من اراده می‌کنم که نور باشد.
د_۷۳_۱
W-73.1
۱امروز ما به اراده‌ای توجه می‌کنیم که تو آن را با خداوند سهیم هستی.۲این اراده با خواسته‌های پوچ نفس یکی نیست، که از درون آن‌ها تاریکی و نابودی برمی‌‌خیزد.۳آن اراده که با خداوند سهیم هستی، همه‌ی قدرت آفرینش را در خود دارد.۴خواسته‌های پوچ نفس تسهیم نشده هستند، پس اصلاً هیچ قدرتی ندارند.۵خواسته‌های نفس به این معنا پوچ نیستند که می‌توانند دنیایی از اوهام را بسازند که باور تو به آن می‌تواند بسیار نیرومند باشد.۶اما این خواسته‌ها از این نظر پوچ هستند که در واقع نمی‌آفرینند.۷آن‌ها هیچ چیز واقعی نمی‌سازند.
د_۷۳_۲
W-73.2
۱خواسته‌های پوچ و گلایه‌ها، در به تصویر کشیدن این دنیایی که می‌بینی با هم شراکت یا همکاری می‌کنند.۲خواسته‌های نفس این دنیا را پدید آوردند، و نیاز نفس به گلایه‌ها، که برای حفظ آن ضروری هستند، این دنیا را با شمایل‌هایی پر می‌کند که ظاهراً به تو حمله می‌کنند، و قضاوت «حق‌طلبانه» را درخواست می‌کنند.۳این شمایل‌ها به واسطه‌هایی تبدیل می‌شوند که به نفس برای آوردن گلایه‌ها به دنیای تو خدمت می‌کنند.۴این شمایل‌ها میان آگاهی تو و واقعیتِ برادرت می‌ایستند.۵با نظر کردن به آن‌ها، تو برادران خود یا خویشتن خودت را نمی‌شناسی.
د_۷۳_۳
W-73.3
۱در این داد و ستد عجیب، اراده‌ای که تو برای خود داری گم می‌شود، در این داد و ستد، مدام احساس گناهکاری مبادله می‌گردد، و با هر مبادله گلایه‌ها افزون می‌شوند.۲آیا چنین دنیایی می‌تواند توسط آن اراده که فرزند خداوند با پدرش سهیم می‌شود آفریده شده باشد؟۳آیا خداوند برای فرزند خود فاجعه خلق کرد؟۴آفرینش، ارادهٔ خداوند و فرزندش هردو با هم است.۵آیا خداوند خواست دنیایی بیافریند که خودش را نابود می‌کند؟
د_۷۳_۴
W-73.4
۱امروز یک بار دیگر تلاش می‌کنیم تا به آن دنیا برسیم که با ارادهٔ تو همراه است.۲در آن دنیا نور هست، زیرا با ارادهٔ خداوند ضدیت نمی‌کند.۳آن دنیا بهشت نیست، اما نور بهشت بر آن می‌تابد.۴تاریکی محو می‌شود.۵خواسته‌های پوچ نفس کنار گذاشته می‌شوند.۶اما نوری که بر آن دنیا می‌تابد، بازتاب اراده‌ی تو است، پس نوری که ما جستجو می‌کنیم باید درون تو باشد.
د_۷۳_۵
W-73.5
۱تصویر تو از دنیا فقط می‌تواند آنچه را که در درون است بازتاب دهد.۲نه خاستگاه نور و نه خاستگاه تاریکی، هیچ‌یک را نمی‌توان در بیرون یافت.۳گلایه‌ها ذهنت را تاریک می‌کنند، و تو یک دنیای تاریک را مشاهده خواهی کرد.۴بخشایش تاریکی را از میان برمی‌دارد، اراده‌ی تو را دوباره متجلی می‌کند، و اجازه می‌دهد که دنیایی از نور را مشاهده کنی.۵ما بارها تأکید کرده‌ایم که به آسانی می‌توان از سد گلایه‌ها عبور کرد، و این سد قادر نیست بین تو و رستگاری تو قرار گیرد.۶دلیل آن بسیار ساده است.۷آیا تو واقعاً می‌خواهی در جهنم باشی؟۸آیا تو واقعاً می‌خواهی غمگین باشی و رنج بکشی و بمیری؟
د_۷۳_۶
W-73.6
۱ادعاهای نفس را فراموش کن که در صدد است اثبات کند که همهٔ این واقعاً بهشت است.۲تو می‌دانی که چنین نیست.۳خواسته‌ی تو برای خودت نمی‌تواند این باشد.۴نقطه‌ای وجود دارد که اوهام نمی‌توانند از آن فراتر بروند.۵رنج بردن شادمانی نیست، و تو واقعاً شادمانی را می‌خواهی.۶اراده‌ی تو در حقیقت چنین است.۷و به همین دلیل رستگاری نیز اراده‌ی تو است.۸تو می‌خواهی در آنچه امروز برای انجامش تلاش می‌کنیم، موفق شوی.۹ما در این تلاش، تبرک و همراهی شاد تو را داریم.
