درس ۸۲ | دوره‌ای در معجزات

امروز این ایده‌ها را مرور خواهیم کرد:

د_۸۲_۱

W-82.1

^۱(۶۳) نور این دنیا از طریق بخشایش من برای همهٔ ذهن‌ها صلح به ارمغان می‌آورد.

^۲بخشایش من آن وسیله است که توسط آن نور دنیا از طریق من تجلی می‌یابد.^۳بخشایش من آن وسیله است که توسط آن، من از حضور نور دنیا در خودم آگاه می‌شوم.^۴بخشایش من آن وسیله است که توسط آن، دنیا شفا می‌یابد، همراه با خود من.^۵پس باشد تا من دنیا را ببخشم، تا این دنیا بتواند همراه با من شفا یابد.

د_۸۲_۲

W-82.2

^۱پیشنهادها برای شکل خاص تمرین با این ایده این‌ها هستند:

^۲باشد تا صلح از ذهن من به ذهن تو گسترش یابد (نام).

^۳من نور این دنیا را با تو سهیم می‌شوم (نام).

^۴از طریق بخشایش، من می‌توانم این را آنگونه که هست ببینم.

د_۸۲_۳

W-82.3

^۱(۶۴) باشد تا من وظیفه‌ام را از یاد نبرم.

^۲من نمی‌خواهم وظیفه‌ام را فراموش کنم، زیرا می‌خواهم خویشتنم را به یاد بیاورم.^۳من نمی‌توانم وظیفه‌ام را به انجام برسانم اگر آن را از یاد ببرم.^۴و تا زمانی که وظیفه‌ام را به انجام نرسانم، آن سرور را که خداوند برایم در نظر دارد تجربه نخواهم کرد.

د_۸۲_۴

W-82.4

^۱شکل‌های خاص مناسب این ایده عبارتند از:

^۲باشد تا از این برای پنهان کردن وظیفه‌ام از خودم استفاده نکنم.

^۳من می‌خواهم از این به عنوان فرصتی برای به انجام رساندن وظیفه‌ام استفاده کنم.

^۴این ممکن است نفس مرا تهدید کند، اما به هیچ وجه نمی‌تواند وظیفه‌ام را تغییر دهد.