درس ۶۶ | دوره‌ای در معجزات

شادمانی‌ام و وظیفه‌ام یکی هستند.

د_۶۶_۱

W-66.1

^۱مطمئناً در طول این درس‌های اخیر، متوجه تأکید ما بر اتصال بین به انجام رساندن وظیفه‌ی خود و دستیابی به شادمانی شده‌ای.^۲دلیل این است که تو واقعاً این اتصال را نمی‌بینی.^۳اما چیزی بیش از اتصال بین این دو وجود دارد: آن‌ها با هم یکی هستند.^۴شکل آن‌ها متفاوت است، اما محتوایشان کاملاً یکی است.

د_۶۶_۲

W-66.2

^۱نفس بر سر این پرسش بنیادین که وظیفهٔ تو چیست با روح‌القدس مدام در نبرد است.^۲و همین‌گونه بر سر این که شادمانی تو چیست با روح‌القدس مدام در نبرد است.^۳این یک نبرد دوطرفه نیست.^۴نفس حمله می‌کند و روح‌القدس پاسخ نمی‌دهد.^۵او می‌داند که وظیفهٔ تو چیست.^۶او می‌داند که آن شادمانی تو است.

د_۶۶_۳

W-66.3

^۱امروز ما تلاش خواهیم کرد تا از این نبرد کاملاً بی‌معنا عبور کنیم و به حقیقت در مورد وظیفه‌ی تو دست یابیم.^۲ما خود را در مشاجرات احمقانه در مورد این که این وظیفه چیست درگیر نخواهیم کرد.^۳ما خود را نومیدانه به تعریف کردن شادمانی و تعیین کردن وسایل دستیابی به آن مشغول نخواهیم کرد.^۴ما با گوش کردن به حملات نفس برعلیه حقیقت، آن را نخواهیم پرورد.^۵ما صرفاً خوشحال خواهیم بود از این که می‌توانیم کشف کنیم حقیقت چیست.

د_۶۶_۴

W-66.4

^۱امروز قصد برنامه‌های طولانی‌تر تمرین ما، پذیرش این واقعیت توسط تو است که نه فقط یک اتصال بسیار واقعی بین وظیفه‌ای که خداوند به تو عطا کرد و شادمانی تو وجود دارد، بلکه آن‌ها عملاً یکی هستند.^۲خداوند به تو فقط شادمانی عطا می‌کند.^۳پس وظیفه‌ای که او به تو عطا کرد نیز باید شادمانی باشد، حتی اگر ظاهراً متفاوت باشد.^۴تمرینات امروز تلاشی هستند برای فراتر رفتن از این تفاوت‌های ظاهری، و تشخیص دادن یک محتوای مشترک که در حقیقت وجود دارد.

د_۶۶_۵

W-66.5

^۱برنامهٔ تمرین ده تا پانزده دقیقه‌ای را با مرور این اندیشه‌ها آغاز کن:

^۲خداوند به من تنها شادمانی عطا می‌کند.

^۳او وظیفه‌ام را به من عطا کرده است.

^۴پس وظیفهٔ من باید شادمانی باشد.

^۵سعی کن منطق را در این ترتیب ببینی، حتی اگر هنوز نتیجه را نمی‌پذیری.^۶تنها در صورتی که دو اندیشهٔ نخست نادرست باشند، نتیجه می‌تواند نادرست باشد.^۷پس، بیایید، در حالی که تمرین می‌کنیم، مدت کوتاهی در مورد این فرض‌ها بیندیشیم.

د_۶۶_۶

W-66.6

^۱فرض اول این است که خداوند به تو فقط شادمانی عطا می‌کند.^۲البته این می‌توانست نادرست باشد، اما برای نادرست بودن آن لازم است خداوند را چیزی تعریف کنیم که نیست.^۳عشق نمی‌تواند شر عطا کند، و آنچه شادمانی نیست شر است.^۴خداوند نمی‌تواند چیزی را عطا کند که ندارد، و نمی‌تواند چیزی را داشته باشد که نیست.^۵اگر اینگونه نباشد که خداوند به تو فقط شادمانی می‌دهد، او باید شر باشد.^۶و اگر تو نخستین فرض را نپذیری، به این تعریف از او باور داری.

