها تکرار کنی.
د_۶۴_۸
W-64.8
۱دو شکل از برنامههای کوتاهتر تمرین کوتاه لازم است.۲گاه تمرینها را با چشمان بسته انجام بده، با تلاش برای تمرکز بر روی افکاری که به کار میبری.۳در نوبتهای دیگر تمرین، چشمانت را پس از مرور افکار گشوده نگه دار، سپس به آرامی و بدون انتخاب به پیرامونت نگاه کن در حالی که به خودت میگویی:
۴این دنیایی است که وظیفهٔ من نجات آن است.