د_۷۳_۷
W-73.7
۱اگر امروز به یاد داشته باشی که خواسته‌ی تو برای خودت رستگاری است، ما موفق خواهیم شد.۲تو نقشه‌ی خداوند را می‌پذیری زیرا در آن سهیم هستی.۳تو مالک هیچ اراده‌ای نیستی که واقعاً بتواند با این نقشه ضدیت کند، و چنین ضدیتی را نمی‌خواهی.۴رستگاری برای تو است.۵فراتر از هر چیز دیگر، تو آن آزادی را می‌خواهی که به یاد بیاوری واقعاً چه کسی هستی.۶امروز این نفس است که ناتوان در مقابل اراده‌ی تو می‌ایستد.۷اراده‌ی تو آزاد است و هیچ چیز نمی‌تواند بر آن غالب شود.
د_۷۳_۸
W-73.8
۱پس تمرین‌های امروز را در شادمانی انجام می‌دهیم، مطمئن از این که آنچه یافتنش اراده‌ی تو است را خواهیم یافت، و آنچه به یاد آوردنش اراده‌ی تو است را به یاد خواهیم آورد.۲هیچ خواسته‌ی پوچی نمی‌تواند ما را بازدارد، یا با وهمی از قدرت فریبمان دهد.۳امروز اجازه بده اراده‌ی تو عملی شود، و برای همیشه به این باور دیوانه‌وار پایان بده که به جای بهشت، جهنم را انتخاب کرده‌ای.
د_۷۳_۹
W-73.9
۱ما تمرینات طولانی‌تر را با فهم این آغاز می‌کنیم که تنها و تنها نقشهٔ خداوند برای رستگاری کاملاً در همراهی با اراده‌ی تو است.۲این قصدِ یک قدرت بیگانه نیست که تو را بدون اراده به جلو براند.۳اینجا قصد واحدی هست که تو و پدرت در آن همراهی کامل دارید.۴امروز موفق خواهی شد، این زمان برای رهایی فرزند خداوند از جهنم و از خواسته‌های پوچ مقرر شده است.۵اینک ارادهٔ او به آگاهی‌اش بازگردانده می‌شود.۶او اراده می‌کند که همین امروز به نور درونش نظر کند و نجات یابد.
د_۷۳_۱۰
W-73.10
۱پس از این یادآوری به خود و مصمم شدن به این که اراده‌ی خویش را به روشنی در ذهنت حفظ کنی، با متانتی همراه با آرامش و اطمینانی در سکوت به خودت بگو:
۲من اراده می‌کنم که نور باشد.
۳باشد تا من نور را مشاهده کنم که ارادهٔ خداوند و مرا بازتاب می‌دهد.
۴سپس اجازه بده اراده‌ی تو در اتصال با قدرت خداوند و در وحدت با خویشتن تو خودش را ابراز کند.۵هدایت باقی برنامه‌ی تمرین را به قدرت خداوند و خویشتن خود بسپار.۶آنگونه که آن‌ها مسیر را هدایت می‌کنند به آن‌ها بپیوند.
د_۷۳_۱۱
W-73.11
۱در تمرینات کوتاه‌تر، دوباره آنچه را که واقعاً خواسته‌ی تو است اعلام کن.۲بگو:
۳من اراده می‌کنم که نور باشد.
۴تاریکی اراده‌ی من نیست.
۵این کار باید در هر ساعت چندین نوبت تکرار شود.۶اما بسیار مهم است که هر زمان برای حفظ گلایه از هر نوعی وسوسه شدی، بلافاصله با ایده‌ی امروز در این شکل تمرین کنی.۷این به تو کمک می‌کند تا گلایه‌های خود را رها کنی، به جای این که آن‌ها را بپروری و در تاریکی پنهان کنی.