د_۶۶_۷

W-66.7

^۱فرض دوم این است که خداوند وظیفه‌ی تو را به تو عطا کرده است.^۲ما دیده‌ایم که فقط دو بخش در ذهن تو وجود دارد.^۳یک بخش توسط نفس حکمفرمایی می‌شود، و از اوهام ساخته شده است.^۴بخش دیگر منزلگاه روح‌القدس است، که حقیقت در آن سکنی دارد.^۵هیچ راهنمایی جز این دو برای برگزیدن وجود ندارد. و هیچ نتیجه‌ای در ازای انتخاب تو ممکن نیست جز دو نتیجه: ترس که همیشه نفس آبستن آن است، و عشق که روح‌القدس برای جایگزین کردن ترس به تو عرضه‌اش می‌کند.

د_۶۶_۸

W-66.8

^۱از این رو باید چنین باشد که وظیفه‌ی تو یا توسط خداوند از طریق آوای او استوار می‌شود، یا توسط نفس که تو آن را جایگزین خداوند کرده‌ای ساخته می‌شود.^۲کدام یک حقیقت است؟^۳اگر خداوند وظیفه‌ی تو را به تو نداد، این وظیفه باید هدیه‌ی نفس باشد.^۴آیا نفس واقعاً هدیه ای برای دادن دارد، در حالی که خودش یک وهم است و تنها وهم را برای هدیه دادن دارد؟

د_۶۶_۹

W-66.9

^۱امروز در طول برنامه‌های تمرین طولانی‌تر در این مورد بیندیش.^۲همچنین در مورد شکل‌های متعددی که وهم تو در مورد وظیفه‌ات در ذهن به خود می‌گیرد، و نیز در مورد شیوه‌های متعدد تلاش خود برای یافتن رستگاری با هدایت نفس.^۳آیا آن را یافتی؟^۴آیا شادمان بودی؟^۵آیا این شیوه‌ها برایت صلح در پی داشته‌اند؟^۶امروز نیاز به صداقت بسیار زیادی داریم.^۷نتایج را خوب به یاد بیاور، و نیز توجه کن که آیا اصلاً منطقی بوده است که از هیچ چیزی که نفس پیشنهاد می‌کند، انتظار شادمانی داشته باشی.^۸اما نفس تنها جایگزین برای آوای روح‌القدس است.

د_۶۶_۱۰

W-66.10

^۱تو یا به دیوانگی گوش خواهی داد یا حقیقت را خواهی شنید.^۲سعی کن این انتخاب را در حالی انجام دهی که در مورد فرض‌هایی که استنتاج ما بر آن‌ها استوار است می‌اندیشی.^۳ما می‌توانیم در این استنتاج سهیم شویم، اما نه در هیچ استنتاج دیگری.^۴زیرا خود خداوند آن را با ما سهیم می‌شود.^۵ایده‌ی امروز یک گام غول‌‌آسای دیگر در ادراک کردن مشابه به عنوان مشابه و متفاوت به عنوان متفاوت است^۶در یک طرف همه‌ی اوهام ایستاده‌اند.^۷همه‌ی حقیقت در سوی دیگر ایستاده‌ است.^۸بیایید امروز تلاش کنیم تشخیص دهیم که تنها حقیقت حقیقی است.

د_۶۶_۱۱

W-66.11

^۱امروزدر برنامه‌های کوتاه‌تر تمرین، که مفیدتر خواهد بود اگر دو نوبت در هر ساعت انجام شود، این شکل از تمرین را پیشنهاد می‌شود:

^۲شادمانی و وظیفه‌ی من یکی هستند، زیرا خداوند هر دو را به من عطا کرده است.

^۳بیش از یک دقیقه طول نخواهد کشید و شاید حتی کم‌تر، که این کلمات را به آرامی تکرار کنی و در مورد آن‌ها زمانی که آن‌ها را می‌گویی برای مدت کوتاهی بیندیشی.