دورهدرسنامه 

د_ب۲_۵_۱

W-pII.5.1

^۱بدن حصاری است که فرزند خداوند تصور می‌کند ساخته است، تا بخش‌هایی از خویشتنش را از بخش‌های دیگر جدا کند.^۲او می پندارد که درون این حصار زندگی می‌کند، تا با پوسیدن و فروپاشی آن بمیرد.^۳زیرا درون این حصار او می‌پندارد که از عشق مصون است.^۴در یکسان‌پنداری خود با مصونیتش، او خودش را به عنوان چیزی می‌بیند که مصونیتش است.^۵دیگر چگونه او می‌تواند مطمئن باشد که درون این بدن باقی می‌ماند، در حالیکه عشق را بیرون نگه می‌دارد؟

د_ب۲_۵_۲

W-pII.5.2

^۱این بدن باقی نخواهد ماند.^۲اما این را او به عنوان مصونیتی مضاعف می‌بیند.^۳زیرا بی‌دوامی فرزند خداوند«گواه» بر این است که حصارهایش عمل می‌کنند، و وظیفه‌ای را که ذهنش به آن‌ها محول کرده است انجام می‌دهند.^۴زیرا اگر یگانگی او همچنان دست نخورده باقی می‌ماند، چه کسی می‌توانست حمله کند، چه کسی می‌توانست مورد حمله قرار گیرد؟^۵چه کسی می‌توانست پیروز باشد؟^۶چه کسی می‌توانست طعمه او باشد؟^۷چه کسی می‌توانست قربانی باشد؟^۸چه کسی قاتل باشد؟^۹و اگر او نمی‌مرد، چه «گواهی» وجود دارد که فرزند ابدی خداوند می‌تواند تباه شود؟

د_ب۲_۵_۳

W-pII.5.3

^۱این بدن یک رؤیا است.^۲مانند دیگر رؤیاها گاه به نظر می‌رسد شادمانی را تصویر می‌کند، اما می‌تواند کاملا ناگهانی به ترس باز گردد، جایی که هر رؤیایی از آن زاده می‌شود.^۳زیرا فقط عشق در حقیقت می‌آفریند، و حقیقت هرگز نمی‌تواند بترسد.^۴ساخته شده برای ترسان بودن، این بدن باید به هدفی که به آن داده شده خدمت کند.^۵اما ما می‌توانیم این هدف را که بدن از آن اطاعت خواهد کرد تغییر دهیم، با تغییر دادن آنچه در مورد قصدش می‌اندیشیم.

د_ب۲_۵_۴

W-pII.5.4

^۱این بدن وسیله‌ای است که توسط آن فرزند خداوند به عقلانیت باز می‌گردد.^۲گرچه ساخته شد تا او را در جهنم بدون راه فرار محصور کند، اما هدف بهشت با طلب جهنم جایگزین شده است.^۳و فرزند خداوند دستش را دراز می‌کند تا به برادرش برسد، و به او کمک کند که در طول راه به همراهش گام بردارد.^۴اینک این بدن مقدس است.^۵اینک این بدن به شفای آن ذهن که برای کشتنش ساخته شد، خدمت می‌کند.

د_ب۲_۵_۵

W-pII.5.5

^۱تو خود را با آنچه که می‌پنداری تو را مصون خواهد ساخت، یکسان خواهی دانست.^۲هرچه بتواند باشد، باور خواهی کرد که با تو یگانه است.^۳امنیت تو در حقیقت نهفته است، و نه در دروغ‌ها.^۴عشق مصونیت تو است.^۵ترس وجود ندارد.^۶خود را با عشق یکسان بدان، و مصون هستی.^۷خود را با عشق یکسان بدان، و در منزل هستی.^۸خود را با عشق یکسان بدان، و خویشتنت را بیاب.