دوره
دوره‌ای در معجزات | ۱۰ اسفند ۱۴۰۲
۱۰ اسفند ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
آیا تو واقعاً باور داری که می‌توانی صدایی را بسازی که آوای خداوند را خاموش کند؟آیا واقعاً باور داری که می‌توانی یک نظام فکری ابداع کنی که بتواند تو را از او جدا کند؟آیا واقعاً باور داری که می‌توانی بهتر از او برای امنیت و سرور خود نقشه بکشی؟تو نه نیاز داری که مواظب باشی و نه بی‌توجه؛ صرفاً نیاز داری که نگرانی‌های خود را به او بسپاری زیرا او از تو مواظبت می‌کند.تو تحت مواظبت او هستی زیرا او به تو عشق می‌ورزد.آوای او همیشه به تو یادآوری می‌کند که به خاطر مواظبت او همهٔ امیدواری از آن تو است.تو نمی‌توانی انتخاب کنی که از مواظبت او بگریزی زیرا این ارادهٔ او نیست، اما می‌توانی انتخاب کنی تا مواظبت او را بپذیری و از قدرت بی‌پایان مواظبت او برای همهٔ کسانی که او آن‌ها را با آن آفریده است استفاده کنی.
دوره‌ای در معجزات | ۹ اسفند ۱۴۰۲
۹ اسفند ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
راه تصحیح تحریف‌ها این است که ایمان خود به آن‌ها را کنار بگذاری و آن را تنها بر آنچه حقیقی است سرمایه‌گذاری کنی.تو نمی‌توانی غیرحقیقی را حقیقی کنی.اگر مایلی در هر چیزی که ادراک می‌کنی آنچه که حقیقی است را بپذیری، اجازه می‌دهی که آن برای تو حقیقی باشد.حقیقت بر همه خطاها غلبه می‌کند، و کسانی که در خطا و پوچی زندگی می‌کنند هرگز نمی‌توانند آرامش پایدار را بیابند.اگر به درستی ادراک کنی، ادراک نادرست خودت و دیگران را به طور همزمان خنثی می‌کنی.از آنجا که تو آن‌ها را همان‌گونه که هستند می‌بینی، تو پذیرش خودت از حقیقتشان را به آن‌ها تقدیم می‌کنی تا آن‌ها بتوانند آن را برای خودشان بپذیرند.این شفایی است که معجزه القا می‌کند.
دوره‌ای در معجزات | ۷ اسفند ۱۴۰۲
۷ اسفند ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
هیچ چیز نمی‌تواند بر یک فرزند خداوند که روح خود را به دستان پدرش می‌سپارد غلبه کند.با انجام این کار، ذهن از خوابش بیدار می‌شود و آفریدگار خود را به یاد می‌آورد.تمام حس جدایی ناپدید می‌شود.فرزند خداوند بخشی از تثلیث مقدس است، اما خود تثلیث یگانه است.هیچ سردرگمی درون سطوح آن وجود ندارد، زیرا آن‌ها از یک ذهن و یک اراده هستند.این هدف واحد، یکپارچگی کامل را ایجاد می‌کند و صلح خداوند را برقرار می‌کند.با این حال این رؤیت را تنها آنانی که حقیقتاً معصوم هستند می‌توانند ادراک کنند.چون دل‌هایشان پاک است، معصومان از ادراک حقیقی دفاع می‌کنند به جای اینکه از خود در برابر آن دفاع کنند.در حالی که درسِ تاوان را درک می‌کنند آن‌ها فاقد میل به حمله هستند، و بنابراین حقیقتاً می‌بینند.این همان چیزی است که منظور کتاب مقدس است وقتی می‌گوید: «هنگامی که او ظاهر شود (یا ادراک شود) ما مانند او خواهیم بود، زیرا او را همان‌گونه که هست خواهیم دید.»
دوره‌ای در معجزات | ۶ اسفند ۱۴۰۲
۶ اسفند ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
هیچ دنیایی وجود ندارد!این اندیشهٔ اصلی است که دوره می‌کوشد آموزش دهد.همه آمادهٔ پذیرش آن نیستند، و هر کس باید تا آنجا که می‌تواند به خود اجازهٔ هدایت شدن در مسیر به سوی حقیقت را بدهد، پیش برود.گاه برمی‌گردد و باز بیشتر پیش می‌رود، یا شاید مدتی به عقب گام بردارد و سپس دوباره بر‌گردد.
اما شفا موهبت کسانی است که آماده هستند تا بیاموزند که هیچ دنیایی وجود ندارد، و اکنون می‌توانند این درس را بپذیرند.آمادگی آن‌ها، این درس را در شکلی که آن را بتوانند درک کنند و تشخیص دهند برای آن‌ها به ارمغان خواهد آورد.
دوره‌ای در معجزات | ۵ اسفند ۱۴۰۲
۵ اسفند ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
راز رستگاری تنها این است: که تو داری این کار را با خودت می‌کنی.شکل حمله هر چیزی که باشد، این همچنان درست است.نقش دشمن و مهاجم را هر کسی که بگیرد، این همچنان حقیقت است.هر آنچه که به نظر می‌رسد علت هر درد و رنجی که احساس می‌کنی باشد، این همچنان درست است.زیرا تو هرگز به شمایل‌های درون رؤیایی که می‌دانستی در حال دیدنش هستی واکنش نشان نمی‌دادی.بگذار آن‌ها تا آنجا که ممکن است نفرت‌انگیز و شرور باشند، آن‌ها نمی‌توانند اثری بر تو داشته باشند مگر اینکه نتوانی تشخیص بدهی که این رؤیای تو است.
