تنها وظیفهی من، آن است که خداوند به من عطا کرد.
د_۶۵_۱
W-65.1
۱ایدهی امروز، تعهد تو را برای رستگاری باز تصریح میکند.۲همچنین به تو یادآوری میکند که هیچ وظیفهای غیر از این نداری.۳آشکار است که هر دوی این اندیشهها برای یک تعهد کامل ضروری هستند.۴مادامی که تو هنوز اهداف دیگری را میپروری، رستگاری نمیتواند تنها هدفی باشد که حفظ میکنی.۵پذیرش کاملِ رستگاری به عنوان تنها وظیفهی تو الزاماً شامل دو مرحله میشود: تشخیص رستگاری به عنوان وظیفهی خود، و صرفنظر کردن از همهی اهداف دیگری که برای خودت ابداع کردهای.
د_۶۵_۲
W-65.2
۱این تنها شیوهای است که تو از طریق آن میتوانی جایگاه شایسته خود را در بین نجات دهندگان این دنیا بدست آوری.۲این تنها شیوهای است که تو از طریق آن میتوانی چنین بگویی و چنین بخواهی که «تنها وظیفهی من، آن است که خداوند به من عطا کرد.»۳این تنها شیوهای است که تو از طریق آن میتوانی صلح درون را بیابی.
د_۶۵_۳
W-65.3
۱امروز و در چند روز آینده، ده تا پانزده دقیقه را برای یک برنامهی تمرین مداوم اختصاص بده، در آن برنامهی تمرین تلاش کن بفهمی و بپذیری که ایدهی آن روز واقعاً چه معنایی دارد.۲ایدهی امروز به تو گریز از همهی دشواریهایی که ادراک میکنی، عرضه میکند.۳این ایده کلید را بر دروازهی صلح میگذارد، دروازهای که تو با دستان خود به روی خودت بستهای.۴این ایده پاسخ همهی جستجوهایی را که از آغاز زمان انجام دادهای، به تو عطا میکند.
د_۶۵_۴
W-65.4
۱در صورت امکان تلاش کن تا برنامههای طولانیتر تمرین روزانه را هر روز تقریباَ در همان زمان انجام دهی.۲همچنین سعی کن این زمان را پیشاپیش مشخص کنی و سپس به آن تا اندازهی ممکن متعهد شوی.۳قصد این است که روز خود را چنان تنظیم کنی که در کنار همهی مقاصد و اهداف ناچیزی که دنبال خواهی کرد، زمانی را برای خداوند کنار گذاشته باشی.۴این بخشی از آن تعلیم منضبط درازمدت است که ذهن تو نیاز دارد. آنچنان که روحالقدس بتواند برای قصدی که با تو سهیم است، بطور مداوم از آن استفاده کند.
د_۶۵_۵
W-65.5
۱برای تمرینهای طولانیتر، با مرور ایدهی روز آغاز کن.۲سپس چشمانت را ببند، ایده را یک بار دیگر برای خود تکرار کن، و با دقت ذهنت را نظاره کن تا بتوانی هر فکری را که از آن میگذرد دریابی.۳ابتدا هیچ تلاشی برای تمرکز بر پندارهای مرتبط با ایدهی روز به عمل نیاور.۴در عوض، سعی کن هر فکری را که در تداخل با آن برانگیخته میشود، آشکار کنی.۵به هر یک زمانی که برایت پیش میآید توجه کن، با درگیری یا نگرانیِ تا حد ممکن اندک، و هر یک را با گفتن جملهی زیر به خودت رها کن:
۶این فکر هدفی را منعکس میکند که مرا از پذیرش تنها وظیفهام باز میدارد.
د_۶۵_۶
W-65.6
۱پس از مدت کوتاهی، یافتن افکار مداخلهگر سختتر خواهد شد.۲اما تلاش کن حدود یک دقیقه بیشتر ادامه دهی، در حالی که سعی میکنی تعدادی از افکار بیهوده را که قبلاً از توجه تو گریختهاند، دریابی، اما در این کار به خودت فشار نیاور یا تلاش غیرضروری به خرج نده.۳سپس به خودت بگو:
۴باشد تا بر این لوح پاک، وظیفهی حقیقی من برایم نوشته شود.
۵نیازی نیست که دقیقاً از این کلمات استفاده کنی، اما سعی کن به احساس ارادهمندی برای این مهم دست پیدا کنی که اوهام تو در مورد هدف، با حقیقت جایگزین شوند.
د_۶۵_۷
W-65.7
۱در پایان، ایدهی امروز را یک بار دیگر تکرار کن و باقی برنامهی تمرین را به تلاش برای تمرکز بر اهمیت این ایده برای خودت اختصاص دهی، بر تسکینی که پذیرش این ایده برایت به ارمغان خواهد آورد متمرکز شو، تسکینی که نتیجهی حل کردن تعارضهای تو یکباره و برای همیشه است، و با وجود ایدههای احمقانهی مخالفی که داری، بر شدت واقعی خواست خود برای رستگاری متمرکز شو.
د_۶۵_۸
W-65.8
۱در برنامههای کوتاهتر تمرین، که حداقل باید یک نوبت در هر ساعت انجام شود، از این شکل در تمرین با ایدهی امروز استفاده کن:
۲تنها وظیفهی من، آن وظیفه است که خداوند به من عطا کرد.
۳من هیچ وظیفهی دیگری نمیخواهم و هیچ وظیفهی دیگری ندارم.
۴در زمان تمرین با این ایده، گاه چشمانت را ببند و گاه آنها را بگشای و به پیرامون خود نگاه کن.۵این چیزی که اکنون میبینی، همان است که وقتی ایدهی امروز را کاملاً بپذیری، به کلی تغییر خواهد کرد.